ตอนที่ 784 ฟัน
“ถ้ำกำลังจะถล่ม”
“อมตะกำลังปะทะกัน”
จำนวนของเผ่ามังกรนิรันดร์ ระดับห้วงมิติ ระดับขอบเขต ระดับจักรวาลได้พุ่งออกจากถ้ำ สร้างเป็นลำแสงนับหมื่น ราวกับดาวตกในอวกาศ
พวกเขากำลังยืนมองไปยังถ้ำในระยะ 1 ล้านกิโลเมตร
เสียงระเบิดและคลื่นพลังงานที่น่ากลัวที่รับรู้ได้ในระยะ 1 ล้านกิโลเมตร
“ใครกล้าโจมตี 12 อมตะที่มารวมตัวกัน”
“ไม่รู้”
“คนที่มีความสามารถทำแบบนี้ได้คงเป็น 13 ผู้เผด็จการเท่านั้น การที่ 1 ต่อ 12 อมตะอาจมีชีวิตรอดได้ แต่เสียเปรียบเกินไป ไม่น่ามีหนึ่งในนั้นโง่ลงมือ”
“รู้ไหมว่าใคร”
“เราได้แค่มองห่างๆ ถ้าเข้าไปจะโดนคลื่นพลังที่เกิดขึ้นจนตายแน่”
ทหารนับหมื่นได้แต่ยืนคุยกันไม่กล้าเข้าไปใกล้
———-
ด้วยระดับของหลัวเฟิงตอนนี้ สามารถที่จะเคลื่อนไหวหมื่นกิโลเมตรได้ในครั้งเดียว จึงทำให้การต่อสู้ของอมตะไม่เหมาะสมกับดาวเคราะห์ที่เหมือนกับโลก ถ้าอมตะได้ปล่อยพลังบางอย่าง อาจทำให้ทั้งดาวเคราะห์ถูกทำลาย มีเพียงอวกาศเท่านั้นที่เป็นพื้นที่พิเศษในจักรวาลสำหรับการต่อสู้
“ฆ่าเขา ฆ่าเจ้ามนุษย์จอมหยิ่งนั่น” อมตะเผ่าคาวู ใช้สองค้อนใหญ่ มีออร่าสายฟ้ารอบๆ ตัวและสร้างส้ายฟ้าขึ้นมาในพื้นที่รอบๆ
“การโจมตีวิญญาณไม่มีผล เราต้องใช้อาวุธโจมตีแทน” อมตะเผ่ามังกรนิรันดร์ กระจายพลังงานความเย็นในร้อยกิโลเมตร กลายเป็นพลังน้ำแข็ง
“ยกเลิกพลังโลกของเขา”
“ลงมือพร้อมกัน”
12 อมตะลงมือใช้พลังกฎพื้นที่พร้อมกัน กฎพื้นที่ทั้ง 12 ปะทะเข้ากับ
พลังโลกของหลัวเฟิง
ทว่าทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ผลักดันกฎพื้นที่กลับ จน 12 อมตะต้องตกตะลึง
พวกเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับพลังโลกอันน่ากลัวนี้นานแล้ว โดยปกติกฎ
พื้นที่ของอมตะจะทำลายมันได้ทันที แล้วนี่ยิ่งเป็นการใช้พร้อมกันของ 12 อมตะ
พวกเขาไม่คาดคิดว่ามันจะสามารถทนแรงกดดันได้โดยที่ไม่พังทลาย
เท่านั้น แม้แต่บังคับให้ถอยกลับไปยังทำไม่ได้
ค้อนสายฟ้าขนาดใหญ่เหวี่ยงมาที่หลัวเฟิง มันสามารถที่จะทำลายดาวเคราะห์น้อยได้
ลำแสงสีสดใสได้ฟันมาที่หลัวเฟิง
ดาบขนาดใหญ่ได้ตัดผ่านมาที่หลัวเฟิง
12 อมตะได้ล้อมและทำการโจมตีหลัวเฟิง
ถึงหลัวเฟิงจะมีขนาดเล็กที่สุด แต่พลังโลกของหลัวเฟิงได้กดดัน 12 อมตะ การเคลื่อนไหวพื้นฐานของหลัวเฟิงได้สร้างเทคนิคภาพลวงตา ดาบและโล่อันแข็งแกร่งสกัดการโจมตีร่วมทั้ง 6
