ตอนที่ 531

เส้นใยกรรม

ในตอนนี้สามชายชราที่อยู่ด้านข้างกำลังสั่นสะท้าน สีหน้าพวกมันเต็มไปด้วยความงุนงงสิ้นหวัง ความหวาดกลัวท่วมท้นอยู่ในจิตใจ เงาแห่งความตายซึ่งหลบซ่อนอยู่ภายในใจพวกมัน มีมากกว่าภารกิจที่ได้รับมอบหมายมาจากปรมาจารย์ฮูเหยียน

โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย สามผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งหมุนตัว และใช้วิชาหลบหนีที่ทรงพลังมากที่สุดของพวกมัน หนีจากไปด้วยความรวดเร็วสูงสุด พวกมันทุ่มสุดกำลัง หนึ่งในนั้นอยู่ในขั้นกลางวิญญาณแรกก่อตั้ง บดขยี้แผ่นหยกม่วงด้วยสองนิ้ว ทำให้แสงสีม่วงปกคลุมไปรอบๆ ร่าง และจากนั้นก็ผลักดันให้มันระเบิดความเร็วพุ่งออกไป

ผู้ฝึกตนขั้นกลางวิญญาณแรกก่อตั้งอีกคน เมื่อได้เห็นความล้มเหลวของวิชาหลบหนีโลหิตของอู๋เหล่า และเห็นว่าอู๋เหล่าได้รับบาดเจ็บจากการใช้วิชานี้ จึงไม่กล้าจะใช้วิชาเดียวกัน แต่มันได้ดึงพลังชีวิตของวิญญาณแรกก่อตั้งของตัวเองออกมา โดยไม่สนใจว่ามันเริ่มแห้งเหี่ยวลงจากการกระทำเช่นนั้น พุ่งออกไปไกลด้วยความรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ

ผู้ฝึกตนคนสุดท้าย ซึ่งมีพื้นฐานฝึกตนสูงกว่าคนทั้งสอง อยู่ในขั้นสุดท้ายวิญญาณแรกก่อตั้ง ขณะที่มันบินไป ก็หยิบเอาหลัวผาน (เข็มทิศจีน) ออกมาจากถุงสมบัติ และโยนออกไปยังเบื้องหน้า ทันใดนั้นแสงสามสายก็กระจายออกมา แทงเข้าไปในอากาศที่ด้านบน และจากนั้น…ก็เกิดเป็นรอยแยกขึ้น!

โดยไม่มองกลับไปยังด้านหลัง มันพุ่งเข้าไปในรอยแยกนั้น ในจิตใจมันมีเพียงแค่เรื่องเดียวเท่านั้นก็คือ หลบหนี

มันสั่นสะท้านอย่างรุนแรง และเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างสูงสุดต่อเมิ่งฮ่าว

สำหรับฮูเหยียนชิ่ง มันตกตะลึงนิ่งอึ้งไปโดยสิ้นเชิง จากสิ่งทั้งหมดที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ร่างมันสั่นระรัว และเริ่มหอบหายใจเป็นเสียงดังออกมา ขนลุกตั้งชี้ชันหนังศีรษะด้านชา จิตใจเต็มไปด้วยความเสียใจอย่างรุนแรง

เมื่อได้เห็นอู๋เหล่าระเบิดออก ก็ทำให้ใบหน้ามันซีดขาวจนไร้สีเลือด หลั่งเหงื่อเย็นๆ ออกมาทั่วร่างเมิ่งฮ่าวโบกสะบัดชายแขนเสื้อ กวาดโลหิตทั้งหมดที่ยังเหลืออยู่ของอู๋เหล่าออกไป ในเวลาเดียวกันนั้น ก็ใช้มือขวาชี้นิ้วออกไป ทันใดนั้นหยดโลหิตมากมาย จากกลุ่มโลหิตซึ่งกำลังลอยอยู่ในทิศทางตรงกันข้ามก็ลอยตรงมาที่เขา รวมตัวกันที่ปลายนิ้วกลายเป็นหยดโลหิตที่ส่องแสงแวววาว

