Boss & secretary

เลขาปากร้ายกับเจ้านายตัวดำ

ตอนที่ 3

“ตามใจคุณ พรุ่งนี้ มาทำงานต่อให้เสร็จด้วยล่ะ ผมคงต้องสอน คุณอีกหลายอย่าง” ชายหนุ่มพูด อย่างมีเลสนัย ดวงตาฉายแววสนุกอยู่ในหน้า อย่างปิดไม่มิด

ปรางค์แก้ว เม้มปากแน่น ก่อนจะสะบัดกาย หนีออกไป

“โว้ยยยยยยยยยยยย ไอ้ดำบ้า ใจร้ายที่สุด ถือโอกาส” หญิงสาว แอบด่าอยู่ในใจ คอยดูน่ะ ถ้าทำอะไรชั้นอีกเมื่อไหร่ แม่จะ ทุ่มด้วย คอมพิวเตอร์ บนโต๊ะ ให้ไฟ ช๊อต ตัวดำ หัวหยิกไปเลย

โธ่เอ้ย ปรางค์แก้ว ปฏิเสธ ไปก็เท่านั้น ใจจริงน่ะ ติดใจ ผู้จัดการหนุ่ม ตัวดำ(เอ่อ สรุปก็ไม่ดำน่ะ) เข้าให้แล้ว

เจ็ดนาฬิกาของวันใหม่ รุ่งเช้าหลังจากปรางค์แก้วโดนผู้จัดการตัวดำ รูปหล่อ จัดการฝากรักซ่ะเต็มอิ่ม จนเธอหลับสลบไสลตลอดคืน รุ่งเช้าเธอตื่นมาก็ยังคงนอนกลิ้งอยู่บนที่นอน อย่างคิดไม่ตก

“ตายแล้วๆ เฮ้อ ปรางค์แก้วเอ้ย แล้วนี้จะไปมองหน้าไอ้ดำนั้นได้ยังไงล่ะนี่ (ยัง ยังไม่เลิกคิดว่าเค้าดำอีก) ไม่รู้ล่ะ ไม่ไปแล้ว ยังไงก็ไม่ทำ จะด่าก็ด่า ฟ้องมา แม่จะฟ้องกลับคอยดู” แม้จะ ติดใจรสรักที่ผู้จัดการมอบให้ แต่ ความกระดากอาย ก็ยังมากอยู่ เธอจึงเลือกที่จะออกจากงาน ดีกว่าไปให้ ผู้จัดการนั้น แกล้งเธอเอาอีก เมื่อคิดตกแล้ว เธอก็หลับต่อจากความอ่อนเพลียจากเมื่อคืน มาสะดุ้งตื่นก็จากเสียงโทรศัพท์นรก ที่แผดเสียงลั่นข้างหูเธอ

“ สวัสดีค่ะ” ครายว่ะ สาวปรางค์คิดอย่างหงุดหงิด

“ นี่คุณปรางค์แก้ว นี่มันกี่โมงแล้ว 10 โมงแล้วน่ะ เป็นเลขายังไงเนี่ยะ งานเมื่อวานก็ยังไม่เสร็จ วันนี้คิดว่าจะไม่มีงานรึไงคุณ” เสียงเกรี้ยวกราด ดังมาตามสาย ไม่ให้หงุดหงิดได้ยังไง ในเมื่ออุตส่าห์เตรียมเรื่องสนุกๆ มาเล่นด้วย เต็มที่ พอมาถึงเหยื่อไม่มาซ่ะอย่างงั้น

“อ๋อ ไอ้ดำ เอ้ย ผู้จัดการนี้เอง นี่คุณดิชั้นไม่ทำงานให้คุณแล้วน่ะ จะฟ้องหรืออะไรก็เชิญ ชั้นไม่สน” หญิงสาวพูดอย่างไม่สนใจไดๆ ทั้งสิ้น แม้ลึกๆ แล้วจะกลัวก็ตามว่าชายหนุ่มจะเอาจริง เกิดเค้าทำขึ้นมาจิงๆล่ะเธอเอ้ย เตรียมตัว ย้ายประเทศหนีได้เลย

