ตอนที่ 883 ความยิ่งใหญ่
คำว่า “มีสิทธิ์ที่จะกลายเป็นนักรบที่แท้จริง” ทำให้ หลัวเฟิง ตื่นเต้น
คำพูดนี้มาจากผู้ยิ่งใหญ่ของจักรวาลเอง…เขาจะมีความสามารถ
ใกล้เคียงกับผู้ก่อตั้งสำนักขวานยักษ์
ในสายตาของสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่นี้ แม้กระทั่งจะเริ่มเรียกว่านักรบ อย่างน้อยก็เป็นเจ้าแห่งจักรวาล
เขามีลูกศิษย์สองคน
หนึ่งคือ พูทิ ผู้เป็นเจ้าแห่งจักรวาล
ที่สองคือผู้นำ ของเผ่าพันธุ์เยี่ยนเสิ่น ซึ่งเป็นเจ้าแห่งจักรวาล
หลัวเฟิง กำลังจะกลายเป็นศิษย์คนที่สาม เขามีความหวังในการเป็นเจ้าแห่งจักรวาลด้วย!
เรื่องนี้ทำให้เขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ภายใต้เจ้าแห่งจักรวาล…ถึงจุดสุดยอดของระดับอัศวินเช่นผู้นำ พระราชวังสวรรค์ทลาย ที่ได้รับการพิจารณาแล้วว่ามีอำนาจมหาศาลในจักรวาล เป็นไปถึงระดับของเจ้าแห่งจักรวาล…
ด้วยพลังของเวลาและพื้นที่ในมือของเขา เขายังสามารถที่จะฟื้นนักรบ มันจะทำให้เผ่าพันธุ์มีนักรบอย่างไม่สิ้นสุด
“เผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์เยี่ยนเสิ่น เป็นลูกๆ ของข้า” ภูเขาสูง
ตระหง่านที่เฝ้ามอง หลัวเฟิง เสียงของเขาดังขึ้นตลอด “เจ้าผ่านการทดสอบที่ซ่อนอยู่มากมาย และรอดชีวิตจากการทดสอบของหอคอยดวงดาวตอนนี้เจ้าเป็นศิษย์ของข้า และอาจเป็นศิษย์คนสุดท้ายอีกด้วย”
หลัวเฟิง ตกใจมาก
ศิษย์สุดท้าย?
ใครจะพูดแบบนี้ได้ แต่ดูเหมือนว่าจะได้รับการยืนยันแล้วว่าเขาจะมีศิษย์แค่สามคนเท่านั้น
“อย่าตกใจเลย” ผู้ยิ่งใหญ่ มีสายตาที่อบอุ่นเหมือนแสงแดด ที่ส่องลง
บนจิตวิญญาณของ หลัวเฟิง ”สำหรับศิษย์พี่ และเจ้า นานมาแล้วข้าเคยมีแผนที่จะใช้เงินจำนวนมหาศาล และใช้ความมั่งคั่งที่สะสมมานับไม่ถ้วน ซื้อสมบัติสำหรับเจ้าสองคน”
“สมบัติจำนวนมาก?” หลัวเฟิง ตะลึง
“เช่นเดียวกับการสร้างหอคอยดวงดาวแม้ว่ามนุษยชาติทั้งเผ่าจะใช้
พลังงานทั้งหมดแม้ว่าเจ้าจะมีทักษะในการสร้างสมบัติแล้วเท่าไรก็จะ
ไม่สามารถสร้างได้” ผู้ยิ่งใหญ่หันไปหา พูทิ “ความช่วยเหลือของข้า
ที่มอบให้ พูทิ มีน้อยมาก”
พิทู โค้งคำนับ “อาจารย์ หากปราศจากความช่วยเหลือของท่าน ข้าคงไม่สามารถอยู่ได้ตลอดไปเช่นนี้”
“แม้จะไม่มีข้า เจ้ายังคงกลายเป็นอัศวินได้” ผู้ยิ่งใหญ่ส่ายหัว “ตอน
นั้นข้าได้รับลูกสมุนจำนวนมาก และทุกคนมีพรสวรรค์มาก ข้าช่วย
พวกเขามากมาย พวกเขาทั้งหมดได้ความช่วยเหลือและทรัพยากร
เท่าๆ กัน แต่พวกเขายังคงเป็นอัศวินอยู่ แต่มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่กลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาลได้”
