ตอนที่ 942 : จักรพรรดิทรูหยัน และ หลัวเฟิง

ด้านในเมืองปฐมนครนั้นยังคงสงบดังเช่นเคย ทูตชุดม่วง สามคนได้เดินไปตามท้องถนนและไปยังที่พักของ ทรูหยัน

“มันคือ ทูตชุดม่วงของ ผู้นำเมืองปฐมนคร”

“ทูตชุดม่วง มาที่นี่”

ปกติแล้วผู้ส่งข้อความนั้นจะใส่ชุดสีดำ ศิษย์บางคนในที่พักของ ทรูหยัน ต่างก็ตะลึง ยากที่พวกเขาจะได้เห็น ทูตชุดม่วง พวกเขารู้ว่าจะมีเรื่องที่ยอดเยี่ยมเกิดขึ้น

“ไปบอกอาจารย์”

หลังจากนั้นสักพัก ทรูหยัน ก็ได้ออกมาทักทายด้วยตัวเอง เขาเองก็อึ้ง

“ทูตชุดม่วง มาที่นี่งั้นรึ?” เขาพูดขึ้น “ทูตชุดดำ คนเดียวก็เพียงพอแล้ว เหตุใดถึงได้ส่ง ทูตชุดม่วง มาถึงสามคน?”

“ยินดีด้วย ทรูหยัน!” ผู้ส่งข้อความที่ตัวสูงที่สุดหัวเราะขึ้นมา “ยินดีด้วย”

ทูตชุดม่วงอีกสองคนเองก็หัวเราะออกมาด้วย

“เหตุใดถึงต้องยินดีกับข้า? เข้ามานั่งข้างในก่อน”

ทรูหยัน พาผู้ส่งข้อความเขาไปยังห้องโถงและศิษย์หลายคนก็เริ่มเอาผลไม้และไวน์มาเสิร์ฟ เมื่อเสร็จหน้าที่พวกเขาก็ออกไปทันที พวกเขารู้ว่ามันไม่ใช่ธุระพวกเขากับเรื่องใหญ่เช่นนี้ ตอนนี้ห้องโถงมีเพียงแค่ผู้ส่งข้อความสามคนและ ทรูหยัน

“มันเป็นข่าวดี” ผู้ส่งข้อความที่สูงที่สุดได้เอากล่องเหล็กออกมา

“เหตุใดต้องทำลึกลับเช่นนี้ ?” ทรูหยัน รับมันมาเปิดดู มันมีแผ่นหินหกเหลี่ยมด้านในซึ่งมีรูปลักษณ์ของสัตว์เทพอสูรที่คำรามอยู่

ทรูหยัน สับสนและมือของเขาก็เริ่มสั่นเครือ เขาหยิบเอาแผ่นหินนั้นมาและตาก็เริ่มแดงก่ำ เขาลูบไปตามแผ่นหินราวกับว่าเขากังวลว่ามันจะเป็นภาพลวงตา เสียงของเขาสั่นเครือในตอนที่พูด “เหรียญการสืบทอดสัตว์เทพอสูร! มันคือเหรียญการสืบทอดสัตว์เทพอสูร! นานมาแล้ว…แทบจะตลอดกาล…ข้าต้องการมันมาโดยตลอด!”

ตัวของทรูหยัน สั่นเครือ “ในที่สุดข้าก็ได้โอกาสแล้ว ในที่สุด!”