“อ๋อได้ อยากให้รูปถึงบ้านคุณใช่ไม๊ เตรียมคำแก้ตัวให้ดีๆแล้วกัน” ชายหนุ่มขู่อย่างอารมณ์ดี เฮ้อๆๆ ไม่อยากทำเล้ย แต่ก็ไม่อยากปล่อยให้หลุดมือ

“เอ้ย คุณอย่าทำอะไรอย่างงั้นน่ะ นี่ ไอ้ดำบ้า” ปรางค์แก้วร้องอย่างแตกตื่น โห่ย ตายแน่ คนอื่นน่ะเธอไม่สน แต่ บ้านเธอนี่จะรู้ไม่ได้เด็ดขาด

“ถ้างั้นก็รีบมาทำงานได้แล้ว ให้เวลา 30 นาที มาไม่ทันน่ะ เป็นเรื่อง” พูดเสร็จก็ตัดสายไปทันที

“โว้ยยยยยยยยย ไอ้นี่นิ 30 นาที จะไปทันไรว่ะ บ้านไม่ได้มีเครื่องบินเจ็ทน่ะเว้ย ไม่เล่นด้วยหรอก” บ่นไปก็เดิน เข้าห้องน้ำอาบน้ำเรียก ความสดใส และกำลังใจที่ต้องไปฉะ กับ ผู้จัดการตัวดำนั้น

หญิงสาวแต่งหน้าแต่งตัวอย่างประณีต โดยที่ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่า ทำไมถึงอยากดูดี ต่อหน้าชายหนุ่ม เธอเลือกสวม ชุดชั้นในลูกไม้สีดำ เสื้อเชิ้ต ดำ ทับด้วยสูท สีครีม เส้นผมไม่มีเวลา รวบ จึงต้องปล่อยยาวสยาย ถึงกลางหลัง ใบหน้าสวย วันนี้ก็แต่งอย่างบรรจง ให้ดูหวานเป็นธรรมชาติ ก่อนจะออกเดินทางไปเผชิญหน้ากับเจ้านาย ตัวดีของเธอ

“คุณปรางค์แก้ว ผมให้เวลา 30นาที นี่มัน ปาเข้าไป ชั่วโมงนึงแล้วน่ะ มัวทำอะไรอยู่ แล้วแถมยังมาทำงานสายอีก งานเมื่อวานก็ยังไม่เสร็จ แล้วนี่มีงานใหม่เข้ามาอีกแล้วน่ะคุณ อีก 15 นาทีจะประชุม เตรียมเอกสารด้วย” ตอนแรกก็แกล้งโกรธหรอก แต่พอมาดูเห็นว่า งาน มันเยอะ เลย โกรธขึ้นมาจริงๆ ดีน่ะที่เอกสาร ประชุมวันนี้มันเสร็จแล้วไม่งั้นล่ะก็ แม่คุณเอ้ย ได้ตายกันจริงๆ ล่ะที่นี่

“อ้าว เอ้ยๆๆ คุณ ชั้นไม่ได้ จะมาให้คุณใช้งานน่ะ ชั้นจะมาลาออก” ยังไม่ทันได้อ้าปากพูด ไอ้ผู้จัดการบ้านี่ก็ ด่าเอาๆ สั่งเอาๆ เอ๊ออะไรของมัน

“ คุณออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น รับผิดชอบหน้าที่หน่อย” เริ่มโกรธจริงแล้วน่ะ แล้ววันนี้ ยังแต่งตัวมาซ่ะสวยอีก อยากแกล้งจริงๆเล้ย

“ ไม่รู้ ด้วยหรอก” ไอ้บ้า มองอยู่ได้ แล้วยังเดินมาซ่ะใกล้อีก หน้าสวยแดงซ่าน เตรียมตัวเดินหนี

