ตอนที่ 650 โอกาส

“มนุษย์” หนุ่มผิวดำ จ้องมายังหลัวเฟิง ด้วยการยืนยันที่รวดเร็ว

“คุณคือผู้นำ”

หนุ่มผิวดำ เมื่อเห็นหลัวเฟิงก็ตกใจ จากมุมมองที่ยืนอยู่ เขาเห็นหลัวเฟิงยืนอยู่หน้า อมตะอย่างดิลลัน และด้านข้างมีระดับห้วงมิติ 5 และคาสน่าที่ยืนอยู่ด้านหลังสุด

“คุณจะทำยังไง” หลัวเฟิงยิ้มให้เขา

“ฮ่า ฮ่า…ฉันเข้าใจแล้ว ไม่ต้องแปลกใจเลยว่าทำไมถึงมารวมตัวกันที่นี่ ดูเหมือนว่าทุกคนต้องการท้าทายกับอัจฉริยะมนุษย์”

หนุ่มผิวดำ จ้องมายังหลัวเฟิง

“มนุษย์ ผม เปควั้น จากพระราชวังโดเยขอท้าทายคุณอย่างเป็นทางการ”

“เจ้าคนน่ารังเกียจ เปควั้น”

“เปควั้น ผู้ได้รับคำแนะนำ จากพระราชวังโดเย”

กลุ่มหนุ่มสาวเผ่าเขาทองต่างพูดคุยกัน

“เปควั้นงั้นหรือ” หลัวเฟิงมองไปยังชายหนุ่ม จากที่เขาเห็น เขาสามารถบอกได้ว่าหนุ่มคนนี้เป็นระดับขอบเขตขั้น 9

“โปรดยอมรับคำท้าของผม” ดวงตาของชายหนุ่มผิวดำ เหมือนกับยิง

สายฟ้าออกมาที่หลัวเฟิง

หลัวเฟิงส่ายหัวและยิ้ม เขากำลังจะปฏิเสธหนุ่มสาวเผ่าเขาทองนับพัน แต่เขาก็หยุดคิด

“จากพระราชวังโดเย.. ดูเหมือนว่าสถานะของผมจะทำให้เกิดการยั่วยุให้อัจฉริยะจำนวนมาท้าทาย”

“ผมควรจะรับคำท้าให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของตัวเอง คนอ่อนแอจะได้ไม่ต้องมารบกวน”

“โปรดรับคำท้าของผม” เสียงชายหนุ่มดังขึ้นอีกครั้ง

“บอกเงื่อนไขที่คุณต้องการมา” หลัวเฟิงกล่าว

“ผมได้ยินคุณสั่งคนคุ้มกัน ควรจะมีตำแหน่งที่สูงในพระราชวังโดเยใช่ไหม”

หลัวเฟิงชี้ไปที่สัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่ว

“ผมไม่เคยเห็นสัตว์ประหลาดอวกาศมาก่อน ผมต้องการเข้าไปดูใกล้ๆ คุณคิดว่าดีหรือไม่”

“ใกล้ๆ?”

“สัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่วสามารถที่จะฆ่าอมตะได้ การเข้าไปใกล้ๆ มันไม่ปลอดภัย…”

“อัจฉริยะมนุษย์ที่เข้ามายังเลาเวิร์ล มันอาจทำให้เกิดปัญหาได้”

“ใจเย็นๆ” หลัวเฟิงมองไปยังดิลลัน ที่อยู่ข้างๆ

ดิลลันพยักตอบรับ

“หากคุณรับประกันความปลอดภัยของคุณได้ การดูสัตว์ประหลาดนี้เป็นเรื่องเล็ก ผมพอจะยอมให้ได้”

เปควั้นมองไปยังคนคุ้มกันที่อยู่ข้างเทคนิคจับยึด

“คอยดูและปล่อยให้มนุษย์เข้าไป”

“ครับ ผู้บัญชาการ”

ผู้มีอำนาจหลายคนของเผ่าเขาทองมักจะเข้าไปดูสัตว์ประหลาดใกล้ๆ มันเป็นเพียงสัตว์ประหลาดอวกาศที่มีอยู่ที่เดียวในเลาเวิร์ล

