ตอนที่ 352 สนใจ! 2
‘สนามรบ จุดเริ่มต้นของของรูปแบบความยุ่งเหยิงทุกอย่าง!’ ขณะเดิน นัยน์ตาซูหมิงขยับประกาย ฟันฝ่ามือลงไปอีกครั้งเพื่อปล่อยมารแห่งการปล้นชิง ระลอกคลื่นที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าแผ่กระจายออกรอบตัวซูหมิงอย่างบ้าคลั่ง
‘สงครามในความคิดของใครหลายคนยึดชัยชนะเป็นหลัก แต่หากมองตามรูปแบบ การปล้นชิงคือสาเหตุ! นักรบ ชะตากรรม! เหตุที่วิชาสามตัดสังหารใช้ได้ดีในสงคราม ไม่ใช่เพราะข้าเข้าใจวิชานี้ลึกซึ้งขึ้น แต่เป็นเพราะรูปแบบของที่นี่ทำให้พลังของสามตัดสังหารเพิ่มขึ้น!’ ดวงตาซูหมิงเป็นประกาย หลังจากฟันมือลงแล้ว ระลอกคลื่นก็แผ่กระจายออก ชาวเผ่าเชมันโดยรอบที่ถูกระลอกคลื่นถาโถมล้วนตัวสั่นเทาอย่างน่าอัศจรรย์
หลังจากตัวสั่น ชาวเผ่าเชมันทุกคนในขอบเขตระลอกคลื่นหลายร้อยจั้งรอบตัวซูหมิง จิตสังหารพวกเขาล้วนค่อยๆ หายไป ราวกับว่าจิตใจพลันหนักหน่วง เหมือนเกิดความกลัวตายในจิตใจ และถูกขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่าในชั่วพริบตา
เพราะมารแห่งการปล้นชิงของพวกเขา ถูกซูหมิงตัดทิ้งไปแล้ว!
เมื่อไม่มีมารแห่งการปล้นชิง อารมณ์ในการเข่นฆ่าที่ถูกกระตุ้นจากสงครามก็จะหายไป เหมือนกับคนเรือแตก แล้วดิ้นรนเอาชีวิตรอดอยู่ในทะเลคลื่นยักษ์
‘สามตัดสังหาร ปรับแก้รูปแบบของฟ้าดิน ฉะนั้นจึงปลดปล่อยพลังทำลายฟ้าดิน พลังลึกลับเช่นนี้ก็คือพลังของรูปแบบ!’ เมื่อนานมาแล้วซูหมิงยังไม่เข้าใจคำนี้ พอขั้นพลังสูงขึ้น เวลาผ่านไป และมีประสบการณ์มากขึ้นแล้ว เขาจึงเข้าใจรสชาติของมันอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น
‘ตัดสามมารได้ ฉะนั้นก็น่าจะสร้างขึ้นได้ด้วย!’ ซูหมิงพลันผุดความคิดแบบนี้ขึ้นมา ทว่ายามนี้ไม่มีเวลาจะไปลอง เขายกมือขวาขึ้น ขณะเดินหน้าก็ฟันมือลงอีกครั้ง
ครั้งนี้ยังคงตัดอากาศเช่นเคย แต่เมื่อฟันลง แผ่นดินใต้ฝ่าเท้าเขาพลันสั่นไหว การสั่นไหวนี้มีแค่เขาที่รู้สึก คนรอบข้างไม่รู้สึกแม้แต่น้อย
‘เจวี๋ยไทหยั่ง ไทคือมารแห่งภัยพิบัติ รูปแบบต่างจากคน หากใช้สิ่งนี้เป็นภัยพิบัติ ประหนึ่งทำให้กำเนิดหายนะ เดิมทีการตัดภัยพิบัติเป็นเรื่องดี ทว่ายามนี้อยู่ในรูปแบบที่ยุ่งเหยิง จะต้องเหนี่ยวนำทั้งตัว หากปรับแก้ก็จะมิใช่เรื่องดี แต่เป็นภัยพิบัติแทน!’ ซูหมิงพลันเงยหน้า หลังจากตัดมารแห่งภัยพิบัติแล้วก็ยังมองไม่เห็นการแปรเปลี่ยนในเขตเล็กๆ แห่งนี้ ทว่าซูหมิงกลับรู้สึกว่าฟ้าดินตรงนี้ กระทั่งโลหิตบนแผ่นดิน หรือก้อนหินและสายลมต่างออกไป
เดิมทีตรงนี้เป็นแผ่นดินเผ่าเชมัน ตอนนี้เขายืนอยู่ตรงนี้กลับรู้สึกเหมือนยืนอยู่บนแผ่นดินเผ่าหมาน ไม่เพียงแต่เขาที่รู้สึกเช่นกัน ผู้ติดตามหลายร้อยคนด้านหลังก็รู้สึกเช่นกัน
ในทางตรงกันข้าม เผ่าเชมันกลับต่างออกไป จากการบุกทะลวงสังหารของทุกคน ช่วงที่ลูกธนูหลายดอกถูกยิงมา และยังมีอภินิหารวิชาหลายชนิดตรงเข้ามายังเขตแห่งนี้ ซูหมิงก็มองเห็นถึงความต่างหลังจากตัดมารแห่งภัยพิบัติ และปรับแก้จิตสังหารของรูปแบบตรงนี้!
