ตอนที่ 1011

ทดสอบที่ศาลาโอสถอีกครั้ง

แผนกเต๋าแห่งการปรุงยา ศาลาโอสถ

ในทันทีที่เมิ่งฮ่าวก้าวเท้าเข้าไปด้านใน เขาก็ไปอยู่ที่ชั้นเจ็ดอีกครั้งหนึ่ง

ครั้งที่แล้ว เขาผ่านทั้งหกชั้นมาอย่างต่อเนื่อง สามารถทำคะแนนได้สูงสุดในแต่ละชั้น เขาผ่านพวกมันมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ และยังทำให้เกิดเป็นภาพที่น่าประทับใจบนชั้นที่หกขึ้นอีกด้วย แต่ละก้าวที่เขาเดินไปทำให้ดอกบัวบานขึ้นมา สร้างความตกตะลึงให้กับโลกที่ด้านนอก และทำให้ระฆังเต๋าดังก้องขึ้นมาอีกด้วย

ตอนนี้เขาได้กลับมาแล้ว นอกจากความต้องการที่จะได้รับหินลมปราณแล้ว เขายังเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น รวมทั้งการทุ่มเทให้กับเต๋าแห่งการปรุงยาด้วยเช่นกัน

“ครั้งนี้ข้าจะต้องไปจนถึงชั้นที่เก้าให้จงได้!” คนทั้งหมดที่อยู่ในขุนเขาทะเลที่เก้า ต่างก็รู้ว่าเมิ่งฮ่าวคือผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรเซียน แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าทักษะในเรื่องเต๋าแห่งการปรุงยาของเขาได้บรรลุถึงระดับที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งมีแต่คำว่า “เปลวไฟในเตากลายเป็นสีเขียวสดใส” ถึงจะสามารถมาเปรียบเทียบได้เท่านั้น

ครั้งที่แล้วเขาอยู่บนชั้นที่เจ็ด ได้ทำการทาบกิ่งสร้างเป็นต้นสมุนไพรใหม่ขึ้นมาได้เจ็ดหมื่นห้าพันชนิด แต่ในตอนนั้นเขามีพลังจิตไม่เพียงพอ ถ้ายังคงฝืนทำต่อไป จิตใจของเขาก็จะต้องได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง การที่จะผ่านชั้นนี้ได้อย่างสมบูรณ์จะต้องมีระดับพลังจิตที่น่าเหลือเชื่อเป็นอย่างยิ่ง

ยิ่งไปกว่านั้น ในตอนนั้นทักษะเกี่ยวกับต้นพืชสมุนไพรของเมิ่งฮ่าว ยังไม่ได้บรรลุถึงขั้นที่สมบูรณ์ แต่ในตอนนี้เขามีทักษะที่เกี่ยวกับต้นพืชสมุนไพรในตระกูลฟางเพิ่มมากขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นความแตกต่างระหว่างพื้นฐานฝึกตนในตอนนี้และก่อนหน้านี้ ก็ต่างกันราวกับเป็นสวรรค์และปฐพี ตอนนี้เมิ่งฮ่าวมีความเชื่อมั่นเป็นอย่างยิ่งว่า จะสามารถผ่านไปจนถึงชั้นที่เก้าได้!

 

ภายในศาลาโอสถ กลุ่มหมอกหมุนวนไปมาอยู่ทั่วทุกที่ ต้นพืชสมุนไพรที่อยู่ในตำราได้ปรากฏขึ้น ส่องแสงอันเจิดจ้าที่ไร้ขอบเขตออกมา หน้าแรกได้ถูกพลิกขึ้น และเมิ่งฮ่าวก็ชี้นิ้วออกไปทำให้ต้นสมุนไพร

ปรากฏขึ้นมาหนึ่งต้น ดวงตาเขาสาดประกายด้วยแสงของการพยากรณ์ และในชั่วพริบตาเขาก็เริ่มทำการทาบกิ่งขึ้นอีกครั้ง

ในที่สุดเขาก็เริ่มจมอยู่ในการทาบกิ่งเข้าด้วยกัน เพื่อสร้างเป็นต้นสมุนไพรชนิดใหม่ออกมา

เวลาผ่านไป

ครั้งนี้เมิ่งฮ่าวใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งวันเท่านั้นในการทาบกิ่งต้นสมุนไพรขึ้นมาใหม่เจ็ดหมื่นห้าพันชนิด ครั้นแล้วกลุ่มหมอกก็พลุ่งพล่านปั่นป่วน และเกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้นมา

แม้แต่ที่ด้านนอกของศาลาโอสถก็ยังได้ยินเสียงกระหึ่มนี้ ขณะที่แสงอันเจิดจ้าได้สาดประกายออกมาจากทั่วทั้งศาลา พุ่งขึ้นไปในอากาศเหนือแผนกเต๋าแห่งการปรุงยา