พื้นที่โดยรอบตัวหลัวเฟิงเริ่มพังทลายจากการปะทะกันของหลัวเฟิงกับ 12 อมตะ อนุภาครอบๆ เริ่มเกิดความแปรปวนอย่างบ้าคลั่ง พื้นดินและเศษซากเริ่มแตกจากคลื่นพลังที่เกิดจากการต่อสู้
12 อมตะได้ทำงานร่วมกันเป็นอย่างดี ช่วยกันโจมตีหลัวเฟิงได้อย่าง
สมบูรณ์
หลัวเฟิงรับการโจมตีรวมของ 8 อมตะ เขาใช้ดาบฟันออกมาเป็นภาพสัตว์เทพรางๆ และกระจายหายไป
เกราะทหารได้กระจายการโจมตีไม่ได้ทั้งหมด การโจมตีที่ต่ำกว่า 1พันเท่าของระดับห้วงมิติจะกระจายออกโดยสมบูรณ์ การโจมตีร่วมกันของ 8 อมตะมันเกิดขีดจำกัดของเกราะทหาร
แม้ว่าการโจมตีจะผ่านเข้ามาเล็กน้อย มันก็มากพอที่จะทำให้หลัวเฟิงกระอักเลือดออกมาได้
“หลัวเฟิง การต่อสู้กับ 12 อมตะเกินขีดจำกัดของคุณ” บาบาต้าพูดออกมาด้วยความกังวล
“12 อมตะมันยากแน่นอน 10 ปีก่อนผมต้องหนี 8 อมตะ ตอนนี้ผมสู้กับ12อมตะได้” หลัวเฟิงกระอักเลือดออกมา
“เขาบาดเจ็บ”
“รีบฆ่าเขา”
“อย่าปล่อยให้มีโอกาสฟื้นตัว”
12 อมตะคำรามและพุ่งเข้าหาหลัวเฟิง
หลัวเฟิงกลายเป็นภาพเบลอและแยกเป็น 3 ร่าง ทุกร่างเหมือนกับร่างจริง
ทุกการเคลื่อนไหว มันเป็นผลจากการเรียนรู้ในเมืองแห่งความโกลาหล
ด้วยการใช้การเคลื่อนไหวนี้ หลัวเฟิงได้หลบและโจมตี 8 อมตะไปพร้อมกัน
“ฮ่า ฮ่า เริ่มจากหนึ่ง”
หลัวเฟิงเหวี่ยงดาบ และมองไปยังมนุษย์ยักษ์อมตะเผ่าคาวู ที่กำลังเหวี่ยงสองค้อนยักษ์สายฟ้า
แสงจากการฟันที่สวยงามแต่น่ากลัวกระจายออก 1 พันกิโลเมตร มันมาพร้อมกับภาพของสัตว์เทพขนาดใหญ่ ใบมีดเกือบเหมือนกับการฟันด้วยกรงเล็บสัตว์เทพ เห็นได้ชัดว่าภาพของสัตว์เทพถูกผสมได้อย่างลงตัวในหนึ่งดาบนี้
การเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งที่สุดของเทคนิค 7ดาบใหม่คือ พิธีศพ(Burial) เขาใช้เวลาและการทุ่มเท่มากที่สุดในการเคลื่อนไหวทั้ง 7
ดาบได้ตัดผ่านค้อนสายฟ้ายักษ์ การฟันได้ผ่านโลหะและหัวของอมตะเผ่าคาวู หลังจากนั้นก็ลงไปยังร่างกายและเอว ในเวลาเดียวกันนั้นพลังงานดาบได้ยิงออกมา ทำให้ทั้งร่างถูกหั่นออกจากภายใน จนกลายเป็นหินนับไม่ถ้วน
“ตาย”
หลัวเฟิงได้โยนพืชสีทองขนาดเล็กออกไป มันเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ใบไม้สีทองมากมายได้กางออก…พืชกลืนดาราอมตะก็เริ่มต้นกิน ทำให้นักสู้ทั้งหมดสั่นจากความกลัว
“หยุดเขา”
“รีบหยุดเขา”
“เจ้าตัวน่ารังเกียจ”
อมตะคนอื่นไม่คิดว่าภายใต้การโจมตีร่วมกันของพวกเขา ระดับห้วงมิติ พืชกลืนดารายังคงสามารใช้การเคลื่อนไหวที่น่ากลัวของเขาแยกร่างอมตะเผ่าคาวู แล้วใช้พืชระดับอมตะออกมากินชิ้นส่วนของเขาได้
“ไม่!!”
