ตอนที่ 508
วางเดิมพัน
การพังทลายลงไปของรูปปั้นแปดแขน ราวกับเป็นเสียงระฆังแห่งความตาย ดังก้องออกไปเพื่อประกาศว่าในไม่ช้าเผ่าไห่เยาก็จะเป็นเช่นนั้น กลุ่มคนนับหมื่นเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ต่อสู้อย่างดุร้าย สัตว์ปีศาจหนึ่งแสนห้าหมื่นตัวคำรามแผดร้องดังก้องไปทั่ว นี่ไม่ใช่การต่อสู้ระหว่างสองชนเผ่า นี่คือการสังหารหมู่
เสียงแผดร้องอย่างน่าอนาถใจดังเต็มอยู่ในอากาศ เป็นเสียงร้องแห่งความตาย ฝนม่วงและโลหิตสดๆ ไหลลงไปบนพื้นดินผสมรวมกันอย่างแปลกๆ ไหลลงไปจากต้วนหนานกวน จนดูเหมือนว่ากำลังผสมรวมกันกับโลหิตทั้งหมดจากการต่อสู้ก่อนหน้าที่ผ่านมาในพื้นที่แถบนี้…
เมิ่งฮ่าวลอยตัวอยู่กลางอากาศ หลับตาลงขณะที่โคจรหมุนเวียนพื้นฐานลมปราณด้วยพลังทั้งหมด เพื่อดูดซับพลังของเม็ดยาและรักษาอาการบาดเจ็บ จิตใจเขายังคงเต็มไปด้วยความเจ็บปวด รู้สึกราวกับว่ากำลังถูกเข็มมากมายนับไม่ถ้วนแทงเข้ามา รูปปั้นแปดแขนแข็งแกร่งยิ่งนัก ถ้าเมิ่งฮ่าวไม่ได้สังเกตเห็นความอ่อนแอของมัน และถ้ามันได้อ้าปากขึ้นเป็นครั้งที่สี่ แม้เขาจะอยู่ในขั้นวงจรอันยิ่งใหญ่ของสีในห้าธาตุที่แตกต่างกัน เขาก็ยังคงไร้พลังทีจะต่อต้าน วิญญาณคงจะถูกฉีกกระชากออกเป็นชิ้นๆ จิตใจระเบิดออก ร่างกายอาจจะไม่ได้ถูกทำลายไป แต่จิตวิญญาณเขาคงสูญสลายหายไป
เมื่อคิดย้อนกลับไป เมิ่งฮ่าวก็ตกตะลึงอย่างแท้จริง ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขาต้องระมัดระวังตัวในสิ่งที่เกี่ยวข้องกับทะเลทรายตะวันตก และสิ่งแปลกๆ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในที่แห่งนี้ ความหยิ่งยโสที่เขารู้สึกอันเนื่องมาจากความแข็งแกร่งในพื้นฐานฝึกตนได้หายไป
เขาหลับตาลงขณะที่กำลังรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเอง รอบๆ ตัว การสังหารหมู่อย่างน่าตกใจดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ผู้เชี่ยวชาญอันแข็งแกร่งของเผ่าไห่เยา พยายามจะตีฝ่าเพื่อมาขัดขวางการรักษาตัวของเมิ่งฮ่าว แต่ก่อนที่พวกมันจะเข้ามาใกล้ ก็ถูกขัดขวางและป้องกันอยู่ภายในรัศมีหนึ่งร้อยจ้างรอบๆ ตัวเขา
เสียงแผดร้องอย่างน่ากลัวชวนให้โลหิตต้องแข็งตัว ดังก้องออกมาขณะที่กลุ่มคนเผ่าไห่เยาถูกตีโต้กลับไป และถูกสังหารตายไปอย่างโหดร้าย ในตอนนี้มีคนในเผ่าเหลืออยู่น้อยกว่าหนึ่งพันคน ความสิ้นหวังชโลมไล้ไปทั่ว เมื่อพวกมันตระหนักว่า…ช่วงเวลาที่เผ่าจะถูกทำลายล้างไปจนหมดสิ้นกำลังใกล้เข้ามาแล้ว
พวกมันไม่อาจจะทำอะไรได้ ความกล้าหาญและความโหดเหี้ยมดุร้ายของเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ เกินกว่าความคาดคิดของพวกมันมากขึ้นไปเรื่อยๆ เผ่านี้มีแต่ความบ้าคลั่ง ทำให้พวกมันต้องระเบิดตัวเองไปมากกว่าที่จะถูกสังหารไป แต่บางครั้งก็มีบางคนของเผ่าไห่เยาที่ไม่อาจจะทำได้
ส่วนใหญ่แล้วมีน้อยคนนักที่จะเลือกระเบิดตัวเองและทำได้ดี ภายในช่วงไม่กี่อึดใจ เสียงกึกก้องก็ดังเต็มไปทั่วในสนามรบ ขณะที่กลุ่มคนทั้งหมดของเผ่าไห่เยา ยกเว้นผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งสิบกว่าคน ต่างก็ถูกกำจัดไปจนหมดสิ้น!!