โลหิตนี้เป็นหัวใจโลหิตที่ถูกสร้างขึ้นมาจาก ความตายของผู้ฝึกตนขั้นวงจรอันยิ่งใหญ่วิญญาณแรกก่อตั้ง เมิ่งฮ่าวมองไปที่โลหิตนั้นชั่วขณะ จากนั้นก็โบกสะบัดมือ ทำให้หยดโลหิตนั้นแยกออกเป็นสามส่วน พุ่งตรงไปยังผู้ฝึกตนที่กำลังหลบหนีไป ซึ่งถูกปกคลุมด้วยปราณสีม่วง

หยดโลหิตกลายเป็นริ้วสีแดง ขณะที่พุ่งฝ่าอากาศไป

ในเวลาเดียวกันนั้น เมิ่งฮ่าวก็ทำท่าคว้าจับ หอกปีศาจปรากฏขึ้น ตามมาด้วยเสียงแผดร้องด้วยความตื่นเต้น ทันใดนั้น กลุ่มหมอกสีดำก็ม้วนตัวออกมา เต็มไปด้วยใบหน้าอันดุร้าย อย่างน่าแปลกใจ เมื่อใบหน้าเหล่านั้นมองเห็นเมิ่งฮ่าวยืนอยู่ที่นั่น พวกมันก็เริ่มสั่นสะท้านและฉับพลันนั้นก็เริ่มเงียบลงไป

เมิ่งฮ่าวยกหอกขึ้น จากนั้นก็ขว้างออกไปในอากาศ ทันใดนั้นใบหน้าดุร้ายที่อยู่ภายในกลุ่มหมอก ก็เริ่มส่งเสียงแผดร้องขึ้นอีกครั้ง ขณะที่พุ่งตรงไปยังผู้ฝึกตนซึ่งกำลังเผาไหม้วิญญาณแรกก่อตั้งของมันเองเพื่อจะหลบหนีไป

หลังจากที่กระทำสิ่งเหล่านี้ เมิ่งฮ่าวก็มองไปยังผู้ฝึกตนขั้นสุดท้ายวิญญาณแรกก่อตั้ง ซึ่งตอนนี้อยู่ในช่วงกำลังผ่านเข้าไปในรอยแยกกลางอากาศได้ครึ่งตัวแล้ว รอยแยกนั้นดูเหมือนใกล้จะปิดตัวลงไปได้ทุกเมื่อ เมิ่งฮ่าวตบถุงสมบัติ ทำให้แสงสีเขียวมรกตบังเกิดขึ้น ฉับพลันนั้น เบ็ดตกปลาที่ดูธรรมดาเป็นอย่างมาก ก็ปรากฏขึ้นอยู่ในมือ

ทันทีที่เขาถือเบ็ดตกปลา กลิ่นอายทั่วร่างของเมิ่งฮ่าวก็เปลี่ยนไป เริ่มดูเลือนลางลง ราวกับว่าร่างเขากำลังหลอมรวมเข้ากับอากาศรอบๆ ตัว เมื่อฮูเหยียนชิ่งมองมาที่เขา มันก็รู้สึกถึงความหนาวเย็น ราวกับว่ามันกำลังมองไปยังนักล่าซึ่งมันไร้หนทางที่จะต่อต้านได้

แต่นี่ก็ไม่ใช่นักล่า นี่เป็นพลังบดขยี้ที่ออกมาจากพลังชีวิตซึ่งอยู่ในระดับที่สูงไปกว่ามัน เป็นสิ่งที่สามารถกำจัดชีวิตมันไปได้ทุกขณะจิต

ยากที่จะอธิบายถึงความรู้สึกในจิตใจของฮูเหยียนชิ่งได้อย่างแท้จริง มันกำลังหอบหายใจ ร่างกายกำลังสั่นระริก ความหวาดกลัวที่มันได้เผชิญพบอยู่ในตอนนี้ มากเกินกว่าความหวาดกลัวที่มันเคยรู้สึกมาก่อนในชีวิต

