№ 415 อุทานเสียงหลง

เห็นชายชราคนนั้นโจมตีมา แววตาผู้เฒ่าเกิ่งเคร่งขรึม ผลักเฟิ่งจิ่วข้างกายไปด้านหลังพลางบอกว่า “แม่หนูเฟิ่งหลบไปข้างๆ เร็ว” พูดจบ กลิ่นอายพลังเร้นลับในร่างก็พลุ่งพล่านขึ้นมา เท้าพลันก้าวไป ฝ่ามือกำหมัดแน่นรับการโจมตีของศัตรู

เฟิ่งจิ่วที่โดนผลักไปด้านหลังแววตาสั่นไหวเล็กน้อย มองชายชราคนนั้นเข้าไปต้านรับหลังผลักเธอออก เห็นกลิ่นอายทั่วร่างเขาปะทุ ฝีเท้ามั่นคงมีแรงกดดันพุ่งออกมา เข้าไปรับมือชายชราผู้ฝึกวิชาเซียนคนนั้นอย่างไม่เกรงกลัว ทันใดนั้น เธอเพียงสัมผัสได้ว่าในใจมีความรู้สึกบางอย่างที่บอกไม่ถูก

ความรู้สึกร้อยพันผสมปนเป กระแสธารอุ่นพรั่งพรู รอยยิ้มที่มาจากใจจริงเบ่งบานอยู่ตรงริมฝีปากเธออย่างเงียบเชียบ ราวกับดอกไม้งดงามค่อยๆ ผลิบาน ทำให้รูปโฉมที่เดิมงามเลิศยิ่งเพริศแพร้วกว่าเดิมเพราะรอยยิ้มจากก้นบึ้งหัวใจ

เมื่อผู้นำตระกูลเกิ่งเห็นบิดาเข้าไปรับมือชายชราผู้ฝึกวิชาเซียนคนนั้น หัวใจก็บีบแน่น ศัตรูเป็นถึงผู้ฝึกเซียน แม้พละกำลังอยู่ระดับสร้างรากฐานก็ไม่แน่ว่าบรรพชนนักรบทั่วไปจะต่อกรด้วยได้ มิหนำซ้ำยังชัดเจนว่ากำลังของสองคนนี้อยู่ในระดับหลอมแก่นพลังที่เหนือกว่าระดับสร้างรากฐาน!

ด้วยวรยุทธ์ระดับบรรพชนนักรบของบิดาเขา จะสามารถต่อกรผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังได้จริงหรือ? คำตอบคือ เป็นไปไม่ได้!

เขามองไปทางร่างชุดแดงนั้นทันควัน กลับเห็นนางมองภาพการต่อสู้นั้นโดยที่มุมปากมีรอยยิ้มดวงตาอิ่มเอม จึงขุ่นเคืองอยู่บ้างอย่างอดไม่ได้ คุณหนูใหญ่ตระกูลเฟิ่งคนนี้จะทำอะไรกันแน่? หรือมองไม่ออกว่าท่านพ่อเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้ฝึกเซียนคนนั้น?

“ฟุ่บ!”

“ผัวะๆๆ!”

คนหนึ่งเป็นนักรบพลังเร้นลับระดับบรรพชนนักรบขั้นกลาง อีกคนเป็นผู้ฝึกวิชาเซียนระดับหลอมแก่นพลัง กำลังของทั้งสองนับว่าไม่เป็นสองรองใครในหมู่คนที่มุงดูรอบๆ ด้วยเหตุนี้ เมื่ออานุภาพกดดันและกลิ่นอายทั่วร่างพวกเขาพรั่งพรูขึ้นมา ความกดอากาศโดยรอบจึงพลันลดฮวบลงประหนึ่งถูกเมฆดำปกคลุม ทำให้รู้สึกว่าหายใจลำบาก

บางคนที่รับแรงกดดันนี้ไม่ไหวต่างถอยมายังจุดที่ค่อนข้างไกลอย่างเงียบๆ เพื่อหลีกเลี่ยงแรงกดดันและกระแสลมที่กระจายอยู่ ความว่องไวทำให้พวกเขามองอะไรไม่เห็นเลย เห็นแต่ว่าร่างสีเทาทั้งสองพุ่งขึ้นกลางอากาศจากพื้นดิน และกลับลงสู่พื้นจากบนฟากฟ้า รอบกายพวกเขามีกระแสลมพัดหวีดหวิวรุนแรงดั่งใบมีด คนที่มุงดูอดกลั้นลมหายใจไว้ไม่ได้

นี่คือการต่อสู้ของผู้แข็งแกร่ง! ผู้อ่อนแอเข้าไปแทรกแซงไม่ได้แน่นอน! แม้อยากเข้าไปช่วยอีกแรง แต่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้แน่นอนว่าไม่ใช่ใครๆ ก็สามารถลงมือได้ แรงกดดันและกระแสลมของสองคนนั้นบ้าคลั่งยิ่งนัก หากไม่ใช่พลังที่สอดคล้องกัน ต่อให้อยากเข้าใกล้ก็ทำไม่ได้

เผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ หัวใจพวกเขาอดไม่ได้ที่จะเลือดร้อนพลุ่งพล่าน หากพวกเขามีวรยุทธ์เช่นนี้บ้างจะดีสักเพียงใด?

“เปรี้ยง!”

พวกเขาผลัดกันโจมตีผลัดกันตั้งรับ ระหว่างที่กระแสลมพวยพุ่งออกมา ผู้แข็งแกร่งยืนมั่นไม่ถอย ฝ่ายที่กำลังอ่อนแอกว่าพลันโดนโจมตีถอยออกไปหลายเมตร เท้าก้าวซวนเซยืนทรงตัวไม่ค่อยอยู่

“ท่านพ่อ!”

เห็นผู้เฒ่าโดนโจมตีถอยไป พ่ายต่อศัตรูผู้ฝึกวิชาเซียน ผู้นำตระกูลเกิ่งร้องอุทานและคิดจะเข้าไป แต่ชายชราระดับหลอมแก่นพลังอีกคนที่ยืนเอามือไพล่หลังอยู่ด้านข้างแค่นเสียงหนักๆ สะบัดแขนเสื้อใส่ ทำเขาถอยห่างออกไปหลายเมตรทันที ทำไม่ได้แม้แต่จะเข้าใกล้

“หึ! ไม่มีฝีมือก็อย่าดึงดันออกหน้า!” ผู้ฝึกตนคนนั้นแค่นเสียงหยัน ชายตามองผู้นำตระกูลเกิ่ง ชัดเจนว่าต้องการสังหารผู้เฒ่าเกิ่งเพื่อเขย่าขวัญทุกคน

ฝ่ายผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังที่ต่อสู้กับผู้เฒ่าสบโอกาสไล่ต้อน โฉบไปด้านหน้าอย่างรวดเร็วหมายจะปลิดชีพผู้เฒ่า คนตระกูลเกิ่งเห็นแล้วหัวใจบีบรัดขึ้นมาทันใด พากันอุทานเสียงหลง…

………………………………….