“แต่นั้นไม่สามารถเทียบกันได้ ทุกสมบัติของข้านั้นมีค่าอย่างไม่น่า
เชื่อ ข้าเตรียมให้พร้อมสำหรับศิษย์ ก่อนที่พวกเขาจะเกิดมา”
“ข้ามีสมบัติของตัวเองอยู่แล้ว” พูทิกล่าว
“สมบัติของเจ้าไม่ควรพูดถึง เมื่อเทียบกับเผ่าพันธุ์สุดทั้งหก และเจ้า
แห่งจักรวาลคนอื่นๆ เจ้าถือมีสมบัติทั่วๆ ไปเท่านั้น” ผู้ยิ่งใหญ่ส่ายหัว
“ตอนนี้ข้ากำลังเตรียมสมบัติให้กับเจ้า ข้ารวบรวมข้อมูลเหล่านี้มา
เป็นเวลานับไม่ถ้วน และเกือบจะเสร็จสิ้นแล้วอาจใช้เวลาอีก 10 ล้านปีเพื่อให้เสร็จสิ้น”
พูทิ คำนับอย่างตื่นเต้น และตอบอย่างสุภาพว่า “ข้าขอบคุณทุกสิ่งที่
อาจารย์ทำให้อย่างสุดซึ้งตลอดไป”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ศิษย์ของข้า จะให้ของไม่มีค่าได้อย่างไร” ผู้ยิ่งใหญ่หัวเราะเสียงดัง “ข้าแค่หวังว่า หนึ่งในสามคนนี้จะตามข้าได้ทัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า…นั่นคงเป็นตำนานของจักรวาล ทั้งอาจารย์และศิษย์เป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในจักรวาล ฮ่า ฮ่า ฮ่า…”
หลัวเฟิง มีความคิดในใจ
สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่นี้ มีศิษย์น้อยมาก และศิษย์คนที่สองและสาม ถูก
เลือกจากเผ่าพันธุ์ที่เขาสร้างด้วยเทคนิคของตัวเอง และเลือกสิ่งที่พิเศษที่สุด ได้ชัดว่านี่เป็นความต้องการที่เข้มงวดสำหรับการเป็นศิษย์ของเขา
สองเผ่าพันธุ์ที่เขาสร้างขึ้น เขาเลือกเพียงคนเดียวที่มีความรู้สึกว่าเขาจะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด และสามารถที่จะกลายเป็นเจ้าแห่ง
จักรวาล เพื่อเป็นศิษย์ของเขา นอกเหนือจากนั้น!
แม้จะมีเป็นล้านๆ เผ่าพันธุ์ก็ตาม ช่วงเวลาที่ผ่านมานับไม่ถ้วนใน
บรรดาอัจฉริยะจำนวนมหาศาล เขาไม่เคยยอมรับศิษย์อีก แต่เจ้าเมืองนั้นแตกต่างกัน ขณะที่เขาแบกความหวังของมนุษย์ชาติไว้บนบ่าของเขา
อย่างไรก็ตามเมื่ออัจฉริยะที่แท้จริงที่แข็งแกร่งและทรงพลังปรากฏขึ้น เขาจะรับพวกนั้นเป็นศิษย์ และเขามีศิษย์สายตรงมากมาย แม้แต่ผู้ก่อตั้งสำนักขวานยักษ์ ก็คล้ายคลึงกัน
เมื่อเกี่ยวข้องกับเผ่าพันธุ์ทั้งหมด พวกเขาทั้งหมดล้วนทำแบบนั้น
ความเป็นอยู่ที่ยิ่งใหญ่นี้ เป็นรูปแบบชีวิตที่ไม่เหมือนใครโดยไม่มี
เผ่าพันธุ์ของเขา
เขาไม่สนใจเรื่องอัจฉริยะเลย เขาเลี้ยงดูสองเผ่าพันธุ์เป็นลูกของเขา
เท่านั้นแล้วเขาจะใช้ความพยายามที่จะช่วยพวกเขา
“หลัวเฟิง ศิษย์ข้า เจ้ายังไม่ได้เรียกข้าว่าอาจารย์” ผู้ยิ่งใหญ่มอง หลัวเฟิง
หลัวเฟิง คำนับด้วยความเคารพตะโกนอย่างตื่นเต้น “อาจารย์!”
