ตอนที่ 876 ตอบรับ

เทียนเฉินที่กำลังรู้สึกกลัวและเสียใจ หลังจากเห็นว่าหลัวเฟิงได้นำคริสตัลเปลวเพลิงเทพเจ้าที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา เขารู้สึกผ่อนคลายที่หลัวเฟิง พุ่งตรงไปยังทางออก

 “ข้ารอด” เทียนเฉินพึมพำ ออกมา

“โชคของข้าไม่เลว ตอนที่หยางหยิบคริสตัลออกมา ข้าคิดว่าต้องตาย

แน่ ไม่คิดว่าทางออกจะโผล่ออกมาและดูดเขาไป”

ในความคิด เทียนเฉิน ได้แต่ดีใจ

“ยุคของข้ากำลังเริ่มต้น”

แม้แผนจัดการกับหลัวเฟิงจะล้มเหลว แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกกังวลอะไร เทียนเฉินไม่ได้เป็นห่วงหรือเสียใจ เมื่อเทียบชีวิตของเขาแล้ว ก็แค่มีศัตรูเพิ่มคนหนึ่ง

“ข้ามี 2 ทาส จักรพรรดิระดับขีดจำกัด ความแข็งแกร่งของชิมั่ง

ใกล้เคียงกับข้า สงครามอันบ้าคลั่งนี้ จะทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นไปอีก ด้วยทรัพย์สมบัติอันมากมาย แล้วข้าควรกลัวจักรพรรดิดาบสายน้ำ อีกทำไม”

“ในเมื่อแผนล้มเหลวไปแล้ว ข้าต้องให้ฝ่ายมารจัดการกับฉูวูและศร

คลั่ง แล้วใช้พวกเขาจัดการกับฝ่ายมารที่ไม่ได้ถูกควบคุม” เทียนเฉินได้ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว

ถ้าเขาได้ฆ่าเหล่าจักรพรรดิ รายได้ของเขามันต้องน่าตกใจมากแน่ ยิ่งถ้าควบคุมจิตวิญญาณได้คงจะเป็นวันแห่งโชคของเขา

“เจ้านาย” ศรคลั่งวิ่งไปยังทางออกที่หลัวเฟิงเข้าไป

ทางออกที่หลัวเฟิงหายเข้าไปถูกปิดลง

ศรคลั่งไม่ได้คลั่งเหมือนตอนแรก เพราะเจ้านายของเขาไม่ได้อยู่ใน

อันตราย

หลัวเฟิงที่ถูกจับจากพลังงานลึกลับที่ต่อต้านไม่ได้ ช่วงที่เขาถูกพาไปยังทางออกก็ได้ยินเสียงเรียก

“เด็กน้อยมานี่”

ที่ทางออกไม่ใช่พื้นที่หวงห้ามอีก แต่เป็นทางเดินที่มีสีสันสวยงาม

หลัวเฟิงได้ถูกพาไปตามทางเดินจากพลังงานที่ห่อรอบเขา พื้นที่รอบตัวของหลัวเฟิงสามารถที่จะเห็นผนึกดวงดาวขนาดใหญ่ ที่อยู่รอบเสาขนาดมโหฬาร ยังมีสมบัติอีกหลายอย่างที่หลัวเฟิงไม่อาจเห็นมันได้ชัดเจน

“ศรคลั่ง” หลัวเฟิงติดต่อทางจิตหาศรคลั่ง

ทาสจิตวิญญาณกับเจ้านาย จะถูกผูกมัดกันด้วยจิตวิญญาณ

หากไม่ห่างกันมากเกินไปก็สามารถติดต่อผ่านทางจิตวิญญาณของพวกเขา พวกเขาทั้งคู่อยู่ในหอคอยดวงดาว มันไม่ใช่ระยะที่ไกลเกินไป จึงสื่อสารกันได้ง่ายๆ

“นายท่าน ท่านปลอดภัยดีหรือไม่” ศรคลั่งถาม

“ข้าไม่เป็นไร แต่จำไว้ว่าเจ้าชั่วเทียนเฉิน พยายามจะฆ่าข้า ข้าสงสัยว่าฝั่งมารจะทำการตกลงกับเขา แล้วบอกฉูวูให้หนีไปให้เร็วที่สุด ให้เขาอดทนเข้าไปอยู่ในกลุ่มของมนุษย์คนอื่น”

“ตอนนี้ทำการออกจากหอคอยดวงดาวไปยังอวกาศ และรอข้ากลับไป”

“ครับนายท่าน”

