ตอนที่ 774 จบอย่างรวดเร็ว

เม้งเหว่ยนา ทำการป้องกันตัวเองจากใบไม้สีทองที่เข้ามาทุกทิศทาง เขาทำการโจมตีโดยผสมกับกฎอวกาศด้วยหาง ทำให้ใบไม้สีทองกระเด็นออก และมีบางส่วนที่ถูกทำลาย

“หนีไม่ได้ ข้าหนีไม่ได้” เขาเริ่มกระวนกระวาย ดวงตาก็กำลังบ้าคลั่ง

“ไม่มีทางอื่นเลย ถ้าไม่เรียกพันธมิตรเข้ามาช่วย ข้าต้องประคองไว้

จนกว่าพวกเขาจะมาถึง”

“ส่งสัญญาณ ที่นี่มีมนุษย์ระดับห้วงมิติที่มี พืชกลืนดาราอยู่”

ขณะที่เม้งเหว่ยนา ดิ้นรนต่อสู้กับพืชระดับอมตะ เขาส่งสัญญาณขอ

ความช่วยเหลือออกไป

ก็เหมือนกับมนุษย์ ที่ส่งสัญญาณของความช่วยเหลือออกไปในระยะ

หมื่นล้านกิโลเมตรให้กับพันธมิตรที่อยู่ในพื้นที่ ด้วยความเร็วแสงอาจ

ใช้เวลาเพียงครึ่งวันมาถึงที่นี่

แต่กลุ่มของหลัวเฟิงต้องใช้เวลา 2 วันถึงจะกลับไปยังฐานได้

ในระยะครึ่งวันจะมีพันธมิตรอยู่กันแค่ไหน

“ระดับห้วงมิติมนุษย์มี พืชกลืนดาราระดับอมตะ” เป็นข่าวที่กระจาย

ออกไปยังกลุ่มของเผ่าพันธุ์มาร

“พืชกลืนดาราอมตะ ไปฆ่าตัวตายชัดๆ”

“ใครจะไป”

“โชคไม่ดีจริงๆ”

“มันแย่เกินไป”

“โชคร้ายจัง”

“ฮิ ฮิ การที่มนุษย์ระดับห้วงมิติมีพืชกันดาวระดับอมตะ เขาจะต้องมีภูมิหลังที่ใหญ่ การฆ่าเขาคงจะได้รางวัลพิเศษ แต่น่าเสียดายที่ต้องมีพลังมากพอ ไม่งั้นจะเป็นการฆ่าตัวตาย”

นักสู้จำนวนมากของเผ่ามารที่ได้รับข่าวแต่ก็เพียงเย้ยหยันมัน

มี 7 ทีมที่เคลื่อนไหวอยู่ในพื้นที่

“มันควรจะเป็นอัจฉริยะของมนุษย์แน่” ภายในยานอวาศหัวหมาป่า

ร่างมนุษย์ยิ้ม

“เขาอาจจะมีภูมิหลังบางอย่าง ถึงได้มี พืชกลืนดาราระดับอมตะ ฮ่า ฮ่า อัจฉริยะที่แข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์อื่น ข้าจะต้องได้รางวัลมากถ้าได้ฆ่าเขา”

ชายที่นั่งอยู่สูงเหนือผู้อื่น มีหุ่นเชิดเผ่ามารอีก 8 อยู่ด้านล่างเขา และ

ต่ำลงไปอีกยังมีหุ่นเชิดระดับห้วงมิติจำนวนมากมายทำความเคารพอยู่ เขาเป็นผู้นำ ทีมของเผ่ามารนี้ และเป็นอมตะระดับผู้บัญชาการ

เม้งเหว่ยนา กำลังพยายามที่จะสร้างเส้นทางหลบหนี

หลัวเฟิงจ้องมองไปยังศัตรูและขมวดคิ้ว

“พืชกลืนดาราระดับอมตะยังไม่พอที่จะจัดการเขาในเวลาอันสั้น ยังคงต้องการเวลาเพื่อจะฆ่าเขาให้ตาย”

“เขาคงกำลังขอความช่วยเหลือแน่นอน”