ผู้ที่ยิ่งใหญ่นี่คือผู้ก่อตั้งโลก เขาอาจจะพูดได้ว่าเป็นผู้สร้างที่ยิ่งใหญ่ และหากปราศจากเขาอาจจะไม่มีแม้แต่เผ่าพันธุ์โลก
“ตกลง!”
“ในฐานะศิษย์ของข้า ข้าจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยเจ้า” เสียงของผู้ยิ่งใหญ่ดังขึ้น “ข้ามีสามวิธีในการสอนลูกศิษย์ของข้า หนึ่งข้าต้องเตรียมทรัพยากรที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา ประการที่สองข้าจะไม่สอนเทคนิคใดๆ ประการที่สามข้าจะไม่สนใจว่าเจ้าจะตายหรือมีชีวิตอยู่ และข้าจะไม่ฟื้นเจ้า ถ้าเจ้าตาย!”
หลัวเฟิง ตะลึง
ไม่ได้สอนเทคนิคใดๆ
ไม่สนใจว่าเขามีชีวิตอยู่หรือตายไป?
“นักรบที่แท้จริงไม่สามารถสอนได้” ผู้ยิ่งใหญ่กล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับตัวเจ้าเอง ความเข้าใจกฎของของ
จักรวาลทุกอย่างมาจากเทคนิคและการเจริญเติบโตของตัวเอง”
“การมีอาจารย์ที่จะปกป้องเจ้าเสมอ เจ้าจะไม่มีวันแข็งแกร่ง”
“วิธีที่ข้าสอนศิษย์ของข้านั้น ข้าไม่ได้สอนเทคนิค ไม่สนใจเกี่ยวกับ
ความอยู่รอดของพวกเขา และข้าจะให้ทรัพยากร! ถ้าเจ้าตาย ข้าจะเลือกผู้สมัครคนอื่นจากเผ่าพันธุ์ของโลก ที่จะยอมรับการสืบทอดด้วยชีวิตหรือความตาย และศิษย์คนที่สาม ที่ผ่านมาทั้งสองเผ่าพันธุ์มาจากโลกที่ ข้าดูแล พวกเขาล้วนเป็นผู้นำโลก และเจ้าคือหนึ่งในนั้น! หวังว่าเจ้าจะก้าวหน้าตลอดไป”
เสียงของเขาตรงเข้าสู่จิตวิญญาณของ หลัวเฟิง
และเสียงของสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่นี้เป็นเหมือนพลังงานที่กว้างใหญ่ทำให้ผู้อื่นคิดตามอย่างธรรมชาติ
“เข้าใจ!” หลัวเฟิง กล่าวด้วยความเคารพ
“เจ้าต้องเข้าใจหลักการ ไม่ว่าอาจารย์จะมีพลังแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะมี
ทรัพยากรมากแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะให้สมบัติไปมากแค่ไหน ถ้าศิษย์
ของเขาไม่ฝึก…มันย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะไปถึงระดับที่ต้องการ” ผู้
ยิ่งใหญ่ กล่าวอย่างจริงจัง “แม้ทรัพยากรภายนอกจะมีความสำคัญ การฝึกฝนด้วยตัวเองยิ่งมีความสำคัญมากยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม ผู้ที่แข็งแกร่งขึ้นและรับความช่วยเหลือจากภายนอกเพียงน้อยนิด จะเป็นประโยชน์กับเขา มากกว่าการใช้สมบัติอย่างไม่มีสิ้นสุด แม้จะช่วยให้กลายเป็นอมตะกลายเป็นอัศวิน แต่…จะมีความต้องการที่มากมายกว่าจะฝึกไปถึงระดับเจ้าแห่งจักรวาล มันยากอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าเจ้ากลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาล…เพื่อไปถึงระดับต่อไป ระดับที่ข้าเป็นอยู่ ไม่มีสมบัติใดๆ จะช่วยได้ เหมือนเจ้าแห่งจักรวาลคนอื่นๆ ของมนุษยชาติใหญ่”
“ข้าเข้าใจ ข้าจะทำอย่างดีที่สุด” หลัวเฟิง กล่าวอย่างตื่นเต้น
นักรบหลายคนกลัวที่จะไม่มีแหล่งทรัพยากรเพียงพอ
เหตุใดเผ่าพันธุ์ที่ยอดเยี่ยม และมีอำนาจต้องต่อสู้?