หลัวเฟิงผ่อนคลายเล็กน้อย

ไม่ใช่เพราะเขาไม่ต้องการจะแก้แค้น แต่เขาเกือบถูกฆ่า ด้วยการที่อยู่ฝ่ายมนุษย์ด้วยกัน จะให้เขาลงมือได้ยังไง

นั่นจะเป็นการคุมคามระบบกองทัพ หลัวเฟิงจึงไม่กล้าโจมตีพันธมิตร

การฆ่าพันธมิตรก็ย่อมหมายถึงความตาย แม้แต่อาจารย์ผู้นำเมืองของเขาก็ไม่สามารถช่วยเขาได้ เป็นกฎเหล็กที่ถูกทำขึ้นมาสำหรับฝ่ายมนุษย์ แล้วเขาจะโจมตีได้ยังไง

“ข้าไม่สามารถต่อต้านระบบกองทัพได้ แต่ก็มีช่องโหว่”

“แม้ว่า…ข้าถือว่าเขาเป็นพี่น้อง แต่เมื่อเขาพยายามจะฆ่าข้า จะให้ข้า

ปล่อยเขาไปได้ยังไง?” หลัวเฟิงโกรธอยู่ภายใน

 “ระบบกองทัพเป็นผู้มีอำนาจเด็จขาดทางการทหาร เมื่อข้าเลือกจะ

ถอนตัว ข้าก็จะไม่ใช่ทหารของฝ่ายมนุษย์อีกต่อไป”

“ถึงมันจะหมายความว่าข้าจะถูกฆ่าโดยนักสู้คนอื่นได้ แต่ข้าก็จะทำเช่นเดียวกัน”

ในใจของหลัวเฟิงสลักคำว่าตายลงไว้ที่ชื่อของเทียนเฉินแล้ว

ขณะที่หลัวเฟิงถูกนำตัวไปด้วยพลังลึกลับ มีความคิดจำนวนมากลอยอยู่ในหัวของเขา

พลังลึกลับได้กระจายตัว

หลัวเฟิงบินลงไปยังทางเดินอย่างรวดเร็ว เขากลับมายืนได้อีกครั้ง

 “นี่…” หลัวเฟิงมองดูรอบๆ

มีพระราชวัง 9 เสาลึกลับ แต่ละเสามีความสูง 1 หมื่นกิโลเมตร เหนือขึ้นไปในอากาศ มีผนึกดวงดาวจำนวนมากมายที่ส่องแสงราวกับเป็นกาแลคซี

พระราชวังนี้ดูเหมือนกำลังลอยอยู่ท่ามกลางผนึกดวงดาวนับไม่ถ้วน

ในระยะไกลเขาพบเงากำลังนั่งอยู่ ร่างครึ่งล่างเป็นงู ส่วนครึ่งบนเป็น

มนุษย์ เคราสีม่วงของเขายาวลงมา และเปลือกตาห้อยลงมา แรงกดดันที่ออกมาจากเขามากจนต้องทำให้ทุกคนต้องก้มหัว

พลังงานที่ออกมากลับไม่รู้สึกถึงความรุนแรง แต่ก็ไม่อาจต่อต้าน

“เด็กน้อย มานี่” เสียงแก่ๆ ดังขึ้น

 “ทำไมเขาพาข้ามาที่นี่” หลัวเฟิงคิด

“แรงกดดันน่ากลัวยิ่งกว่าอัศวินซิงหง และใกล้เคียงกับผู้นำเมือง เขา

จะต้องเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ของจักรวาล”

หลัวเฟิงอย่างน้อยก็เข้าใจในจุดนึง เขาเป็นเพียงแค่มดที่ไร้พลังอำนาจต่อหน้าสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้า

ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่เชื่อฟังเท่านั้น

ภายในพระราชวังที่ตั้งอยู่ท่ามกลางผนึกดวงดาว มีบุคคลสองคนยืนอยู่ คนหนึ่งมีร่างกายของงูและมนุษย์ ส่วนอีกคนคือหลัวเฟิง

“สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่นี้ดูเหมือนมนุษย์” หลัวเฟิงคิด

 “แต่ 4 เผ่าพันธุ์ชั้นยอดไม่อาจที่จะควบคุมหอคอยดวงดาว แต่สิ่งมีชีวิตนี้สามารถมีชีวิตอยู่ที่นี่และเรียกข้า”

“ผู้อาวุโส” หลัวเฟิงทำความเคารพอย่างนอบนอม

“นั่ง”