“ยิ่งลากเวลาออกไป นักสู้เผ่ามารที่อยู่ใกล้ๆ ก็จะยิ่งเข้ามา ถ้ามีคนที่กล้าเผชิญหน้ากับ พืชกลืนดาราระดับอมตะจะมีน้อย แต่ก็เสี่ยงเพิ่มขึ้นไม่ได้”

“ใช้อาวุธนันเชียนคงจะยากที่จะฆ่าอมตะระดับนายพลชั้นยอด”

“คงจำเป็นต้องใช้เกราะทหาร” หลัวเฟิงคิด

เกราะสีดำได้ขยายตัวออกจนกลายเป็นเกราะเต็มตัว พลังลึกลับที่มาจากเกราะออกมาจากร่างกายของเขา ร่างของระดับห้วงมิติมนุษย์ทั่วไปถูกยกระดับความแข็งแกร่งขึ้น 1 พันเท่าจนคล้ายกับร่างกายของอมตะ ระดับผู้บัญชาการ

ดาบสีเงินที่มีใบมีดสีแดงเลือดปรากฎขึ้นมาบนมือขวา และในมือซ้าย

เป็นโล่หกเหลี่ยมสีเงิน

ดวงตาของหลัวเฟิงประกายความหนาวเย็นออกมา

“ตาย”

หลัวเฟิงได้กลายเป็นลำแสงพุ่งเข้าหาเม้งเหว่ยนา

“คนบ้า”

“คนบ้าเป็นนักสู้ด้วยเหรอ?”

“นั่น…นั่นมัน…” ทัยวู และคนอื่นได้ตื่นขึ้นมาจากความตกใจที่ได้พบกับพืชกลืนดาราระดับอมตะ และยิ่งตกใจมากขึ้นเมื่อเห็นดาบและโล่ที่อยู่ในมือของหลัวเฟิง

“ระดับห้วงมิติที่ใช้อาวุธนันเชียนระดับสูงได้ เขาเป็นนักสู้งั้นเหรอ”

พิษเปิดตากว้าง

“และยิ่งกว่าการควบคุมอาวุธนันเชียน ความเร็วของเขาเร็วยิ่งกว่า

ความเร็วเต็มที่ของผม” ทัยวู พูดด้วยเสียงจริงจัง

“อะไรนะ” สมาชิกทุกคนตกใจ

หลัวเฟิงออกคำสั่ง “พืชกลืนดารา ใช้ใบไม้ห่อผมเอาไว้อย่าให้ใครเห็นการต่อสู้ของผม”

“ได้นายท่าน” พืชระดับอมตะส่งความคิดกลับมา

จำนวนใบไม้มากมายได้เริ่มต้นป้องกันการมองเห็นของคนอื่น และก็ใช้เครื่องมือในการแทรกแซงสัญญาณอื่นๆ เพื่อป้องกันการเฝ้ามองการต่อสู้ของเขา

เมื่อป้องกันการมองเสร็จ หลัวเฟิงก็เร่งความเร็วเป็นแสงสีดำมัวๆ และเข้าถึงเม้งเหว่ยนา ในทันที

“มนุษย์” เม้งเหว่ยนา รู้สึกมีความสุขภายใน

“ถ้าเจ้าไม่มีพืชนี้ เจ้าคิดว่าจะเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้เหรอ ดีที่เจ้าเข้ามา”

รัศมีน้ำแข็งของเม้งเหว่ยนา ก็เริ่มแสดงความน่ากลัวขึ้นกว่าเดิม

พลังงานน้ำแข็งได้กระจายไป 1 หมื่นกิโลเมตรรอบๆ

“พื้นที่กฎไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลย” ดวงตาของหลัวเฟิงเปล่งประกาย

เขาขยายโลกภายในตัวเองออกมา ทำให้พื้นที่รอบๆ บิดเบี้ยวจน

กลายเป็นภาพของทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่

แม้แต่พื้นที่กฎของเม้งเหว่ยนา ตกอยู่ภายใต้แรงกดดันจนพังทลาย

“เป็นไปได้อย่างไร” ตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจและพูดออกมาในภาษาเผ่ามาร

การแสดงโลกภายในที่สามารถทำลายพลังพื้นที่กฎได้อย่างไร แล้วมันมีพลังแค่ไหนที่จะทำแบบนี้ได้