“จะไปไหนผมยังไม่ได้ ลงโทษคุณที่มาสายเลยน่ะ” ไม่ให้ไปไหนหรอก คนสวย

ชายหนุ่ม ดันตัวเธอไปติดผนัง มองหน้าสาวสวยด้วยใบหน้ายิ้มกริ่ม สาวปรางค์ ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอด มองหน้าเค้าอย่างหวาดๆเหมือนลูกแมว เจอเสือ แถมเป็นเสือดำตัวโตซ่ะด้วย ตาสวย มีแววเขินอาย แต่ก็อยากลอง ชายหนุ่มเองก็ทนต่อความสวยน่ารักไม่ไหว ก้มลงไปประกบปากจูบอย่างหนักหน่วงสาว ปรางค์เม้มปากแน่น

ชายหนุ่มจึงเลื่อนใบหน้าไปซุกไซ้ ลำคอขาวผ่อง ปรางค์แก้วพยายามผลักหัวเค้าออก แต่ก็ไม่เป็นผล

“ปรางค์แก้ว ดื้อจังเลยน่ะค่ะ สงสัยผมต้องปราบคุณหนักแล้วล่ะ” เทพกระซิบข้างหูสาวปรางค์ พลางงับเลีย ติ่งหู ไล้ลิ้นเล่น ตอนนี้ปรางค์แก้วหมดแรง ตัวอ่อนต้องเกาะไหล่เค้าไว้แล้ว

“อย่าน่ะ ไอ้บ้า อย่าจับตรงนั้นซิค่ะ”ปรางค์แก้ว พยายามดึงมือของเทพ ที่ บดเน้นตรงเหินHee ของเธอ แต่เธอไม่สามารถ ห้ามมือเค้าได้ เหมือนกับที่เธอไม่สามารถห้ามน้ำเงี่ยน ที่หลั่งออกมาจนชุ่มเป้ากางเกงในเสียงห้ามเธอแผ่วเบาลง ตรงข้ามกับอารมณ์ที่ ลุกโชนขึ้น ก่อนที่เธอจะคิดอะไรออก เธอก็รู้สึกว่ามี บางสิ่งบางอย่าง ผลุบเข้าไปในรูHeeเธอ เธอเงยหน้ามองชายหนุ่มอย่างตกใจ ก็ต้องพบกับ สายตาเจ้าเล่ห์ ที่มองลงมา พร้อมกับมือที่หยุดการ เล้าโลมหล่อน

“วันนี้อย่าคิดจะดื้อกับผมเชียวน่ะ คนสวย” เทพาดิเทพ ยิ้มอย่างสมใจ

“อะไรน่ะ คุณ โอ้ย” ปรางค์พูดยังไม่ทันขาดคำ ไอ้เจ้าสิ่งที่อยู่ในรูHeeเธอก็สั่นสะเทือนขึ้นมา แรงสั่นของมันทำให้ปรางค์แก้วถึงกับตัวสั่น ภายในรูHeeถูกหมุนวนด้วยแรงสั่น ทำเอาเธอ ถึงกับ เกือบถึงจุดสุดยอด ทันที ชายหนุ่ม ก็หยุดการกระทำของเค้าทันที

อ่าห์ ช่างเป็นการลงโทษ ที่ สร้างความกระสันอย่างยิ่ง

“ ไปเตรียมเอกสาร ซิครับ ปรางค์แก้ว อย่าคิดจะเอาออก น่ะครับ ผม จะเช็ค ความเรียบร้อยทุกครั้งที่มีโอกาส น่ะครับ” โอ้ย ไม่อยากทำเล้ย แต่ก็ไม่รู้ จะทำยังไง ให้เจ้าหล่อน สยบให้เค้าซ่ะที คนอื่น ก็ยอมให้เค้าหมดแล้ว มี คนนี้แหล่ะ ที่เค้าต้องใช้ไม้ตาย