ทำไมต้องสังหารหมู่และมีสงคราม?
ทั้งหมดเพื่อทรัพยากร!
การบำรุงอัจฉริยะจำเป็นต้องใช้ทรัพยากร!
นักรบต้องการทรัพยากรเพื่อการพัฒนา!
เหมือนกับ…มันก็คล้ายกับมีรากฐานทุกอย่าง ที่เหลือแค่พึ่งพาการ
ฝึกฝนของตัวเอง และผู้ที่ยิ่งใหญ่นี้กำลังจัดหาทรัพยากรที่เพียงพอ
สำหรับ หลัวเฟิง เพื่อให้เขากลายเจ้าแห่งจักรวาล นี่เป็นทรัพยากรที่น่ากลัว
“ข้าได้เตรียมสมบัติไว้สองชิ้นสำหรับเจ้า และชิ้นที่สองของศิษย์น้อง
เจ้า”
“สมบัติทั้งหมดสี่ชิ้น”
“ชิ้นที่สาม อยู่ในระดับเดียวกับหอคอยดวงดาว แต่จะแตกต่างกัน!”
“หอคอยดวงดาวของเจ้าเป็นสิ่งที่พิเศษมาก เพราะมันแข็งแกร่งกว่า
สมบัติใดๆ ที่ศิษย์พี่ของเจ้ามี” ผู้ยิ่งใหญ่ กล่าว “ตอนนั้นข้าใช้
ทรัพยากรและสมบัติมากมายในการสร้างหอคอยดวงดาวขึ้นมา
ท่ามกลางเหตุการณ์พิเศษที่เกิดขึ้น ซึ่งไม่คาดคิดว่าจะทำให้พลังของมันเติบโตขึ้นมากขึ้นกว่าเดิม ทำให้เป็นสมบัติที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาพวกมัน!”
“แม้ว่าพลังของมันจะเติบโตขึ้น แต่ก็ทำให้กระบวนการสืบทอดนาน
ขึ้นนับพันๆ ปี นี่เป็นสิ่งที่ยากขึ้น“
“สำหรับหอคอยเพื่อให้ยอมรับในตัวเจ้าของ ข้าได้หล่อเลี้ยงจิต
วิญญาณและจิตตานุภาพของเผ่าพันธุ์ในโลกให้เข้มงวดมาก
ยิ่งขึ้น ดังนั้นแม้ผู้สมัครคนที่ 1 และคนที่สองจะล้มเหลว แต่สำหรับ
เผ่าพันธุ์เยี่ยนเสิ่นแล้ว การได้รับการยอมรับนั้นจะเป็นเรื่องง่ายอย่าง
มาก แต่เจ้านั้นแตกต่างกันมาก”
หลัวเฟิง หายใจเข้าภายใน
ใช่ มันเป็นเรื่องน่าขัน เขานึกถึงความเจ็บปวดตลอด 6,000 ปีที่ผ่าน
มา ทุกวินาทีรู้สึกเหมือนนานเป็นปี ช่วงเวลา 6,000 ปี…เหมือน
ยากนานกว่าเดิมร้อยล้านปี มันเหมือนนรกที่ไม่มีที่สิ้นสุด มันคือการ
ทนทุกข์อย่างไม่มีที่สิ้นสุด การต่อสู้เพื่อมีชีวิตอยู่…ในที่สุดเขาก็ยึด
มั่นในความคิด เพื่อครอบครัวของเขา…
จนกว่าเขาจะอ่อนแอลง
โชคดีที่ช่วงเวลาที่สำคัญนั้นเขาประสบความสำเร็จ!