หลัวเฟิงได้วิวัฒนาการโลกภายในจนถึงขนาด 90 ล้านกิโลเมตร มันมีขนาดมากกว่าทั่วไปถึง 27 เท่า ถ้าใช้พลังของโลกภายในเพียงแค่ 60ล้านกิโลเมตรก็เพียงพอที่จะทำลายพื้นที่กฎได้แล้ว

หลัวเฟิงเคลื่อนไหวรวดเร็วราวสายฟ้า “ต้องจัดการให้เร็ว”

เม้งเหว่ยนา ส่งเสียงคำราม เขาใช้ปีกกล้ามเนื้อทั้ง 6 กระพือ เพื่อพุ่งเข้าหาพร้อมอ้าปาก เขาใช้พลังของกฎเพื่อจะกลืนกิน จนทำให้รอบๆปากเกิดการบิดเบี้ยว

ชิ้นส่วนดาวมากมายที่อยู่โดยรอบถูกดึงเข้าหาปาก หลัวเฟิงที่พุ่งเข้าไปได้รับรู้ถึงความน่ากลัวจากการโจมตีนี้

“ตาย” เม้งเหว่ยนา แสดงความบ้าคลั่งออกมาจากดวงตา

“เล่นตลกอะไร” หลัวเฟิงหยีตา

หลัวเฟิงเพิ่มความเร็วขึ้น และพุ่งตรงเข้าไปหาปาก หลัวเฟิงแกว่งดาวเงาเลือดในมือ

ทันที่ที่หลัวเฟิงแกว่งดาบ ทำให้เกิดรอยฉีกขาดขึ้นในอวกาศ สร้างเป็นรอยแยกขนาดใหญ่ขึ้นมา แบ่งออกอวกาศออกเป็นสองในระยะ 1 หมื่นกิโลเมตรด้วยการฟัน

เม้งเหว่ยนา ยังคงรักษาตำแหน่งของปากและเปิดไว้ ทว่าดวงตาของเขายังเต็มไปด้วยความกลัว

หลังจากนั้น ตั้งแต่หัวจรดปลายของร่างกายเม้งเหว่ยนา ได้ถูกแบ่งออกจนอวัยวะภายในทะลักออกมา

หลัวเฟิงสะบัดดาบขณะที่กำลังมองไปยังเม้งเหว่ยนา ที่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน

“คุณควรจะได้รับเกียรติ ที่ถูกผมสังหาร”

ใบไม้สีทองที่ห่อด้านหลังไว้ก็ได้ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนเหมือนกับ

ร่างกายของเม้งเหว่ยนา ถึงแม้ว่าร่างกายจะถูกแบ่งเป็นสองก็ไม่ตาย

ใบไม้สีทองก็เริ่มต้นห่อหุ้มร่างกายของเม้งเหว่ยนา แล้วได้ทำการบด

ชิ้นส่วนร่างกาย

ในพริบตาเม้งเหว่ยนา ก็ถูกกลืนกินโดยใบไม้สีทองจำนวนนับไม่ถ้วน

“ใช้เกราะทหารความแข็งแกร่งร่างกายก็เข้าถึงอมตะระดับผู้บัญชาการด้วยความเข้าใจกฎของผมก็อยู่ในระดับอมตะระดับผู้บัญชาการ ถึงแม้ว่ายังไม่ปลดปล่อยการเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งที่สุด ก็เข้าถึงระดับนี้แล้ว”

———-

พืชกลืนดาราเริ่มต้นหดตัวจนกลายเป็นขนาดเล็กอย่างรวดเร็ว มันกลับเข้ามาอยู่บนไหล่ของหลัวเฟิง

คนอื่นๆ ในทีมยังคงช็อกอยู่

เมื่อเห็นหลัวเฟิงที่โจมตีราวกับนักสู้ ทำให้ทีมของเขาได้ปล่อยเสียงออกมาจากอาการตกตะลึง

“คนบ้าคุณ…”

“ไว้พูดกันที่หลัง อมตะเผ่ามารได้ขอความช่วยเหลือออกไป เราควรต้องรีบไปก่อน”

“อืม ไปกันก่อน” ทัยวู เริ่มใจเย็นลง

สมาชิกคนอื่นๆ ที่กำลังตกใจ แต่บินเข้าไปยังยานอวกาศเกรด C9 และยานอวกาศก็เริ่มต้นบินออกจากพื้นที่