“ครับ” หลัวเฟิงนั่งลงที่นั่งข้างเขา

“เจ้าเต็มไปด้วยความสงสัยใช่ไหม” สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่มองลงมายัง

หลัวเฟิงและยิ้ม

“สงสัยว่าทำไมหอคอยถึงได้เรียก แต่ไม่อาจเป็นเจ้าของได้ สงสัยว่า

ทำไมถึงพบกับผู้คุ้มกันที่แข็งแกร่งเมื่อเข้ามา และสงสัยถึงเรื่องของผนึกดวงดาวที่ร่วงหล่น”

หลัวเฟิงตกใจ

สิ่งมีชีวิตนี้ทำไมถึงรู้เกี่ยวกับการเรียกของหอคอยดวงดาว

“ครับ ข้าเต็มไปด้วยความสงสัย ได้โปรดสังสอนข้า” หลัวเฟิงตอบกลับอย่างสุภาพ

“ข้ารอเจ้ามานาน” ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ถอนหายใจ

“แน่นอนว่ามีเพียงแค่ร่างโคลนของข้าที่อยู่ที่นี่ เมื่อรู้ว่าเจ้ามาข้าจึงรีบ

มา อา…ข้าลืมแนะนำตัวเอง”

“เรียกข้าว่า พูทิ ข้าคือผู้ดูแลหอคอยดวงดาวนี้ และเป็นผู้ตอนรับเจ้า

ที่นี่”

 “ท่านไม่ใช่ผู้สร้างหอคอยนี้? ข้า…” หลัวเฟิงตกตะลึง

“เจ้าสงสัยเกี่ยวกับผู้ที่ทิ้งคู่มือให้เจ้า? หรือว่าสงสัยว่าใครเป็นผู้สร้าง

หอคอยดวงดาว” พูทิจ้องมาพร้อมรอยยิ้ม

“ฮ่า ฮ่า ข้าเป็นบริวารคนแรกของผู้สร้างหอคอยดวงดาว ด้วยจำนวนปีที่มากมาย ข้าได้กลายเป็นผู้เหนือล้ำแห่งจักรวาล นายท่านผู้งดงามได้ยอมรับข้าเป็นศิษย์ของเขา”

“ข้าคือศิษย์คนแรกของเขา”

“ผู้นำของเผ่าเยี่ยนเสิ่น คือศิษย์คนที่สองของเขา”

“ผู้อยู่ภายใต้เขานั้นมีจำนวนมาก แต่มีเพียงแค่ศิษย์สองคน มันเป็นโชคดีของข้าที่ได้ติดตามเขามาเป็นเวลานาน ด้วยความแข็งแกร่งของข้า และความหลงใหลในตัวเขา ทำให้ข้าได้กลายเป็นศิษย์ของเขา”

 “แต่เผ่าพันธุ์เยี่ยนเสิ่น และเผ่าพันธุ์มนุษย์โลก เป็นหัวใจหลัก ที่อาจารย์

ได้ทุ่มเทจิตวิญญาณลงไป”

“มีผู้ถูกเลือกอีกสองคน ที่มาจากโลกก่อนหน้า แต่พวกเขาก็ล้มเหลว

เจ้าคือคนที่สามที่มายังที่นี่ในรอบ 8.2 พันล้านปี หลังจากคนที่สอง”

“ถ้าทำสำเร็จ เจ้าจะเป็นผู้นำของเผ่าพันธุ์เหมือนกับเผ่าพันธุ์เยี่ยนเสิ่น เจ้าจะกลายเป็นผู้นำของเผ่าพันธุ์มนุษย์โลก และศิษย์คนที่สามของอาจารย์”

“หากล้มเหลวเหมือนสองคนก่อนหน้านี้ จะมีเพียงแค่ความตายที่จะรอเจ้าอยู่เท่านั้น”

หลัวเฟิงตะลึง

ก่อนหน้านี้มีผู้สมัครสองคน แล้วคนที่สามคือเขาในช่วงเวลาที่ห่างจากคนที่สองถึง 8.2 พันล้านปี

“ใครเป็นอาจารย์ของผู้นำ เผ่าพันธุ์เยี่ยนเสิ่น และ ท่านพูทิ”

“ผู้สร้างคู่มือไร้ชื่อและหอคอยดวงดาว โดยเฉพาะผู้สร้างเผ่าพันธุ์ยัน

ชิง เผ่าพันธุ์มนุษย์โลก ท่านอาจจะเป็นผู้ทรงพลังที่ถูกกล่าวถึงโดยผู้

ก่นตั้งสำนักขวานยักษ์”