ความสามารถของหอคอยแห่งนี้มีความแข็งแกร่งมาก และเนื่องจากมี
การเปลี่ยนแปลงเป็นพิเศษถึงแม้ข้าจะไม่รู้ขีดจำกัดของมัน แต่เพียงแค่รู้ว่าใครคือผู้สร้างมัน ก็ทำให้เขารู้สึกว่ามันแข็งแกร่งอย่างมาก นั้นต้องกล่าวว่า หลัวเฟิง เข้าใจเหมือนปีกซืออวู๋ รูปแบบพื้นฐานเพียงอย่างเดียว ต้องเข้าใจถึงระดับแรกของการเปลี่ยนแปลงของเทพอสูร
ปีกหากใช้โดยเจ้าแห่งจักรวาล มันมีประโยชน์เพียงเล็กน้อย
แต่หอคอยดวงดาวมีความสำคัญ
แม้กระทั่งสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของสิ่งมีชีวิต!
ยังนับว่ามันคือหนึ่งในสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจักรวาล!
หากปราศจากการควบคุมโดยเจ้าแห่งจักรวาล แม้แต่เผ่าพันธุ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสี่เผ่าพันธุ์ก็ไม่สามารถใช้กำลังนำมันไปได้ ข้อกำหนดสำหรับการใช้งานนั้นย่อมจะมากกว่าปีกซืออวู๋
“อาจารย์มนุษย์ของเจ้า ผู้นำเมือง คือเจ้าแห่งจักรวาลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวาลอันกว้างใหญ่ แม้แต่ศิษย์พี่ของเจ้าก็อาจจะแข็งแกร่งน้อยกว่าเขา”
“ถ้าเจ้าไปถึงระดับเจ้าแห่งจักรวาล ด้วยสมบัติทั้งสอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหอคอยแห่งดวงดาว มันจะทำให้เจ้าอย่างน้อยก็เทียบเท่าระดับของเขา เจ้าอาจจะสามารถจัดการเขาได้”
“นี่คือพลังแห่งสมบัติที่แข็งแกร่งที่สุด”
ผู้ยิ่งใหญ่ กล่าวว่า “หอคอยดวงดาวเป็นหนึ่งในสมบัติ และข้าได้
เตรียมสมบัติไว้ให้เจ้าอีกหนึ่งแล้ว มันเรียกว่าเกราะผูกมัด”
“เกราะผูกมัด?” หลัวเฟิง ตะลึง
“เกราะผูกมัดเคยเป็นของเผาพันธุ์เยี่ยนเสิ่น และถูกดูแลโดยศิษย์คนที่สอง ชุดเกราะนี้…มีแหล่งพลังงานพิเศษมันสามารถผลิตไข่มุกเกราะได้ในระดับต่างๆ ได้ เช่น ทหาร นายพล และราชา ไข่มุกเกราะเหล่านี้เหมาะสำหรับเผ่าพันธุ์เยี่ยนเสิ่น แต่ส่วนใหญ่จะใช้โดยอัศวินหรือต่ำกว่า เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งทั้งหมด โดยภาพรวมเกราะผูกมัด เป็นสมบัติที่แท้จริงซึ่งเหมาะกับเจ้าแห่งจักรวาลที่สามารถใช้งานได้อย่างไร้ขีดจำกัด และเป็นสมบัติชิ้นที่สองของเจ้า”
หลัวเฟิง รู้สึกท้อใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้
ทหาร นายพล ราชา…ถูกสร้างโดยชุดเกราะนี้?
“ชุดเกราะหนึ่งชุด และหอคอยดวงดาวซึ่งน่ากลัวมากยิ่งกว่า”
“ผู้ยิ่งใหญ่ ได้เตรียมสมบัติที่เหมาะสมไว้ให้สำหรับผู้นำโลก”
“ทั้งคู่แข็งแกร่งยิ่งกว่า ปีกซืออวู๋ และพอที่จะทำให้เจ้าแห่งจักรวาล
ต่างบ้าคลั่ง หวังว่าข้อกำหนดสำหรับการใช้พวกมันจะไม่มาก
เกินไป” หลัวเฟิง กังวลเล็กน้อย ด้วยพลังเล็กน้อยของเขา เขาจะสามารถใช้สมบัติอันน่ากลัวเหล่านี้ได้หรือไม่?