เขาติดอยู่ในขั้นสุดท้าย มันเหมือนกับเป็นระยะเวลาที่ยาวนานไม่รู้จบ แม้ว่าเหรียญนี้จะช่วยเขาได้อย่างมาก แต่มันก็แทบเป็นไปไม่ได้ที่จะได้มันมา เหรียญนี้หายากในจักรวาล พวกมันคือตัวแทนของการสืบทอดพิเศษของโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล บางทีพวกมันคงมีเหรียญไม่กี่แบบในหมู่มนุษย์และเผ่าพันธุ์นั้นต้องมอบมันให้ผู้ที่มีพรสวรรค์ในอนาคต เหรียญนี้จะถูกมอบให้ในไม่กี่เงื่อนไขเท่านั้น เขาไม่สามารถยกระดับตัวเองได้หากเขาไม่ได้เหรียญนี่ อันที่จริงมันเพียงแค่ขั้นเดียวแต่มันเหมือนกับหน้าผาที่แยกจักรพรรดิจำนวนนับไม่ถ้วนจาก อัศวินอวกาศ

“ขอบคุณ ผู้นำเมืองปฐมนคร” ทรูหยัน คุกเข่าลงไปด้วยความตื่นเต้น “ขอบคุณ ข้าอยากที่จะเป็น อัศวินอวกาศ และคาดหวังมาโดยตลอด”

“โปรดลุกขึ้นเถิด” ผู้ส่งข้อความที่สูงที่สุดประคอง ทรูหยัน ให้ลุกขึ้น

“เผ่าพันธุ์ที่ให้รางวัลเป็นเหรียญนี่ ข้า…” ทรูหยัน เริ่มคึกขึ้นมา

“มันไม่ได้มาจากเผ่า มันมาจากศิษย์ของเจ้า หลัวเฟิง”

“หลัวเฟิง?” ทรูหยัน อึ้ง

“ใช่ ศิษย์ของเจ้า หลัวเฟิง” ผู้ส่งข้อความที่สูงที่สุดพูดต่อ “ข้ารับใช้ ผู้นำเมืองปฐมนคร ในพื้นที่ลับ ผู้นำเมืองปฐมนคร นั้นบอกให้เรามาที่นี่เพื่อมอบมันให้กับเจ้า สำหรับ หลัวเฟิง เขายังคงอยู่กับ ผู้นำเมืองปฐมนคร ในพื้นที่ลับ”

“เขาได้เหรียญมาได้ยังไงกัน?” ทรูหยัน เริ่มรู้สึกซับซ้อนขึ้นมา “ศิษย์ของข้านั้นอยู่ในเส้นทางสัตว์เทพอสูรและเขาสามารถแลกเหรียญนี้กับเหรียญอื่นได้ ทำไมเขาถึงเอามันให้กับข้า?”

ไม่สำคัญว่าอาจารย์และศิษย์นั้นจะสนิทกันเพียงใด ผู้ที่แข็งแกร่งนั้นจะทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น การเอาสิ่งนี้ให้กับอาจารย์นั้นคือสิ่งที่น่ายกย่อง

“ทรูหยัน เจ้ามีศิษย์ที่ยอดเยี่ยม”

“เราอยู่ได้ไม่นาน เราต้องกลับไปรายงานต่อ” ผู้ส่งข้อความพูดขึ้น “เช่นนั้นเราขอตัว”

ผู้ส่งข้อความทั้งสามได้กลับไป

ทรูหยัน นั้นทั้งเบิกบานและกังวล แม้ว่าเขาจะต้องการเหรียญนี่มานาน แต่เขารู้สึกว่ามันมากเกินไป

******

ทรูหยัน ได้ทำการเชื่อมต่อกับจักรวาลเสมือนและได้ส่งข้อความหาหลัวเฟิง ก่อนที่จะไปยังคฤหาสน์ของ หลัวเฟิง ในภูเขาหยางเซียน