ประตูโลหะเปิดออก

“มันเป็นเพียงเส้นทางเดียวที่ไม่มีเทคนิคจับยึด”

หลัวเฟิงนำกลุ่มของเขาไปตามทางเดินพื้นที่ 1,000 กิโลเมตรที่สัตว์ประหลาดอวกาศถูกขัง

ตามเส้นทางเดินสามารถได้กลิ่มของสัตว์ประหลาดเต็มไปหมด บนพื้นก็เห็นคราบเลือดเต็มไปหมด

“หลัวเฟิงคราบเลือดมีมานานเกินไป ไม่สามารถเอาผลิตร่างได้ มีเพียงขนที่ยังไม่เน่าเปื่อยที่ยังสามารถทำได้” เสียงบาบาต้าดังขึ้นมาในใจหลัวเฟิง

หลัวเฟิงคุกเข่าสัมผัสกับเส้นขน มันหนาอย่างกับลำต้นของต้นไม้ เส้นเดียวก็น่าจะกว้างเป็นเมตร ความยาวของมันเกือบเป็นกิโลเมตร

มองจากระยะไกล คล้ายกับขนกอริล่า แต่มันคงไม่แปลกสำหรับสัตว์ประหลาดที่ใหญ่เป็น 1,000 กิโลเมตร และสามารถเห็นขนกระจายตามจุดต่างๆ

“เปควั้น ผมสามารถเก็บขนไปเป็นที่ระลึกได้ไหม” หลัวเฟิงหันมาถาม

เปควั้นที่อยู่ด้านนอกเห็นว่าขนเหล่านี้เป็นเพียงแค่ขยะ มีเล็กน้อยของเผ่าที่เขานำไปใช้เป็นของที่ระลึก มันก็แค่ของไร้ประโยชน์

“มนุษย์ คุณสมารถเก็บเส้นขนได้” เปควั้นตะโกน

“ขอบคุณ” หลัวเฟิงพยักหน้า และเก็บขน

“ดีมาก ด้วยขนนี้ผมสามารถที่จะสร้างสัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่ว”

หลังจากที่เขาคิดก็เข้าไปหาสัตว์ประหลาดใกล้ๆ

หลัวเฟิงมองไปยังสัตว์ประหลาดถูกคุมขัง ด้วยสถานะของหลัวเฟิง…เมื่อเห็นชะตากรรมของพวกมัน เขารู้สึกเสียใจมาก

เสียงหอนดังขึ้นภายในภูเขา

สัตว์ประหลาดที่นั่งขัดสมาธิได้เปิดตาขึ้น ดวงตาสีเขียวของมันจ้องมายังหลัวเฟิง

หลัวเฟิงก็มองมันกลับ ดิลลันได้เตรียมพร้อมอยู่ด้านข้าง

“มนุษย์” สัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่วปล่อยเสียงต่ำออกมา

“สวัสดี” หลัวเฟิงพยักหน้า

หนึ่งมนุษย์ หนึ่งสัตว์ประหลาดมองกัน และส่วนอื่นๆ ก็มองมา

สายตาของพวกเขาเหมือนกัน ดั่งเช่นน้ำแข็งที่เย็นเฉียบ เพียงเจตนาฆ่าถูกหลบซ่อนไว้

หลัวเฟิงหลบซ่อนเจตนาฆ่าของเขาเพราะอยู่ในร่างกายมนุษย์ สัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่วก็เช่นเดียวกันเพราะถูกคุมขัง

“มนุษย์” เสียงของสัตว์ประหลาดดังเข้ามาในจิตใจหลัวเฟิงโดยตรง

“ผมรู้สึกคุ้นเคยกับคุณมาก เหมือนคุณและผมจะเหมือนกันมาก”

หลัวเฟิงตกใจ เหมือนงั้นหรือ

“มีอะไรที่ผมสามารถช่วยคุณ” หลัวเฟิงถาม

“ไม่จำเป็น” สัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่วที่ดวงตาสีทองอมเขียวจ้องมองไปยังหลัวเฟิง