ไม่ใช่เพียงมันคนเดียวเท่านั้นที่รู้สึกหวาดกลัวเช่นนี้ ผู้ฝึกตนขั้นกลางวิญญาณแรกก่อตั้งสองคน ที่กำลังหลบหนีอยู่ก็กำลังสั่นสะท้านด้วยเช่นกัน และรับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่กำลังกดทับลงมา ซึ่งมีพลังมากกว่าระดับพลังของพวกมันเอง ปกคุลมไปทั่วทั้งจิตใจพวกมันอย่างรวดเร็ว

ร่างกายพวกมันสั่นระรัว วิญญาณพวกมันสั่นสะท้าน กรรมของพวกมัน…ทันใดนั้นก็มองเห็นได้!“นี่คืออะไร…?”

ที่น่าตกใจมากที่สุดก็คือผู้ฝึกตนขั้นสุดท้ายวิญญาณแรกก่อตั้ง ที่เพิ่งจะผ่านเข้าไปในรอยแยก ถึงแม้ว่ามันจะอยู่อีกด้านกับเมิ่งฮ่าวผู้น่ากลัว อยู่ในโลกที่แตกต่างกัน แต่วิญญาณมันก็กำลังสั่นสะท้านจนบรรลุถึงความรุนแรงสูงสุด ราวกับว่าความหนาวเย็นอันน่าเหลือเชื่อที่ไม่อาจจะต่อต้านได้ กำลังระเบิดออกไปทั่วทั้งร่างกายมัน

“นี่คืออะไร…?”

สีหน้าเมิ่งฮ่าวเรียบนิ่งขณะที่เขาจับเบ็ดตกปลาไว้ ทันใดนั้นโลกนี้ก็ดูแตกต่างกันออกไป ไร้สีสัน แต่มองเห็นแสงหลากสีอันเจิดจ้าอยู่ด้านบนศีรษะของคนที่อยู่ตรงหน้าเขา

เมิ่งฮ่าวมองไปยังฮูเหยียนชิ่ง ด้านบนศีรษะของมันเป็นแสงเจิดจ้าขนาดใหญ่, เส้นใยหลากสีมากมาย ทั้งหมดต่างก็รวมเข้าด้วยกัน อย่างน่าตกใจ หนึ่งในเส้นใยเหล่านั้นเป็นสีแดงจ้า และมีความหนาอย่างน่าเหลือเชื่อ เห็นได้ชัดว่ามันแตกต่างไปจากเส้นใยอื่นๆ

ในตอนนี้ ร่างฮูเหยียนชิ่งกำลังสั่นสะท้านอย่างรุนแรง สายตาเมิ่งฮ่าวและกลิ่นอายอันน่ากลัวที่เพิ่มขึ้นมา จากสายตาข่มขู่คุกคามที่เขามองมาก่อนหน้านี้ เพิ่มขึ้นนับพันเท่า ครั้งนี้ฮูเหยียนชิ่งรู้สึกราวกับว่าวิญญาณมันกำลังหนาวเย็น ราวกับว่าทั่วทั้งชีวิตมัน, ความลับทั้งหมดของมัน ถูกตีแผ่ออกมาให้เมิ่งฮ่าวมองเห็นได้อย่างชัดเจน

สำหรับมันก็ดูเหมือนว่าสิ่งที่เมิ่งฮ่าวต้องทำทั้งหมดก็คือ แค่คิดมันก็จะตกตายไปในทันที มันยังบอกได้อีกว่าความตายนั้นจะไม่ใช่ความตายที่ปกติธรรมดา ซึ่งทำให้มันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างที่ไม่อาจจะอธิบายออกมาได้

ราวกับว่า…ความตายก็คือสิ่งที่น่ากลัวอย่างที่มันเป็น แต่การตกตายไปในเงื้อมมือของเมิ่งฮ่าวจะยิ่งน่าสังเวชและน่าหวาดกลัวอย่างเหลือคณา