“หลัวเฟิง” ทรูหยัน ตะโกนออกมาซึ่งทำให้เหล่าบริวารและทหารต่างก็อึ้ง

“อาจารย์!” ไม่นาน หลัวเฟิง ก็ได้เดินออกมาจากห้องโถง

“มากับข้า” ทรูหยัน ดึง หลัวเฟิง เข้าไปยังห้องโถง ทรูหยัน อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา “เจ้าได้เหรียญมาจากไหนกัน? เจ้าได้มันจากเผ่าพันธุ์ของเรางั้นรึ? เจ้าไม่รู้รึไงว่ามันสำคัญกับเจ้าเพียงใด? เจ้าเองก็อยู่ในเส้นทางของสัตว์เทพอสูร! เจ้าเอามันมาให้อาจารย์ของเจ้าได้ยังไง? ข้าจะเสียใจหากรู้ว่าเจ้าเอาอนาคตของเจ้ามาแลกกับข้า และเจ้ารู้ว่าข้าคงใจเย็นไม่ได้ ข้าอาจจะล้มเหลวได้แม้ว่าข้าจะเข้าไปยังดินแดนแห่งการสืบทอด”

“ใจเย็นๆ ก่อนอาจารย์” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ข้าได้มันมาด้วยตัวเอง ไม่ใช่เอามาจากเผ่าพันธุ์”

“เจ้าได้มันมาด้วยตัวเองงั้นรึ?” ทรูหยัน อึ้ง

มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้มันมา เมื่อผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆ รู้เข้า พวกเขาจะใช้พลังเทพของตนแทรกซึมเข้าไปและรู้ว่ามันสำคัญแค่ไหน ปกติแล้วพวกเขาจะส่งมอบมันให้กับเผ่าพันธุ์ของตน นี่คือวิธีที่เผ่าพันธุ์ต่างๆ ทำเมื่อได้เหรียญนี้มา

“มันคือเรื่องจริง ข้าได้มันมาด้วยตัวเอง” หลัวเฟิง พูดขึ้น “คิดดูสิ ข้าได้มอบให้กับท่านในนามของ ผู้นำเมืองปฐมนคร หากข้าได้มันมาจากเผ่าพันธุ์ ผู้นำเมืองปฐมนคร คงไม่อนุญาตให้ข้าทำเช่นนั้น”

“นั่นก็จริง” ทรูหยัน พยักหน้า “ผู้นำเมืองปฐมนคร นั้นคงไม่ยอมให้เจ้าทำเช่นนั้น”

“ใช้มันเถอะ อาจารย์” หลัวเฟิง พูดต่อ “มันไม่ยากที่ข้าจะได้เหรียญมาจากเผ่าพันธุ์”

“แน่นอนว่าเจ้ามีค่าสำหรับเผ่าพันธุ์เพราะการพัฒนาของเจ้าและเจ้าก็มีสิทธิ์ที่จะได้เหรียญนั่นมา แม้แต่ เจ็ดดาบ ที่ซึ่งมีพรสวรรค์น้อยกว่าเจ้าก็ยังได้มันมา” ทรูหยัน พยักหน้าและคิ้วขมวด “แต่เจ้าต้องเป็นระดับอมตะเสียก่อนถึงจะได้เหรียญมาและนั่นคงต้องกินเวลานาน”

“ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น อาจารย์” หลัวเฟิง ยิ้ม “ท่านลืมไปแล้วรึว่าข้าคือ ดาบสายน้ำ? ข้าแข็งแกร่งพอที่จะได้มันมา ผู้นำเมืองปฐมนคร ก็จะยื่นคำขอให้กับข้า เขาบอกข้าว่ามันจะสำเร็จหากดูจากฐานะของเขาและความอัจฉริยะของข้า”

ทรูหยัน ถอนหายใจออกมา “ผู้นำเมืองปฐมนคร นั้นคือผู้ดูแลจักรวาลเสมือนได้ เขาต้องทำสำเร็จอย่างแน่นอน หลัวเฟิง ข้าได้รับผลประโยชน์อย่างมากจากเจ้า”

“มันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น” หลัวเฟิง ตอบกลับ

******

ลึกเข้าไปในพื้นที่ลับ แม่น้ำพันสมบัติมีดวงดาวมากมายรายล้อม หลัวเฟิง นั่งอยู่บนวังแห่งหนึ่งแล้วมองลงไปยังแม่น้ำนั้นจากที่ไกลๆ เขาคิดย้อนกลับไปในสิ่งที่ ผู้นำเมืองปฐมนคร บอกเขาไว้