“คุณไม่สามารถช่วยผมได้ คนจากวังด้านข้างได้ให้สัญญาหลังจาก

ผูกมัดเราไว้ 3 ล้านปี ตราบที่ข้าสามารถผ่านไประดับอมตะได้ เขาจะ

ปล่อยผม”

“อะไรน่ะ” หลัวเฟิงตกใจ ข้อตกลงนี้จริงหรือไม่

“การถึงอมตะนั้นยากแค่ไหน”

“มันยากยิ่งกว่ามนุษย์นับหมื่นเท่า แต่ข้ายังไม่ผ่านประตูสุดท้าย ถ้าข้ารอดไปได้ใน 20ล้านปี ข้าสามารถผ่านไปสู้ระดับอมตะได้แน่นอน”

“มนุษย์ หายากมากที่จะได้พบกับรูปแบบชีวิตที่ใกล้ชิด ข้าพูดพอแล้วคุณควรไปต่อ ไปเถอะ” สัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่วก็ค่อยๆ ปิดตาลง

หลัวเฟิงถอนหายใจ

เขาต้องการเรียนรู้จารึกศักดิ์สิทธิ์ เขาต้องส่งคำขอเพื่อรับความเห็นชอบจากโดเยเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะไปขออะไรได้

“ฝ่าบาทหลัวเฟิง ทำไมคุณถึงไปอยู่ที่นั่น”

หลัวเฟิงหันไปมองที่ ผู้อาวุโสชิฟานจีที่ยืนอยู่ด้านนอก

“ผมต้องการดูสัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่วใกล้ๆ”

“แล้วเป็นอย่างไรบ้างท่านผู้อาวุโส”

“หลังจากที่พูดคุยกับโดเย เขาตกลงให้ศึกษาจารึกเพียง 1 เดือน และเมื่อคุณเรียนจบ ฝ่าบาทสามารถเลือกหนึ่งในสำเนาเทคนิคที่อยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์”

“ศึกษาจารึก 1 เดือน และสำเนาเทคนิค” หลัวเฟิงรู้สึกตกใจ

“การศึกษาจารึกนี้มีเพื่อระบบและแบบแผน หรือเทคนิคภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์”

“เทคนิคถูกทิ้งไว้โดยผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์เรา พวกเขาเป็นเทคนิค

รวมกันระหว่างทองและอวกาศ ที่เหมาะสมกับฝ่าบาท”

“ฝ่าบาทสามารถเลือกเพียงหนึ่งในนั้นเท่านั้น” ผู้อาวุโสยิ้ม

“คุณเรียกว่าหลัวเฟิงใช่ไหม คุณได้ดูสัตว์ประหลาดฮุ่ยสั่วใกล้ๆ เสร็จแล้ว คุณคงไม่คิดจะเลื่อนการแข่งขันของเราหลังจากที่คุณได้ศึกษาจารึกศักดิ์สิทธิ์”

เสียงของหนุ่มผิวดำ ประกาศออกมาอย่างรุนแรง

“เราไปประลองกัน”

หลัวเฟิงมองไปที่หนุ่มผิวสีดำ

“ฝ่าบาทหลัวเฟิง คุณกำลังจะต่อสู้กับเขาหรือเปล่า”

ผู้อาวุโสชิฟานจีก็พูดผ่านจิตใจกับหลัวเฟิง “ฝ่าบาท ผมไม่เห็นด้วย คุณเพิ่งถึงระดับขอบเขตขั้น 9 มาไม่นานนี้”

“เปควั้นเป็นอัจฉริยะที่ถูกเลี้ยงดูโดยพระราชวังโดเยของเรา”

“ความเข้าใจด้านกฎ ตามการวัดของมนุษย์ ความสามารถของเขา เขาสามารถที่จะผ่านสะพานสรรค์ขั้น 9”

หลัวเฟิงตกใจ ที่หนุ่มผิวดำ มีความเข้าใจถึงขนาดผ่านสะพานสรรค์ขั้น 9

อัจฉริยะชั้นยอดของเผ่าเขาทองช่างน่ากลัว