สัตว์ปีศาจของเผ่าไห่เยาถูกกวาดล้างอย่างราบคาบไปนานแล้ว ถูกกลืนกินไปอย่างดุร้ายโดยสัตว์ปีศาจของเมิ่งฮ่าว ซึ่งไม่ได้กินอาหารมาเป็นเดือนแล้ว แม้แต่กระดูกก็ไม่เหลือไว้ ถูกขบเคี้ยวกลืนกินลงไป
ภาพที่เห็นนี้ทำให้จิตใจของผู้ฝึกตนนับหมื่นที่ด้านล่างบนเส้นทางภูเขาต้องสั่นสะท้าน พวกมันหอบหายใจและมองไปด้วยความสงสัย ตกตะลึงไปกับเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์โดยสิ้นเชิง
สิ่งที่พวกมันได้ร่วมเป็นสักขีพยาน เป็นบางสิ่งที่จะถูกประทับจารึกลงไปในจิตใจพวกมันตราบชั่วชีวิตที่ยังเหลืออยู่ เป็นความรู้สึกที่บอกกับพวกมันว่า เผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์จะไม่มีวันพ่ายแพ้อย่างแน่นอน
ขณะที่ผู้ฝึกตนนับหมื่นเหล่านี้หอบหายใจ กลุ่มคนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ก็รีบตรงเข้าไปยึดต้วนหนานกวน ในเวลาเดียวกันนั้น อีกด้านของเส้นทางภูเขา เผ่าเฮยหลงกำลังต่อสู้อยู่กับสามเผ่าโจร ซึ่งจิตใจพวกมันกำลังหมุนคว้างจากสิ่งที่เพิ่งจะมองเห็น พวกมันต่างก็ประหลาดใจเมื่อพบว่ากลุ่มคนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ราวกับเป็นเทพแห่งสงคราม ความหวาดกลัวอย่างรุนแรงและความตกใจดังก้องอยู่ในจิตใจพวกมัน ขณะที่เริ่มล่าถอยหลบหนี
ในตอนนี้เองที่ดวงตาเมิ่งฮ่าวลืมขึ้นมา ทันใดนั้นเขาก็กลายเป็นกลุ่มควันสีเขียว ภายในมองเห็นเป็นดวงจันทร์สีเขียว เพียงชั่วพริบตา เขาก็ไปปรากฏขึ้นที่ด้านหลังผู้เฒ่าขั้นกลางวิญญาณแรกก่อตั้งเผ่าไห่เยา ซึ่งกำลังต่อสู้อยู่กับโอวอวิ๋นจื่อ
ทันทีที่เมิ่งฮ่าวปรากฏกาย สีหน้าผู้เฒ่านั้นก็สลดลง มันกำลังจะหลบหนีออกไปด้านข้าง หอกปีศาจในมือเมิ่งฮ่าวก็พุ่งตรงไป ทะลุผ่านการป้องกันทั้งหมดของมัน และปักลงไปในหน้าอก แทงตรงเข้าไปในหัวใจของมัน
หมอกปีศาจระเบิดออก ตามมาด้วยใบหน้าอันดุร้ายที่มีท่าทางตื่นเต้นมากมายนับไม่ถ้วน กลุ้มรุมไปรอบๆ ตัวมัน ภายในช่วงไม่กี่อึดใจ เมิ่งฮ่าวก็ดึงหอกปีศาจกลับ หายตัวไป ทิ้งไว้แต่โครงกระดูกที่ตกลงไปบนพื้น