“หลัวเฟิง นี่คือวันที่เราจะรู้ว่าเจ้าจะได้เหรียญนั่นรึเปล่า ถ้ามันล้มเหลว เจ้าต้องรอจนกว่าจะเป็นระดับอมตะได้ ข้าหวังว่ามันจะสำเร็จ”

“ข้าต้องทำให้สำเร็จ” หลัวเฟิง พูดขึ้น เขานั่งอยู่ด้านบนวัง “ดินแดนแห่งการสืบทอดที่ศักดิ์สิทธิ์ของโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ!”

หลังจากนั้นสักพัก หลัวเฟิง ก็ได้ยินเสียงที่สงบราบเรียบดังขึ้นมา

“หลัวเฟิง”

หลัวเฟิง หันกลับไปและพบ ผู้นำเมืองปฐมนคร กำลังถือไม้เท้าหินเดินเข้ามา ใจของ หลัวเฟิง หล่นวูบ เขารู้ว่ามีการตัดสินไปแล้ว

หลัวเฟิง ลุกขึ้นยืนและทักทายอาจารย์ “อาจารย์”

“การประชุมจบแล้ว” ผู้นำเมืองปฐมนคร พูดขึ้น “ข้าบอกได้จากสีหน้าว่าเจ้ากังวลเพียงใด สบายใจได้เพราะมันเป็นข่าวดี คำร้องได้รับการอนุญาตแล้วและตัวตนของเจ้าในฐานะ ดาบสายน้ำ นั้นก็ทำให้เจ้าแห่งจักรวาล ของเผ่าพันธุ์เราต่างก็พากันตื่นเต้น พวกเขาคาดหวังไว้ในตัวเจ้าสูงและจึงไม่ต้องทุ่มเทอะไรมาก”

หลัวเฟิง ดีใจอย่างมาก เขาไม่เชื่อว่าสิ่งที่ ผู้นำเมืองปฐมนคร พูดและเขาก็ได้นึกย้อนกลับไปยังคำพูดนั้นอีกครั้ง

“ขอบคุณอาจาราย์” หลัวเฟิง พูดขึ้นมา “ข้าจะไม่ทำให้ท่านและเจ้าแห่งจักรวาล คนอื่นๆ ต้องผิดหวัง”

“แค่อย่าให้เผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นต้องผิดหวัง” ผู้นำเมืองปฐมนครหัวเราะออกมา “เหรียญนี้จะส่งมาให้เจ้าในสองวันและข้าได้บอก ทรูหยัน ให้มายังพื้นที่ลับ เพื่อพบกับเจ้า พวกเจ้าจะไปยังดินแดนแห่งการสืบทอดด้วยกัน”

“ได้ อาจารย์” หลัวเฟิง ดีใจอย่างมาก

******

เผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นร่วมมือกันได้เป็นอย่างดีและเหรียญก็มาถึงในวันต่อมา

“เหรียญการสืบทอดสัตว์เทพอสูร”

หลัวเฟิง เริ่มทำการตรวจสอบแผ่นเหล็กในมือ มันมีรูปปั้นกิ้งก่าเขาเดียวบนแผ่นซึ่งคือสัตว์เทพอสูรของโลกแม่น้ำเลือด แต่มันไม่ได้ชัดเจนเหมือนกับอันที่ หลัวเฟิง ได้มาก่อนและมันไม่ได้มีกฎใดๆ

“ช่างเป็นเหล็กที่วิเศษจริงๆ ข้าไม่เคยได้ยินถึงมันมาก่อน”

หลัวเฟิง ลูบไปตามแผ่นเหล็กและใช้พลังวิญญาณของเขาเข้าไป ข้อมูลโผล่มาในหัวของเขา มันเป็นเหมือนอันก่อน พวกมันถึงกับมีตำแหน่งที่บอกออกมาด้วย