“โธ่ ไอ้ผู้จัดการบ้าเอ้ย ทำอย่างงี้อย่าคิดว่าชั้นจะยอมน่ะย่ะ” ได้แค่คิดแหล่ะปรางค์แก้วเอ้ย จริงๆอ่ะ ยอมเค้าทั้งหมดไปแล้ว

เทพ จับไวเบรตอร์ อันเล็กนั้นยัดเข้าไปในรูHee ของปรางค์ แก้ว จนสุดความยาวของนิ้ว แล้วปล่อยมันไว้อย่างงั้น แถมยังเร่งความแรงของมันให้เพิ่มวอลุ่มขึ้นไปอีก

“หยุดน่ะ ไอ้ผู้จัดการ บ้ากาม ไอ้ดำ” ปรางค์แก้ว ด่าไปหอบไป ด้วยความเสียว โอ้ย ทุกทีแค่ปลายนิ้วก็ เสียวจะแย่แล้ว นี่ยังมี ไอ้เจ้านี่มาสั่นๆๆๆ อยู่ข้างในอีก ร่างเธอสั่นสะท้านด้วยความสยิว

“อ้าว ยังไม่หยุด ด่าผมอีกแน่ะคุณ นี่แน่ะ” ชายหนุ่มยิ่งเร่งความเร็ว ให้แรงขึ้น ไปอีก ปรางค์แก้วถึงแก่สะดุ้งเฮือก ร่างสั่น สะท้าน ทรุดฮวบลงไปนั่งกับพื้นทันที่ หญิงสาว ไม่สามารถ ทนต่อ แรงสั่นได้ จึงถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรง

“ โอ้ยยยยยยยยยย อ่าห์ เทพค่ะ ปรางค์ โอ้ยๆๆ ปรางค์เสียวค่ะ ปรางค์ น้ำแตกแล้ว อ๋าห์ พอแล้วค่ะ”ปรางค์ครางออกมาอย่างสุดกลั้น

“อืมห์ คนสวย จะกล้าด่าผมอีกไม๊ครับ ฮืม” เทพเดินมาหยุดเบื้องหน้าปรางค์แก้ว พลางมองหน้าหญิงสาว ด้วยความสะใจ (เอ่อ มันเริ่ม โหด นิดๆแล้วน่ะเนี่ยะ)

ปรางค์แก้ว ตอบอะไรไม่ออก เมื่อชายหนุ่มก้มตัวลงมา เชยคางเธอขึ้น แล้วขอคำตอบ
“บอกผมซิครับ จะไม่ดื้อกับผมอีก” เค้าจ้องหน้าเธอด้วยประกายตาวิบวับ โอ้ย ถ้ามีแรงน่ะ จะทิ่มตาให้บอดเลย

“ค่ะ ไม่ค่ะ” อย่าให้พ้นวันนี้น่ะเฟร้ย

“ดี ครับ ไปเตรียมเอกสารซิครับ” เทพพยุงตัวหญิงสาวให้ลุกขึ้น มองหน้า ตา ที่ยังมึนงง จากจุดสุดยอดเมื่อครู่ พลางจัดแต่งเครื่องแต่งกายให่รียบร้อย แถมท้ายด้วยการ จับ ตัวสั่น นั้น ยัดลึกเข้าไปในรูHee

“กันหลุดน่ะครับ” เค้าพูดพลางอมยิ้ม โดยไม่สนใจอาการ สะดุ้งจากความเสียว และ เล็บที่จิกลงบนบ่าเค้า พอปรางค์แก้วหันหลังกลับ เทพก็อดใจไม่ไหว เข้าไปกอด รัด เธอแน่น จากด้านหลังกดริมฝีปากจูบที่ซอกคอหอมกรุ่น จนเกิดรอยจูบ แดงขึ้นมาที่ต้นคอ กระซิบข้างหูด้วยเสียวสั่นพร่า

“เดี๋ยว เจอกันในห้องประชุมน่ะครับ” แถมด้วยการ ขยำก้นงอนสวยนั้นด้วยความหมั่นเขี้ยว