โอวอวิ๋นจื่อสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ จากนั้นก็พุ่งออกไปหาสหายร่วมเผ่าอื่นๆ เพื่อช่วยเหลือเมื่อเมิ่งฮ่าวปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เขาก็ไปอยู่ข้างผู้เฒ่าเผ่าไห่เยาอีกคน สีหน้ามันสลดลง เริ่มหลบหนีไปในทันที แต่ก่อนที่มันจะทันไปได้ไกล แสงของโลหิตก็แวบขึ้นตรงหน้าเมิ่งฮ่าว เมื่อร่างจำแลงโลหิตปรากฏขึ้น เมื่อพิจารณาถึงความรวดเร็วของร่างจำแลงโลหิต ชายชราผู้นั้นก็ไม่อาจจะหลบหนีไปได้ เพียงชั่วพริบตาร่างจำแลงโลหิตก็พุ่งทะยานไปถึงมัน หลังจากนั้นก็พุ่งผ่านไป นำพลังชีวิตทั้งหมดของชายชราไปพร้อมกับมัน
เมิ่งฮ่าวโจมตีไปราวกับเป็นสายฟ้า ที่แห่งใดที่เขาไปถึง ผู้เชี่ยวชาญอันแข็งแกร่งของเผ่าไห่เยาก็จะส่งเสียงแผดร้องเสียชีวิตไป ในช่วงเวลาสั้นๆ เสียงกู่ร้องสามเสียงก็ได้ยินมา หัวหน้าเผ่าไห่เยา, ผู้เฒ่าสูงสุด และผู้เฒ่าของเผ่าต่างก็พุ่งถอยไปด้านหลังเพื่อหลบหนี แต่ละคนเคลื่อนที่ตรงไปยังทิศทางที่แตกต่างกัน ขณะที่พวกมันพยายามจะหลบหนีจากไป
ในตอนที่พวกมันเริ่มต้นหลบหนี เสียงแผดร้องอย่างคร่ำครวญสิ้นหวังก็ดังก้องออกมา เสียงแผดร้องนี้ดังมาจากเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์เผ่าไห่เยา!
เนื่องจากการตายไปของคนในเผ่าทั้งหมด ทำให้ความแข็งแกร่งของเซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์จู่ๆ ก็ลดลงอย่างรวดเร็ว ยิ่งไปกว่านั้น ร่างจำแลงโลหิตก็ได้จับจ้องมองดูมันมานานแล้ว ฉวยโอกาสตอนที่สัตว์อสูรเทียมสวรรค์ทำการโจมตีไปอีกครั้ง ในที่สุดร่างจำแลงโลหิตก็พุ่งทะยานไป ดูดกลืนพลังชีวิตและแก่นแท้ของมันไป เพียงชั่วพริบตา เซิ่งจู่ภาพศักดิ์สิทธิ์เผ่าไห่เยาก็ส่งเสียงแผดร้องอย่างน่าอนาถใจออกมาเมื่อครู่นี้
ขณะที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์เผ่าไห่เยาถูกกำจัดไป โลหิตก็พุ่งออกมาจากปากของหัวหน้าเผ่าและคนอื่นๆ ซึ่งอยู่ในระหว่างการหลบหนี ใบหน้าพวกมันซีดขาว มีสีหน้าหดหู่ใจ ขณะที่พวกมันส่งเสียงหัวเราะอย่างขมขื่นออกมา แม้ในขณะที่พวกมันหลบหนีไป เมิ่งฮ่าวก็ขว้างหอกปีศาจออกไป ทำให้หอกพุ่งผ่านอากาศไปพร้อมกับเสียงดังกระหึ่มกึกก้อง
ที่ด้านข้าง ร่างจำแลงโลหิตเลียโลหิตที่อยู่บนริมฝีปากของมัน จากนั้นก็เริ่มไล่ตามไป นอกจากนี้ผู้ฝึกตนขั้นสุดท้ายวิญญาณแรกก่อตั้งสองคน จากแปดเผ่าพันธมิตรก็พุ่งไล่ติดตามไปด้วยสายตาที่เจิดจ้า
ตูม! ตูม! ตูม!
