ตอนที่ 840 สมบัติ

ที่ทางออกของหอคอย ฉิวฉือข่าพูด จึงเปิดเผยความลับของสมบัติที่ถูกซ่อน

“สมบัติจริงและปลอม?” หลัวเฟิงรำพึง

พวกเขาต้องยอมรับว่าสิ่งที่เขาพูดออกมาเป็นความจริง

“หีบสมบัติที่ข้าได้ก่อนว่างเปล่า บวกกับเขาสามารถบอกพวกเราอย่างง่ายดายเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาอยู่ที่นี่นานก่อนพวกเรา มันได้ยืนยันแล้ว”

“มีความเป็นไปได้อยู่สองประการด้วยกัน”

“ความเป็นไปได้อย่างแรกคือ เขาต้องการสมบัติจริง และมันต้องใช้

เครื่องราง…เพราะฉะนั้นเขาจึงมาที่นี่เพื่อร่วมมือกับพวกเรา”

“ความเป็นไปได้ที่สองคือทุกสิ่งทุกอย่างถูกกุขึ้นมา! เขาได้รับสมบัติ

แท้จริงมานานแล้ว แต่เนื่องจากเผ่าพันธุ์ของเขาถูกทำลายไปแล้ว…เขามีความเกลียดชังพวกเรามาก จากนั้นเขาวางแผนให้พวกเราฆ่ากันเอง แต่เมื่อพวกเรากำลังจากไป เขาจึงพัวพันพวกเราไว้ มันอาจเป็นอุบาย…สำหรับการแก้แค้น” หลัวเฟิงคิด

ผู้รอดชีวิตจากเผ่าพันธุ์ที่ถูกทำลาย

ถ้าโลกถูกทำลายหรือมนุษยชาติถูกทำลาย หลัวเฟิงรู้…เขาอาจจะเป็นคนบ้าไปกับการแก้แค้น

“เพื่อสมบัติ? หรือแก้แค้น?” เขาลังเลใจ

…

จักรพรรดิทั้งสามสงสัยเช่นกัน

“โกลเคน เจ้าคิดว่าสิ่งที่เขาพูดจริงหรือ?” นาฬิกาม่วงกล่าว

“มีโอกาส 50%” โกลเคนตอบ

ขยะ! นาฬิกาม่วงคิด

“พวกเราจะทำยังไง?” นาฬิกาม่วงคิด

“ข้าต้องได้สมบัตินั้น!” ดวงตาของ โกลเคน เป็นประกายด้วยความดุร้าย เขาได้เผาบางส่วนของร่างกายอมตะของเขาแล้ว แม้ว่าเขาได้รับความมั่งคั่งของจักรพรรดิ ดาบน้ำแข็ง และ ไนท์ แล้วก็ตาม ส่วนเล็กน้อยนั่นยังไม่สามารถทำให้นักรบจักรพรรดิระดับสูงสุดเหมือนเขาพอใจได้ จุดมุ่งหมายของเขามีเพียงหนึ่งเดียว…สมบัติของหอคอย นอกเหนือนั้น เขาไม่พอใจ

“แล้วข้าจะไว้ใจเจ้าและอยู่กับเจ้า โกลเคน แม้ว่านักรบนี้มีกับดักใดๆ ที่วางไว้ มันไม่สำเร็จ” นาฬิกาม่วงกล่าว

“ฮ่า ฮ่า…แผนการทั้งหมดไร้ประโยชน์ต่อความแข็งแกร่งที่แท้จริง”

โกลเคนกล่าวอย่างมั่นใจ “ผ่อนคลาย หลังจากได้สมบัติ ข้าจะแจกจ่ายมันกับพวกเจ้า ดังนั้นเจ้าจะได้รับ 20%”

“ขอบใจ โกลเคน” นาฬิกาม่วงรู้สึกเกลียดชังภายใน แต่ยับยั้งมันไว้

ก่อนหน้านี้ พวกเขาเห็นด้วยกับอัตราส่วน 7 : 2 : 1 ตอนนี้ ดาบน้ำแข็งเสียชีวิต โกลเคน ตัดสินใจเอา 80%