ปรางค์แก้วไม่พูดอะไร เม้มปากแน่น ยกขาขึ้นสูง แล้วกระทืบเท้าชายหนุ่มอย่างแรง ปลายแหลมของรองเท้าส้นสูง แทงเข้าไปในเท้าของหนุ่มเทพ ที่อยู่ใน รองเท้าแตะสำหรับสำนักงาน แล้วเดินจากไป  คราวนี้ก็ถึงคราว พระเอก ร้องมั้ง

“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย เจ็บน่ะคุณ” เค้าแหกปากร้องเต็มที่ ด้วยความเจ็บปวด กระโดด เหยงๆ เอามือกุมเท้าแน่น “เฮ้อ คนอะไร พิษสง เยอะชะมัดยาด” เค้ารำพึงอยู่ในใจ ก่อนจะเขยกๆ ไปทำงานที่โต๊ะต่อ แค่นี้ก็มัวแต่เล่นกะแม่เลขาคนสวย ซ่ะงานจะไม่เสร็จอยู่แล้ว เอาน่า โดนเหยียบเท้าทีเดียว ขำขำ

……………………………………………

“น้องปรางค์คะ เอกสารเสร็จรึยังค่ะ” เลขาการประชุมเดินมาถามเธอที่โต๊ะ

“เรียบร้อยแล้วค่ะ ปรางค์ เตรียมไว้แล้ว แล้วเดี๋ยว ปรางค์จะให้ เจ้านายตามไปน่ะค่ะ” ปรางค์แก้วข่มอาการอย่างเต็มที่ ก่อนจะหันไปกดอินเตอร์คอมเรียก เจ้านาย ของเธอออกมา

“คุณเทพ ประชุม” เสียงหวานเรียกแบบห้วนสั้น

เมื่อเธอหันไปเห็นเจ้านายเธอเดินออกมาจากห้องก็อด หัวเราะออกมาอย่างสะใจไม่ได้ ก็ เจ้านายร่างยักษ์ ของเธอน่ะ เดินกระเผลกๆ ออกมา แม้จะพยายามเก็บอาการเจ็บปวดแต่ก็ปิดไม่มิด

“ขำเข้าไป เดี๋ยวก่อนเถอะคุณ” ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาว อย่างเจ้าเล่ห์ ทำเอาเธอ หุบยิ้ม หน้าแดงซ่านขึ้นมาทันที ก่อนจะทำเป็นเชิดขึ้นอย่างไม่สนใจ เดินนำหน้าเจ้านายไปที่ห้องประชุมทันที

“สวัสดีคุณเทพ อ้าวเป็นอะไรครับนั้น เดินเป๋มาเชียว”เสียงหัวหน้างานแผนกอื่นเดินเข้ามาถาม

“อ๋อ แมวมันกัดเอาน่ะคัรบ แมวน่ารัก แถมดุ ซ่ะด้วย” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับแอบ แขวะหญิงสาวเล่น
ปรางค์แก้วก็ทำเป็น ไม่สนใจ วางหน้านิ่ง

“อ๋อ นี่เลขาใหม่เหรอครับ”

“ค่ะ ดิชั้นปรางค์แก้วคะ …. ค่ะ ” ปรางแก้วยังแนะนำตัวเองไม่เสร็จ ผู้จัดการตัวดำ ของเธอก็ กด สวิทช์ไวเบรเตอร์ทันที