เสียงระเบิดขนาดใหญ่สามเสียงได้ยินมา และเสียงแผดร้องก่อนตายสามเสียงก็ดังขึ้น หอกปีศาจแทงเข้าไปในร่างหัวหน้าเผ่า ผู้เฒ่าสูงสุดกลายเป็นอาหารของร่างจำแลงโลหิต สำหรับผู้เฒ่าของเผ่า พื้นฐานฝึกตนของมันตกลงมา และถูกสังหารไปในทันทีโดยการร่วมกันโจมตีของหัวหน้าเผ่าและผู้เฒ่าสูงสุดแปดเผ่าพันธมิตร
ทั่วทั้งเผ่าไห่เยาถูกทำลายล้างไปจนหมดสิ้นในลักษณะนี้ ไม่มีแม้แต่คนเดียวจะเหลือรอดอยู่!ผู้ฝึกตนนับหมื่นที่อยู่ภายในเส้นทางภูเขา ต่างก็ตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง สายตาพวกมันเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ขณะที่มองตรงไปยังเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์
ในเวลาเดียวกันนั้น เมิ่งฮ่าวก็หันหน้ามองไปยังอีกด้านของเส้นทางภูเขา ซึ่งมีสี่เผ่ากำลังต่อสู้กันอยู่
สามเผ่าโจรกำลังล่าถอยอยู่ในตอนนี้ พยายามจะออกไปจากสนามรบ แต่พลังอำนาจของเผ่าเฮยหลงอันยิ่งใหญ่ก็ตรึงพวกมันไว้
ดวงตาเมิ่งฮ่าวแวบรังสีสังหารขึ้น เขาเพิ่งจะกวาดล้างเผ่าไห่เยาไป ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะไร้ความเมตตาใดๆ ต่อสามเผ่านี้ ซึ่งวางแผนจะถือโอกาสเอาเปรียบจากสถานการณ์ก่อนหน้านี้
เมิ่งฮ่าวไม่จำเป็นต้องกล่าวอะไรออกมา เขายกมือขึ้นและทำท่าคว้าจับ ทำให้หอกปีศาจปรากฏขึ้น เขาชี้หอกตรงไป และกลุ่มคนเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ก็พุ่งออกไปยังสนามรบที่อยู่ด้านนอกเส้นทางภูเขาในทันที ดวงตาพวกมันเป็นสีแดงก่ำแห่งความตาย
เมิ่งฮ่าวก้าวเนิบนาบตรงไป ทันใดนั้นก็เร่งความเร็วขึ้นกลายเป็นลำแสงพุ่งผ่านเมืองต้วนหนาน และต้วนหนานกวนไป ขณะที่เข้าไปใกล้สนามรบ เขาก็มองเห็นเผ่าเฮยหลงอันยิ่งใหญ่กำลังต่อสู้อยู่กับหนึ่งในสามเผ่าเป็นส่วนใหญ่ อีกสองเผ่าที่เหลือถูกตรึงอยู่กับที่ไม่อาจจะหลบหนีจากไปได้เขากวาดมองไปทั่วทั้งสนามรบ เมื่อสายตาไปหยุดนิ่งอยู่ที่สวี่ไป๋, สวี่ไป๋ก็มองมาที่เขา ทันใดนั้น สายตาของคนทั้งสองก็เริ่มสาดประกายเจิดจ้า
ดวงตาเมิ่งฮาวหดเล็กลง และจากนั้นก็ส่งยิ้มให้เล็กน้อย ร่างกลายเป็นลำแสงขณะที่พุ่งตรงไปยังเผ่าที่กำลังต่อสู้อย่างดุร้ายกับเผ่าเฮยหลง จากการนำของเมิ่งฮ่าว กลุ่มคนนับพันของเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ก็บินตรงไปยังทิศทางเดียวกัน
สวี่ไป๋หัวเราะเป็นเสียงดังออกมา แสงในดวงตาของมันเริ่มเจิดจ้ามากขึ้น ถอยไปด้านหลังสองสามก้าว ด้วยการนำของมัน กลุ่มคนเผ่าเฮยหลงอื่นๆ ก็กระทำเช่นเดียวกัน พวกมันถอยไปด้านข้าง เพื่อเปิดทางให้กับเมิ่งฮ่าวและเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ ราวกับเป็นมังกรอันยืดยาว พุ่งผ่านพวกมันไป
ไม่จำเป็นต้องกล่าวคำพูดใดๆ ออกมาระหว่างเผ่าเฮยหลงและเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีการพูดคุยปรึกษากันล่วงหน้า แต่ทั้งสองเผ่าก็เริ่มทำลายล้างเผ่าโจรด้วยกันในทันที
เสียงของการเข่นฆ่าดังก้องไปมา มังกรสีดำหมุนวนไปรอบๆ สวี่ไป๋ ขณะที่มันทำการโจมตีอย่างดุร้าย สำหรับเมิ่งฮ่าวพร้อมกับหอกปีศาจในมือ ทุกที่ที่เขาผ่านไป เสียงแผดร้องอย่างน่ากลัวก็ดังก้องออกมา
ทั้งสองเผ่านี้ต่างก็มีความแข็งแกร่งและกล้าหาญอย่างน่าเหลือเชื่ออยู่แล้ว เมื่อมารวมพลังกัน ก็คล้ายกับเป็นกระบี่อันแหลมคมสองเล่ม แทงตรงเข้าไปในเผ่าโจร
เพียงชั่วพริบตา เสียงแผดร้องด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้น สีหน้าของหัวหน้าเผ่าอีกสองเผ่าโจรเต็มไปด้วยความหวาดกลัวในทันที โดยไม่ลังเล พวกมันฉวยโอกาสในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้ พยายามจะหลบหนีออกไปจากสนามรบพร้อมกับชนเผ่าของมัน
“บัดซบ! เผ่าเฮยหลง และเผ่าอูเสิน (อีกาศักดิ์สิทธิ์) จริงๆ แล้วต่างก็ชั่วร้ายด้วยกันทั้งคู่!! แต่ไม่เป็นไร พวกมันไม่อาจจะเลี่ยงความพ่ายแพ้จากเล่ห์เหลี่ยมของเผ่าอื่นๆ ในภายหลังได้!”