…

ฉิวฉือข่าหัวเราะภายใน “ถ้าพวกเจ้าทั้งหมดไม่หนีอย่างรวดเร็ว ข้าจะไม่เลือกทางลัดเช่นนี้ ออกไปและเสี่ยงด้วยตัวเอง”

หลัวเฟิงและคนอื่นๆ บินไปในสองกลุ่มก่อนหน้านี้

หนึ่งคือหลัวเฟิง โกลเคน และ นาฬิกาม่วง

อีกคนหนึ่งคือ เสือคำราม ด้วยความโดดเดี่ยวของเขา

ขณะทั้งสองกลุ่มรีบไปทางออก…ฉิวฉือข่าอยู่ในห้องควบคุมแล้ว แต่มี

ทางเดินที่ทำให้เขาตรงไปที่ทางออก เขาต้องการที่จะ…เพียงแค่หยุด

เสือคำราม และใช้นักรบทั้งสี่ของพวกเขาเอาชนะเขา

ไม่สามารถช่วยอะไรได้

หากไม่มีทางเดินที่เหมาะสมที่จะหยุด เสือคำราม เขาสามารถเสี่ยงโดยการแสดงตัวเองเท่านั้น

“ความโลภและความใฝ่ฝัน ทั้งสองอย่างเป็นสิ่งที่นักรบไม่สามารถห้ามได้” เขามองไปที่ใบหน้าของนักรบคนอื่นๆ และผ่อนคลาย

“เจ้าตัดสินใจหรือยัง?” เขาถาม

จักรพรรดิต่ำกว่าทั้งหมดหันไปมองหน้ากัน แม้ว่าพวกเขากำลังไล่ตามหลัวเฟิงมาก่อน…ตอนนี้พวกเขารู้ว่าหีบเป็นของปลอม พวกเขาไม่ต้องการเสียเวลาต่อสู้กันอีกต่อไป เนื่องจากไม่มีประโยชน์อะไรเลย

“โอเค! ข้าเชื่อเจ้า” เสียงคำรามของ โกลเคน ดังเหมือนฟ้าผ่า

“ฉิวฉือข่า อย่าทำอะไรโง่ๆ” นาฬิกาม่วงยิ้มอย่างเย็นชา “ตอนนี้ข้าจะ

ไว้ใจพวกเจ้า”

“ไปกันเถอะ” เสือคำรามมองไปที่หลัวเฟิง

ทั้งสองคนต่างหันมามองกันและพยักหน้า

กับความตายของจักรพรรดิไนท์ ตอนนี้พวกเขาต้องช่วยกันและกัน

แม้ว่าโกลเคนจะไม่กลัวก็ตาม การป้องกันของหลัวเฟิงเหมือนสวรรค์และ เสือคำราม เป็นจักรพรรดิระดับสูงสุดด้วย ถ้าพวกเขาต่อสู้อย่างเต็มกำลัง แม้ว่า โกลเคน ฆ่าพวกเขาทั้งสอง เขาจะต้องเสียสละมากกว่า 10% ของร่างกายอมตะของเขา ต้นทุนนั่นสูงเกินไป…

“ตราบเท่าที่พวกเราระวังและอย่าเอามากเกินไป โกลเคน จะไม่บ้าคลั่ง การสูญเสีย 5% ของร่างกายอมตะนั้นง่ายต่อการฟื้นตัว สิ่งที่มากกว่านั้น เป็นเรื่องลำบาก และกว่า 10% ยิ่งแย่ลงไปอีก” เสือคำรามสื่อสาร

“ฮืม กับพวกเราด้วยเช่นกัน พวกเราสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้” หลัวเฟิงตอบ

นักรบทั้ง 4 คนเห็นด้วย

ฉิวฉือข่าหัวเราะ “จริงๆ แล้วทุกคนต้องการสมบัติ แต่จำไว้ว่าสิ่งที่ข้าพูดต้องมาก่อน ข้าได้ครึ่ง!”