มันทำให้ปรางค์แก้วสียงสั่น กัดปากแน่น ด้วยความเสียว และต้องก้มหน้านิ่ง ซ่อนอาการ ก่อนจะ เงยหน้ามองเทพ อย่างไม่พอใจ ยิ่งเธอมองเค้าตาขวางเท่าไหร่ เทพยิ่งเร่งความแรงของเครื่อง ขึ้นไป จนเธอแทบทนไม่ไหว ร่างสวยสั่นสะท้าน เหงื่อผุกพราวเต็มใบหน้าสวยเธอกำลังจะน้ำแตก ต่อหน้าคนจำนวนมาก เป็นครั้งแรกในชีวิต เมื่อ ไวเบรเตอร์มัน หมุนวนแรงขึ้นในรูHee เธอก็ยิ่งตัวสั่น ต้องส่งเสียวครางออกมาอย่าแทบจะทนไม่ได้ มันเป็นสิ่งที่สร้างความสุขสม สะใจ ให้กับ เทพาดิเทพเป็นอย่างยิ่ง

“ เป็นยังไงจ๊ะปรางค์” เค้าเดินไปกระซิบ ข้างหูเมื่อปลอดคน

“หยุดเดี๋ยวนี้น่ะ ไอ้บ้า” เธอ คำรามรอดไรฟันออกมา พร้อมกับ สะกดกลั้นอาการอย่างเต็มที่

“พูดกับผม เพราะๆ ซิครับ ยิ้มหวาน ๆให้ผมด้วยซิจ๊ะปรางค์” ชายหนุ่มพูดอย่างอารมณ์ดี มีความสุขเต็มที่ ซึ่งผิดกับหญิงสาวที่เหมือนอยู่กึ่งๆ ระหว่าง นรกกับสวรรค์ อยากจะน้ำแตกแต่ก็แตกไม่ได้

“ค่ะ คุณเทพค่ะ หยุดน่ะค่ะ” ปรางค์ ขอร้องอย่างจำใจ เทพหัวเราะอย่างชอบใจ พร้อมกับ ปิดสวิทช์ ก่อนจะเดินนำหน้าหญิงสาวเข้าห้องประชุม ให้เร็วที่สุด เพื่อหลีกหนี การประทุษร้ายทางร่างกาย จากแมวดุ ที่แสนน่ารักตัวนี้

ยัง หรอกแค่นี้ยังไม่พอใจ เทพ ในระหว่างการประชุมเค้ายังกดเครื่องกระตุ้นHee หญิงสาวอยู่เรื่อยๆ ทำเอาปรางค์แก้ว นั่งตัวเกร็งหลายต่อหลายครั้ง และทุกครั้งที่ เค้าเห็นว่าเธอใกล้ถึงจุดสุดยอดเค้าก็หยุดมือ

ทำ ให้หญิงสาว ถอนหายใจทั้งด้วยความโล่งใจ และความเสียดาย เทพอยากจะทรมานหญิงสาว ให้มากที่สุด ระยะเวลา สองชั่วโมงกว่า ในห้องประชุม ผู้บริหาร ปรางแก้วได้แต่ นั่ง น้ำHeeเยิ้ม โดยไม่สามารถ ถึงจุดสุดยอดได้ ถ้าเจ้านายของเธอไม่อนุญาต

ส่วนเทพเองก้ทรมานไม่แพ้กับ เค้าเห็น ใบหน้าสวยหวานนั้น แดงกล่ำ เหงื่อผุดพราว ร่างเกร็ง ลมหายใจหอบกระชั้น เค้าเองก็อย่าจะเข้าไป จับเธอ กดลงกับโต๊ะ ประชุม ถ่างขาเธอออก แล้ว ยัดเยียด ค…..ให้เธอเพื่อปลดปล่อย อามรณ์ปรารถนา ของทั้งสองฝ่าย

แต่ตอนนี้เค้าก็ได้แต่รอ

“ขอ ให้ทุกฝ่าย ไปดำเนินงานให้เรียบร้อยน่ะครับ การประชุมครั้งหน้า ขอติดตามผลด้วย สวัสดีครับ” เสียงประธานบริษัท กล่าวสรุปการประชุม เป็นเหมือน เสียงสวรรค์ ของปรางค์แก้ว เธออยากจะหนีออกจากห้องประชุม นี่เต็มที่แล้ว