“หยุดมัน”
11 อมตะเทพลังงานอมตะลงไปยังกฎพื้นที่ และการโจมตีไปที่พืชระดับอมตะ ทำให้ใบไม้สีทองแตกออกและเริ่มถอยกลับ
เศษชิ้นส่วนหินของร่างอมตะเผ่าคาวู เริ่มกลับคืน แต่ก็ยังเห็นได้ว่าเขาได้เสียพลังงานเล็กน้อยแล้ว
เผ่าคาวู เป็นรูปแบบชีวิตหิน การใช้กำลังเอาชนะและแยกร่างกายเป็นเรื่องยากมาก แล้วในทำนองเดียวกันถ้าทำได้ก็จะเสียพลังงานจำนวนมากเมื่อแตกออกเป็นชิ้นๆ
“ไอ้เวร” อมตะเผ่าคาวู ร้องออกมาด้วยความโกรธ
“เรา 12 คนลงมือร่วมกัน แล้วมันเกือบจะฆ่าพวกเราได้ มันจะกลายเป็นความอับอายของพวกเรา ใช้ทุกอย่างที่มีทั้งหมดหยุดและฆ่ามัน” อมตะเผ่าสตาร์ไลท์ ตะโกนเสียงดัง
มีเส้นแสงโปร่งใส พุ่งออกมาจากตาของเธอและพุ่งเข้าหาหลัวเฟิง
“ด้ายชีวิตสตาร์ไลท์” หลัวเฟิงรู้สึกตกใจจากการโจมตี ด้วยความทรงจำที่สืบทอดมาทำให้เขาเข้าใจเผ่าสตาร์ไลท์
ชายหญิงเผ่าสตาร์ไลท์ ทั้งหมดดูสวยงาม พวกเขาเกิดพร้อม
ความสามารถสร้างเส้นใยที่มาจากแกนคริสตัลชีวิต เมื่อพวกเขาใช้สิ่งนี้ แกนชีวิตจะสลายทันที มันจึงเป็นการเคลื่อนไหวสุดท้ายของพวกเขาแต่เมื่อเป็นถึงระดับอมตะ แกนคริสตัลจะกระจายตัวและหลอมเข้ากับร่างกาย ทำให้เมื่อพวกเขาใช้ความสามารถนี้ก็จะไม่ตายทันที แต่ก็ยังมีความเสียหายมาก อาจจะต้องใช้เวลาหลายพันหรือหมื่นปี ในการฟื้นตัว
ด้ายโปร่งแสงบิดงอเพื่อจะห่อหุ้มหลัวเฟิง
“ใช้โอกาสนี้ฆ่าเขา”
“มันอาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายของเรา”
“เขาจะต้องมีสมบัติมากมายแน่ ฆ่าเขา” 11อมตะกำลังบ้าคลั่ง บางคนในกลุ่มก็มีไฟขึ้นมาตามร่างกาย
เมื่อเทียบกับด้ายชีวิตสตาร์ไลท์ ที่มีความเร็วที่มาก แล้วกำลังใกล้เข้ามาหาเขานั้น เขาจึงตะโกนออกมา “พืชกลืนดารา”
พืชกลืนดาราขยายใหญ่ขึ้น ใบไม้สีทองยืดออกมาขวางด้ายชีวิตสตาร์
ไลท์ ทว่ามันได้ลอดผ่านตามช่องว่างเล็กๆ
หลัวเฟิงได้ใช้ใบไม้จำนวนมากเพื่อที่จะหยุดการโจมตีของด้ายชีวิตสตาร์ไลท์
ส่วน 12 อมตะเข้าโจมตีพืชอมตะ
ใบไม้จำนวนมากถูกทำลาย พืชกลืนดาราถูกบังคับให้หดตัวลง
“พลังงานแม่น้ำเลือด” หลัวเฟิงกระตุ้นพลังงานแม่น้ำเลือด การเชื่อมต่อกับคลื่นจักรวาลเริ่มแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
“กระหน่ำเดิน” หลัวเฟิงเป็นภาพเบลอ ดาบของเขาสว่างขึ้นและสร้างภาพสัตว์เทพอีกครั้ง
หลัวเฟิงใช้ พืชกลืนดาราป้องกันด้ายชีวิตสตาร์ไลท์ และใช้การกระตุ้นพลังงานแม่น้ำเลือดต่อสู้กับ 12 อมตะ นี่เป็นการต่อสู้ที่รุนแรงเพื่อทดสอบเทคนิคดาบใหม่ของเขา