“พวกเราไม่จำเป็นต้องทำอะไร! เส้นทางตรงหน้าพวกมันเต็มไปด้วยเผ่าโจรอื่นๆ ซึ่งจะมองพวกมันเหมือนกับเป็นพยัคฆ์กำลังมองดูเหยื่อ!”
สองเผ่าโจรหลบหนีไปอย่างรวดเร็วมากที่สุดเท่าที่พวกมันจะทำได้ แต่ทันทีที่พวกมันออกไปจากสนามรบ ก็เป็นเวลาเดียวกับที่สมาชิกคนสุดท้ายของเผ่าโจรกลุ่มแรก ถูกห้อมล้อมและถูกสังหารไปโดยเผ่าอูเสิน และเผ่าเฮยหลง
ทั่วทั้งเผ่าโจรถูกกำจัดไปจนหมดสิ้น!
เหตุการณ์นี้ราวกับเป็นสายฟ้าที่ฟาดลงไปในจิตใจของหัวหน้าเผ่า และกลุ่มคนจากอีกสองเผ่า พวกมันเริ่มหลบหนีไปด้วยความรวดเร็วมากขึ้น
ในตอนที่เผ่าแรกถูกทำลายล้างไป สวี่ไป๋ก็หัวเราะและกล่าวว่า “พี่เมิ่ง ทำไมพวกเราถึงไม่แข่งขันกันสักเล็กน้อย!?”
“ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน!” เมิ่งฮ่าวกล่าวตอบเสียงราบเรียบ
“ดี! ทั้งสองเผ่าที่เหลืออยู่นี้ต่างก็มีความแข็งแกร่งเท่าเทียมกัน มาดูกันว่าเผ่าของพวกเราทั้งสอง เผ่าใดจะกวาดล้างได้ก่อนกัน!” ดวงตาสวี่ไป๋สาดประกายเจิดจ้า มันรู้ว่าเมิ่งฮ่าวก็เก็บงำความคิดที่จะก่อตั้งเป็นพันธมิตรไว้ อย่างไรก็ตาม ด้วยการเป็นพันธมิตรเช่นนั้น หนึ่งในสองของพวกมันต้องอยู่ในตำแหน่งผู้นำ อีกเผ่าต้องอยู่ในตำแหน่งที่สอง
การแข่งขันนี้จะเป็นการเลือกว่า ใครจะเป็นผู้นำ และใครจะอยู่ในอันดับสอง!
ทันทีที่คำพูดของสวี่ไป๋หลุดออกมาจากปาก มันก็ชี้นิ้วออกไปด้วยมือขวา เพื่อเป็นการตอบรับ กลุ่มคนเผ่าเฮยหลงพุ่งออกไปพร้อมกับรังสีสังหาร ตรงไปยังหนึ่งในเผ่าโจรที่กำลังหลบหนี
เมิ่งฮ่าวยิ้มบางๆ ออกมา รังสีสังหารของเผ่าอูเสินพุ่งขึ้นไปอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ขณะที่พวกมันส่งเสียงกระหึ่มตรงไปยังเผ่าโจรอีกเผ่าที่กำลังหลบหนีอยู่
สำหรับเมิ่งฮ่าว และสวี่ไป๋ คนทั้งสองลอยตัวอยู่กลางอากาศ ไม่ได้ลงมือใดๆ