“เดี๋ยว ซิครับคุณ ปรางค์” เสียง เจ้านายของเธอ ดังขึ้นข้างหลัง เหมือนเสียงยมบาล จากนรก (ตัวดำด้วย)

“คุณ ต้องสรุปการประชุมให้ผมเดี๋ยวนี้นะครับ” ชายหนุ่มสั่งเสียงเข้ม แต่ตาเป็นประกายวิบๆๆๆ ได้แกล้งคนอีกแล้ว หุหุ เอ่อ เหมือนเราเป็นโรคจิตเลยแฮะ แต่ช่างเหอะ แสบขนาดนี้ ปราบด้วยวิธีธรรมดาคงไม่ไหว

“อะไรกันคุณ ชั้นไม่ใช่ จักรกลอัจฉริยะน่ะ ย่ะ จะได้จำได้ทุกอย่าง ต้องไปเรียบเรียงก่อนซิ” ปากสวยเถียงอย่างไม่ยอมแพ้ โดยที่ลืมไปว่าตัวเองน่ะ เสียเปรียบอยู่

“อ้าว เจ้านายสั่งอะไรก็ต้องทำซิครับ อย่ามัวแต่เถียง นั่งลงสรุปการประชุมเดียวนี้เลย” เทพนั่งลง แถมฉุดมือ ปรางค์แก้ว ให้นั่งลง บนตัก แต่ อย่างปรางค์อ่ะหรือ จะยอม

“ นี่คุณ อยากรู้ก็อ่านเอาเองล่ะกัน ทั้งหมดนี่แหล่ะ”พูดจบก็ทำท่าจะประเคนแฟ้มงานที่ไม่ค่อยได้จะได้จดอะไร หรอกเพราะมัวแต่เสียว ลงบนหัว ชายหนุ่ม

“อ่ะๆ คุณนี่ ชอบใช้กำลังจริงนะ ดี ผมก็สู้คนน่ะครับ” เทพพูดพร้อมกับคว้าแฟ้มไว้ก่อนจะลงหัวเขาและดึงปรางค์แก้วมาไว้บนตักจนได้

“อ่านซิครับ ไม่อ่าน ผมจะเปิดเครื่องอีกล่ะน่ะ”

เค้า รวบปรางค์ ไว้ในอ้อมแขนแข็งแรง อีกมือนึงก็กางแฟ้มออก ให้ปรางค์แก้ว ที่นั่งกระฟัดกระเฟียด อยู่บนตักอ่าน หน้าคมเข้มเกยอยู่ตรงซอกคอหอมกรุ่นของหญิงสาว กลิ่นเส้นผมหอมๆ เรือนร่างอวบอัด ที่เค้าได้เคยสัมผัส และยังถวิลหา มันทำให้ชายหนุ่มแทบทนไม่ไหว ท่อนค…..ยาวใหญ่ของเค้า ผงาดขึ้นเป็นลำในทันที มันสัมผัสกับแก้มก้นอวบของปรางค์แก้ว จนทำให้เธอ หน้าแดง เธอเริ่มต้นอ่านอย่างตระกุกตระกัก ใจหนึ่งก็หวาดกลัวจะใจอ่อน แต่อีกใจของเธอ เต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะให้เทพ มอบความสุขให้เธอซ่ะที

“ผล กำไรไตรมาสที่ผ่านมา เป็นจำนวน………… ทั้งนี่ทั้งนั้น………………….งานชิ้นต่อไป” เสียงหวานนุ่มหูสั่นเครือด้วยความกระสันต์

“ปรางค์ คุณไม่จดรายละเอียดเลยนี่ครับ อย่างนี้ผมจะรู้ได้ยังไง ว่าต้องทำอะไรบ้าง ทำงานไม่ดีเลยน่ะคุณ” เค้าแกล้งทำเสียงดุ ใส่เธอ ด้วยเสียงแหบพร่า อารมณ์อยากทำให้ค…..แข็งเต็มที่ จนปวดหัวค….. แต่ยังก่อน