ลูกธนูเหล่านั้น อภินิหารเหล่านั้นดูพิลึกอย่างยิ่ง มันกระจายกันตกใส่ชาวเผ่าเชมัน เหมือนเป็นดวงชะตาของคน ในสนามรบแห่งนี้ สายฝนธนูสังหารคนไปเยอะที่สุด ยามนี้สายฝนธนูเหล่านั้นเหมือนเข้าข้างเผ่าหมาน ตกใส่ชาวเผ่าเชมันทั้งหมด
ซูหมิงตื่นตะลึง ทว่ากลับไม่หยุดเท่านี้ หลังจากใช้วิชาแห่งกาลเวลาสังหาร ตัดมารสุดท้ายไป สายลมพายุพัดผ่านแผ่นดิน หมุนวนโดยรอบ ทำให้กลิ่นอายพลังตรงนี้ต่างออกไป บาดแผลบนตัวชาวเผ่าเชมันเหล่านั้นเลวร้ายลง!
มารหยั่งสลายหายไป ฟ้าดินพลันหยุดชะงัก!
มีเหตุผลหลายอย่างที่ซูหมิงยังไม่เข้าใจ แต่เขาก็มองออกว่าหลังจากใช้สามตัดสังหารปรับแก้รูปแบบแล้ว ในสนามรบเกิดเรื่องพิลึกขึ้น เป็นพลังน่าตะลึง!
“สังหาร!” จื่อเชออยู่หลังซูหมิงแผดเสียงตะโกน
ชาวเผ่าหมานผู้ติดตามซูหมิงบุกทะลวงเหมือนพายุ จุดที่ผ่านจะมีชาวเผ่าเชมันตายตกจำนวนมาก เหยียนป๋อข้างกายก็ตามไป เงยหน้าตะโกนขึ้นฟ้า
“นักล่าซูหมิงอยู่นี่แล้ว ขอให้เผ่าหมานมารวมกันตรงนี้ และเข้าร่วมกับพวกเรา สร้างคุณูปการให้เผ่าหมาน เข้าร่วมกับพวกเรา สังหารพวกเชมันไปพร้อมกัน!”
มิใช่เหยียนป๋อเพียงคนเดียวที่ตะโกน คำสั่งเขามีผู้ติดตามมากกว่าร้อยคนช่วยกันตะโกนเสียงดัง กลายเป็นคลื่นเสียงแผ่กระจายรอบทิศ ขณะกำลังพลเดินหน้าก็มีชาวเผ่าหมานมาเข้าร่วมอย่างต่อเนื่อง
ซูหมิงไม่สนใจการกระทำของเหยียนป๋อแม้แต่น้อย
เขาทะลวงสังหารอยู่หน้าสุด นำพาคนด้านหลังมุ่งหน้าไปยังจุดเป้าหมาย ฝนโลหิตสายลมคาวเลือดตลบอบอวลแปดทิศ
จากการบุกทะลวงสังหารของทุกคน ทำให้กำลังพลเยอะขึ้นเรื่อยๆ คำสั่งของเหยียนป๋อเริ่มมิใช่เพียงหนึ่งร้อยคนที่ตะโกนแล้ว แต่เป็นสองร้อยคน!
เสียงตะโกนสองร้อยคนเด่นชัดมากขึ้น ทั้งยังมีพลังทะลวงผ่านกึกก้องในสนามรบ ไม่นานก็มีสามร้อยคนส่งเสียงตะโกน ทำให้คลื่นเสียงดังสนั่นปานสะเทือนฟ้า
เมื่อจำนวนคนตะโกนถึงหกร้อยคน เสียงแผ่กระจายไปทั้งเขตสนามรบทางใต้ ทำให้ชาวหมานและเชมันทั้งหมดในเขตสนามรบนี้ได้ยิน
“ผู้ล่าซูหมิงอยู่ตรงนี้แล้ว…”
“ผู้ล่าซูหมิงอยู่ตรงนี้แล้ว…”
ขณะคลื่นเสียงแผ่กระจาย กลุ่มซูหมิงก็รับคนเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ได้เกือบหนึ่งพันคนแล้ว หนึ่งพันคนรวมเป็นกลุ่ม ทั้งยังมีพลังน่าตะลึง เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว กำลังพลหนึ่งพันคนนี้จึงเหมือนกับธงเด่นชัดในเขตสนามรบทางใต้ ลากผ่านไปราวกับเส้นสายรุ้ง!