“ข้าพูดเช่นกัน ข้าเห็นด้วย!” โกลเคนมีความรู้สึกท้อแท้ ในขณะที่เขา

ตอบ

คนอื่นพยักหน้า

โกลเคนหัวเราะอย่างเย็นชาภายใน “ครึ่งหนึ่งรึ? ฮึ่ม”

มันเป็นแค่เรื่องโกหก เขายังไม่ทำอะไร แต่เมื่อห้องถูกเปิด…เขาจะทำ ทุกอย่างเพื่อให้ได้สมบัติ

“ชนเผ่าพื้นเมืองคนนี้อาจมีไม้ตายเช่นกัน” หลัวเฟิงและคนอื่นๆ รู้ดีในเรื่องนี้

อย่างไรก็ตามสำหรับสมบัติ…ถึงแม้ศัตรูจะแข็งแกร่ง พวกเขาไม่ยอมแพ้

“ตามข้ามา” ฉิวฉือข่าบินไปข้างหน้า

“รอก่อน” โกลเคนคำราม

ฉิวฉือข่าหยุดและหันมาอย่างสงสัย โกลเคน จ้องเขาอย่างเย็นชา พลางสั่งเขา “เพื่อรักษาความไว้วางใจของพวกเรา เจ้าจะบินระหว่างพวกเราทั้ง 4 คน”

ซั่ว! ซั่ว! ซั่ว!

นาฬิกาม่วง เสือคำราม และหลัวเฟิงยืนล้อมและอยู่รอบๆ ฉิวฉือข่า

“ฮ่า ฮ่า แข็งแกร่งและยังขี้ขลาดอีกด้วย” เขาเยาะเย้ย

“มันเรียกว่าการระมัดระวัง นักสู้ที่ไม่ใส่ใจ มักจะตายตั้งแต่หนุ่ม”

โกลเคนกล่าวอย่างเย็นชา

“ไปกันเถอะ ข้าจะชี้ทางให้” ฉิวฉือข่าตอบ “ให้ตามทางด้านซ้ายนี้”

ทันที…กลุ่มเริ่มบินภายในหอคอยตามคำแนะนำ ของฉิวฉือข่า หลัวเฟิงและคนอื่นๆ ก็ค้นพบทางเดินที่ซ่อนอยู่หลายทาง พวกเขาจำเป็นต้องผลักดันกำแพงกลบางส่วนและอีกทางเดินหนึ่งจะเปิดเผยมันเอง

******

ภายในห้องควบคุม

นักรบในชุดคลุมสีทอง ผู่ไอ ลาตี้ม่อ และคุณชายปู้กลั้นหายใจด้วยความกังวลขณะที่พวกเขาเฝ้าดูการฉายภาพ

“ผู้อาวุโส ผู้อาวุโส…” คุณชายปู้กำหมัดของเขา ตาของเขาเต็มไปด้วย

ความวิตกกังวลอย่างชัดเจน

“พี่สามกำลังทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเผ่าพันธุ์ นั่นคือทำไมเขาถึงเอาตัวเองอยู่ในอันตราย” ผู่ไอกล่าว “ผู้บุกรุกกำลังทำตามแผนของเขา ครึ่งหนึ่งของแผนสำเร็จแล้ว! คราวนี้…อย่าสนใจความเสียหายใด พวกเราต้องได้รับสมบัติมรดก”

“ฮืม” อีกสองคนพยักหน้า

“ดูต่อไป”

ผู่ไอพูดต่อ “พวกเราจะดูถ้าพี่สามลงมือสำเร็จได้ ผู้บุกรุกทุกคนมีความสงสัย และชาญฉลาด และพวกเขามีความแข็งแกร่งเช่นกัน เพื่อประสบความสำเร็จ…พวกเราจำเป็นต้องมีทั้งพี่สามและความโชคดีมาก”

…

ไปตามทางเดินภายในที่มืด

นักรบทั้งสี่คนล้อมรอบฉิวฉือข่าและบินอย่างระมัดระวัง ยิ่งไปกว่านั้น

พวกเขาไป ทางเดินที่สว่างกว่า หลังจากชั่วขณะหนึ่ง…พวกเขามาถึง

ภายในห้องโถงสว่าง

“พวกเราไปที่ไหนต่อ?” โกลเคนคำราม

“พวกเรามาถึงแล้ว” ดวงตาของฉิวฉือข่าเป็นประกาย

“พวกเรามาถึงแล้วรึ?”