เมื่อเมิ่งฮ่าวมองไปยังสองผู้ฝึกตนขั้นกลางวิญญาณแรกก่อตั้งที่กำลังหลบหนีอยู่ พวกมันก็ได้เผชิญพบกับความรู้สึกเช่นเดียวกับที่ฮูเหยียนชิ่งรู้สึก

เมิ่งฮ่าวมองเห็นได้อย่างชัดเจนถึงเส้นใยหลากสีอันเจิดจ้า ที่เชื่อมต่ออยู่ด้านบนศีรษะของพวกมัน และก็มีเส้นใยสีแดง ซึ่งหนาอย่างน่าเหลือเชื่อแตกต่างไปจากเส้นใยอื่นๆ ด้วยเช่นกัน

เส้นใยที่หนานั้นทำให้สีหน้าเมิ่งฮ่าวเปลี่ยนไป แต่ก็แทบจะสังเกตไม่เห็น

“เหล่านี้ก็คือเส้นใยกรรม” เมิ่งฮ่าวพึมพำ มองไปยังชายชราที่กำลังสั่นสะท้าน อยู่อีกด้านของรอยแยกที่กำลังหายไป

มันยิ่งมีเส้นใยมากมายเชื่อมต่อกับศีรษะของมัน

“น่าเสียดายนัก” เมิ่งฮ่าวกล่าว ส่ายหน้า “จากพื้นฐานความเข้าใจกรรมของข้า ทำให้ข้าไม่อาจจะตัดกรรมเช่นเดียวกับที่จี้สือจิ่วทำได้…แต่…” ดวงตาเขาลุกโชนอย่างรุนแรง เหวี่ยงเบ็ดตกปลาไปที่เบื้องหน้า

ทันทีที่สายเบ็ดลอยออกไป มันก็เคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็ว ถึงแม้จะดูเหมือนว่ามันไม่ได้เคลื่อนที่ออกไปก็ตามที ฉับพลันนั้นมันก็ไปปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้า ผู้ฝึกตนชราขั้นสุดท้ายวิญญาณแรกก่อตั้งที่กำลังสั่นสะท้าน ทันใดนั้นชายชราก็รู้สึกถึงความน่ากลัวอย่างเหลือคณาบางอย่าง คนอื่นๆ ไม่ได้ยินเสียงแผดร้องจนทำให้โลหิตต้องแข็งตัว ซึ่งดังออกมาจากปากของมัน แต่เมิ่งฮ่าวได้ยิน

เมิ่งฮ่าวมองเห็นสายเบ็ดพันไปรอบๆ ร่างชายชรา เมื่อเขาดึงสายเบ็ดกลับมา วิญญาณของชายชราผู้นั้นก็ลอยออกมาจากร่างมัน วิญญาณแรกก่อตั้งของมันแห้งเหี่ยวลงอย่างรวดเร็ว และร่างก็กลายเป็นสีขาวซีดขณะที่มันตกตายไป

ขณะที่สายเบ็ดตกปลาพุ่งกลับมายังเมิ่งฮ่าว เขาก็ยื่นมือออกไป คว้าจับวิญญาณไว้และบดขยี้มัน!ขณะที่วิญญาณแตกกระจายไป จิตใจเมิ่งฮ่าวก็เต็มไปด้วยเสียงกระหึ่ม ทันใดนั้น เขาก็ตระหนักว่า ในตอนนี้เขามีความเข้าใจเกี่ยวกับกรรมได้ลึกซึ้งมากขึ้น ถึงแม้ไม่อาจจะอธิบายออกมาได้ก็ตามที

เมื่อฮูเหยียนชิ่งมองเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ ก็ได้แต่ส่งเสียงแผดร้องด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรงออกมา ผู้ฝึกตนขั้นกลางวิญญาณแรกก่อตั้งอีกสองคนกำลังสั่นสะท้าน ขณะที่พวกมันหลบหนีไปอย่างบ้าคลั่ง