ส่วนเผ่าเชมัน พอเห็นซูหมิงนำหน้าและกำลังพลหนึ่งพันคนพร้อมกับเสียงตะโกนแล้ว ต่อให้เป็นนักล่าเหล่านั้นก็สีหน้าเปลี่ยนรีบถอยไป ขนาดพวกเขายังเป็นเช่นนั้น ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงชาวเชมันคนอื่นๆ เลย
“ท่าน ด้วยความสามารถของข้า ต่อให้ร่วมมือกับจื่อเชอ แต่กำลังพลหนึ่งพันคนนี้เป็นขีดจำกัดแล้ว หากมากกว่านี้การควบคุมจะค่อนข้างยาก ท่านว่า…..”
บนสนามรบ เหยียนป๋อรีบร้อนเดินเข้ามา กล่าวขึ้นเร็วๆ ด้านหลังซูหมิง
“หนึ่งพันคนก็ได้ พาพวกเขาบุกเข้าไป!” ซูหมิงหันกลับไปมองแวบหนึ่ง ผู้คนด้านหลังเขาแน่นขนัด ชาวเผ่าหมานหนึ่งพันคนนี้แทบจะมองซูหมิงกันทุกคน ในกำลังพล แม้ซูหมิงไม่ได้ควบคุมเอง ทว่าเขาก็ใช้การกระทำ ใช้ความกล้าหาญไม่เกรงกลัวสิ่งใดเป็นจิตใจอันแน่วแน่ของเขา
จิตใจอันแน่วแน่นี้กระจายออกไป ทำให้เผ่าหมานผู้ติดตามทุกคนสัมผัสได้ ภายใต้อิทธิพลเช่นนี้ ทำให้ซูหมิงเป็นจิตวิญญาณของกำลังพล!
ซูหมิงละสายตากลับ เหยียนป๋อและจื่อเชอด้านหลังก็แยกกันไปออกคำสั่ง ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงตะโกนสะเทือนนภาดังมาจากคนหนึ่งพันคน ค่อยๆ กลายเป็นหนึ่งเสียง สั่นสะเทือนเขตสงครามทางใต้ กระทั่งเขตสงครามอื่นๆ ยังได้ยินแว่วๆ !
นี่คือเสียงตะโกนเหมือนกันของหนึ่งพันคน เปล่งเป็นเสียงที่ดังที่สุดในชีวิต!
“สังหาร!”
ท่ามกลางเสียงคำราม ซูหมิงพลันทะยานไป มุ่งหน้าไปยังกลุ่มคนเผ่าเชมันหลายร้อยคนตรงจุดที่ค่อนข้างห่างจากสงคราม!
ตรงนั้นมีชาวเผ่าเชมันหลายร้อยคน มีนักล่าหลายสิบคน มีสัตว์ร้ายขนาดหนึ่งร้อยจั้งสิบกว่าตัว และยังมีสัตว์ร้ายหนึ่งพันจั้งอีกหนึ่งตัว ตรงนั้น…เป็นสถานที่สำคัญของเผ่าเชมัน!
ด้านหลังซูหมิงมีผู้ติดตามหนึ่งพันคน ทุกคนพุ่งไปราวกับมังกรยักษ์บนแผ่นดิน ลากยาวปานเส้นสายรุ้ง กลายเป็นที่จับตามอง!
ชาวเผ่าเชมันถอย เผ่าหมานตกตะลึง ซูหมิงพร้อมกับกำลังพลหนึ่งพันห้อเหยียดอยู่ในเขตสนามรบทางใต้ประดุจลูกธนูแหลม!