หลัวเฟิงมองไปรอบๆ อย่างสงสัย ห้องโถงขนาดใหญ่แห่งนี้มีเส้นผ่าน

ศูนย์กลางมากกว่า 10 กม. กำแพงราบเรียบกับการสลักที่ซับซ้อนบน

พวกมัน และเขาไม่ได้เห็นที่ใดเพื่อซ่อนสมบัติใดๆ

“ฮึ่ม พวกเจ้าผู้บุกรุก แม้กระทั่งหลังจากที่ยืนอยู่หน้าห้องสมบัติ พวกเจ้าไม่สามารถรับรู้มันได้” ฉิวฉือข่าเยาะเย้ย “แม้ว่าพวกเจ้าจะพบห้องสมบัติ…พวกเจ้าจะไม่สามารถเปิดมันได้”

“มันอยู่ที่ไหน?” โกลเคนโกรธ

พวกเขาทั้งหมดมองที่ฉิวฉือข่า อย่างไรก็ตามเขาเดินอย่างสงบไปยัง

กำแพงห่างไกล คนอื่นๆ ติดตามอย่างใกล้ชิดเพื่อไม่ให้เขาเล่นกลอะไร

บนผนังเรียบ…ฉิวฉือข่าหายใจเข้าลึกๆ แล้วพึมพำ ว่า “บรรดาผู้ตายที่ตายไปนับไม่ถ้วน ข้ายอมให้ผู้บุกรุกเหล่านี้เข้าไปในห้องสมบัติเพื่อประโยชน์ของความมั่งคั่งของเผ่าพันธุ์อีกครั้ง ชนเผ่าของข้า…ยกโทษให้ข้า”

เขายื่น ฝ่ามือทั้ง 6 พร้อมกันนั้น สลักบนผนังสว่างขึ้นและเสียงดังก้อง

“หืม?” หลัวเฟิงหันมา

กำแพงเริ่มแยกออก เผยให้เห็นทางเดินกว้าง 10 กม.

“ห้องสมบัติอยู่ภายใน” ฉิวฉือข่ากล่าว

“ดีมาก ไม่เลวที่พวกเราทุกคนร่วมมือกัน?” โกลเคนหัวเราะ

อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงรักษาตำแหน่งอย่างระวังและบินเข้าไป

ทางเดินมีความยาวเพียง 100 เมตร

สุดทางเดินมีประตูที่ปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง การสลักบนนั้นมีความ

ลึกลับอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อเล็ดลอดออกมาอย่างทรงพลัง

“นี่คือโลหะเกรด G?”

“มันเป็นโลหะเกรด G!”

“นอกเหนือจากหีบสมบัติแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเราเคยเห็นโลหะ

เกรด G อีกอย่างหนึ่ง และเป็นประตูทั้งบาน เพียงแค่ประตูอย่างเดียวนี้…ควรมีมูลค่านับร้อยนับล้านอัญมณีสีคราม” นาฬิกาม่วงยิ้ม ข้างเขาโกลเคนก็ยิ้มเช่นกัน ประตูบานเดียวมีค่าอย่างไม่น่าเชื่อ

ดูเหมือน…ทุกอย่างที่ฉิวฉือข่ากล่าวเป็นจริง สมบัติภายในต้องน่าตกใจ

“มันคุ้มค่าที่จะเผาผลาญร่างกายอมตะของข้า” โกลเคนแทบจะไม่

สามารถระงับความตื่นเต้นของเขาได้

หลัวเฟิงสังเกตอย่างรอบคอบทุกอย่าง

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขามีปีกซืออวู๋และเกราะแม่ทัพ ดังนั้นเขามีความมั่นใจที่อยู่รอดได้ เขาไม่ยอมแพ้ในสมบัติอย่างง่ายๆ

“ทุกคนฟัง เพื่อเปิดประตู ข้าต้องมีเครื่องรางและข้าจะต้องทำมันเอง”

ฉิวฉือข่ากล่าวอย่างเย็นชา “ให้เครื่องรางแก่ข้าและให้ข้าเปิดห้องสมบัติ”