ภาพนี้อยู่ในสายตาของโจวเต๋อแห่งเขตสนามรบทางใต้ เขากำหมัดแน่น นัยน์ตาวาววับฉายแววเฝ้ารอ กระทั่งลมหายใจยังกระชั้นถี่ มองดูอย่างไม่ลดละ
‘ซูหมิง ให้ข้ากับทุกคนได้ดูหน่อยว่าพลังของจิตใจอันแน่วแน่แข็งแกร่งเพียงใด! นี่คือการแสดงของเจ้า เจ้าอยู่ในเขตสงครามทางใต้ของข้า เป็นโชคดีของเจ้า และก็เป็นโอกาสของข้าเช่นกัน…
หากเจ้าโดดเด่น ข้าก็จะโดดเด่นตามไปด้วย! หากเจ้าทำสำเร็จ กลยุทธ์สงครามแบบพิเศษนี้จะทำให้เขตสงครามทางใต้สร้างกลุ่มของตัวเองขึ้นโดยมีนักล่าเป็นผู้นำ และแบ่งกลุ่มกันไปทำสงครามโดยมีจิตใจอันแน่วแน่ของนักล่าที่ต่างกันปกคลุมสมาชิกกลุ่มเอาไว้!’
ในเขตสงครามทางใต้ ช่วงที่กลุ่มคนหนึ่งพันคนพร้อมกับซูหมิงเด่นตาอย่างยิ่ง ผู้บัญชาการเขตสงครามเหนือหรือชายชราที่เหมือนกำลังนับนิ้วอยู่ ดวงตาพลันขยับประกาย เขาไม่ต้องใช้ตามอง แต่ใช้วิชาพิเศษเฉพาะทำให้เหมือนเห็นกับตาตัวเอง
คนที่สนใจซูหมิงอีกยังมีเทียนหลันเมิ่ง นางมีสีหน้าตึงเครียดเล็กน้อย มองม่านแสงตรงหน้า มองซูหมิงนำกำลังพลหนึ่งพันคนออกจากเขตสงครามทางใต้ประดุจพยัคฆ์ร้าย!
และยังมีชายชราเจ็ดแปดคนบนเมืองหมอกนภา ก่อนหน้านี้พวกเขายังคุยกัน ทว่ายามนี้กลับไม่มีใครกล่าว ล้วนมองมังกรยาวหนึ่งพันคนกำลังบุกฝ่าออกนอกเขตสนามรบทางใต้!
ท่ามกลางสายตาจับจ้อง ทุกคนที่สนใจล้วนรู้สึกถึงความกล้าหาญไม่เกรงกลัวสิ่งใด ใช้มังกรยาวหนึ่งพันคนเป็นหัว กระจายตัวอยู่ตรงนั้น กลายเป็นจิตใจแน่วแน่อันแรงกล้า!
บนท้องฟ้า ตรงปลายกระบี่ยักษ์นภาหิมวันต์ ชายชราจากสำนักเหมันต์สวรรค์ที่เคยสอนซูหมิงเกี่ยวกับวิชาความเร็วก่อนหน้านี้กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ เขาไม่สนใจสงครามบนท้องฟ้าหรือแผ่นดินแม้แต่น้อย
เขามีหน้าที่ของเขา
ทว่ายามนี้สีหน้ากลับสั่นไหว มองไปทางกลุ่มคนหนึ่งพันคนพร้อมซูหมิงที่กำลังบุกฝ่าออกจากเขตสงครามทางใต้!
“ซูหมิง…” ชายชรามีขั้นพลังไม่ธรรมดา แววตาดุจสายฟ้า มองเห็นซูหมิงในชุดสีโลหิตทั้งตัวตรงหน้าสุดอย่างชัดเจน!
บนกระจกยักษ์ของสำนักทะเลตะวันออกที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าตรงเขตสงครามทางใต้ก็มีคนนั่งอยู่เช่นกัน บุคคลนี้เป็นเด็กชาย หากซูหมิงเห็นเขาจะต้องจำได้อย่างแน่นอน คนผู้นี้ก็คือคนสำนักทะเลตะวันออกที่ปรากฏตัวในงานประมูลลับ
“เป็นเขา…” นัยน์ตาเด็กชายวาววับยามมองซูหมิงบนำพื้นดิน สีหน้าเปลี่ยนไป
นอกจากคนเหล่านี้แล้ว
ยังมีเผ่าหมานตรงริมเขตสนามรบ ต่างพากันมองกลุ่มซูหมิงฝ่าออกจากเขตสนามรบทางใต้ มุ่งหน้าไปยังแผ่นดินเชมัน ตรงนั้นห่างจากพวกเขาค่อนข้างไกลและเป็นพื้นที่กว้าง มีชาวเผ่าเชมันหลายร้อยคน
ภายในเขตสงครามตะวันออก เทียนหลันโยวหันไปมองเขตสงครามทางใต้เป็นครั้งแรก
“โง่เขลา!” นางกล่าวอย่างเย็นชาก่อนละสายตากลับ แล้วสั่งการเข่นฆ่าในเขตสงครามตะวันออกต่อ