ราวกับว่าแสงนั้นกำลังสร้างเป็นแรงกดดันออกมา รอคอยให้เมิ่งฮ่าวบรรลุถึงระดับขั้นสูงสุด จนมันสามารถระเบิดขึ้นไปในท้องฟ้าได้ นักปรุงยาทั้งหมดในแผนกเต๋าแห่งการปรุงยากำลังให้ความสนใจอย่างจดจ่อ

ฟางตานอวิ๋นอยู่ที่นั่นบนยอดเขาของท่าน เฝ้ามองไปด้วยสีหน้าที่มุ่งหวัง

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขึ้น ขณะที่ยื่นมือออกไปและทำการทาบกิ่งต่อไปอย่างต่อเนื่อง

แปดหมื่นชนิด, แปดหมื่นสามพันชนิด, แปดหมื่นหกพันชนิด…สี่ชั่วยามต่อมา เขาก็ทาบกิ่งต้นสมุนไพรได้ถึงเก้าหมื่นชนิด!

เสียงกระหึ่มขนาดใหญ่ได้ยินออกมาจากภายในศาลาโอสถ จนกระทั่งถึงวันนี้ ก็ยังไม่เคยมีใครจะสามารถทาบกิ่งสร้างเป็นต้น

สมุนไพรใหม่ขึ้นมาได้ มากเท่ากับเมิ่งฮ่าวซึ่งอยู่ในชั้นเจ็ดนี้ได้มาก่อน เขาคือบุคคลแรกที่สามารถจะทำได้เช่นนี้! ในตอนนี้นามของเขาที่ปรากฏขึ้นบนแท่นศิลาตัวอักษรซึ่งอยู่ตรงด้านนอกของศาลาโอสถ และจำนวนต้นสมุนไพรที่เขาได้ทาบกิ่งสร้างขึ้นมา กลุ่มคนในตระกูลทั้งหมดสามารถจะมองเห็นได้อย่างชัดเจน ทำให้เกิดเป็นความปั่นป่วนขึ้นมาในท่ามกลางพวกมัน

เก้าหมื่นชนิด แต่ก็ยังไม่จบลง! พลังจิตของเมิ่งฮ่าวแทบจะไม่ได้ลดลงไปเลย เขามีพลังจิตเพิ่มขึ้นมาอย่างมากมายเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ ดวงตาเขาสาดประกายขึ้น และยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาทำการทาบกิ่งต้นสมุนไพรที่แตกต่างกันสองต้นในเวลาเดียวกัน!

เสียงกระหึ่มราวกับเป็นเสียงฟ้าคำรามได้ยินมาอยู่ที่ด้านนอกของศาลาโอสถ ขณะที่ตัวเลขของต้นสมุนไพรที่อยู่ด้านข้างนามของเมิ่งฮ่าวได้เพิ่มขึ้นไป

เก้าหมื่นสามพัน, เก้าหมื่นหกพัน, เก้าหมื่นเก้าพัน…จนกระทั่งถึง…หนึ่งแสน!

เมื่อต้นสมุนไพรที่ถูกทาบกิ่งขึ้นมาใหม่ต้นสุดท้ายได้ปรากฏขึ้น เมิ่งฮ่าวก็ถูกห้อมล้อมโดยต้นสมุนไพรที่หมุนวนไปมาอยู่หนึ่งแสนชนิด พวกมันส่องแสงอันน่าเหลือเชื่อออกมา จนกระจายออกไปนอกศาลาโอสถ พุ่งขึ้นไปในอากาศกลายเป็นลำแสงอันเจิดจ้า

แสงนั้นพุ่งสูงขึ้นไปในอากาศเหนือแผนกเต๋าแห่งการปรุงยาในทันที ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างสั่นสะเทือน ทั่วทั้งตระกูลฟางต่างก็สั่นสะท้าน และผู้ฝึกตนทั้งหมดบนดาวตงเซิ่ง ต่างก็สามารถจะมองเห็นแสงนั้นได้ แม้แต่นักปรุงยาในสำนักเย่าเซียนต่างก็ตกตะลึงไปถ้วนทั่วทุกตัวคน

 

สำหรับฟางเหยียนซวี ถึงแม้ว่าท่านจะอยู่ในช่วงของการเข้าฌานตามลำพัง แต่ท่านก็ลืมตาขึ้นมา และมองตรงไปยังแผนกเต๋าแห่งการปรุงยาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก

“มันผ่านชั้นที่เจ็ดไปได้อย่างสมบูรณ์แบบ…” ท่านพึมพำขึ้นเป็นเสียงแผ่วเบา

“แต่ชั้นแปดก็ยากเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งชั้นเจ็ดไม่อาจจะเทียบได้แม้แต่น้อย พวกมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง”

ในเวลาเดียวกันนั้น ระฆังเต๋าของตระกูลฟางก็ปรากฏขึ้นในอากาศเหนือคฤหาสน์โบราณ ทันใดนั้น เสียงระฆังก็ดังก้องเข้าไปในจิตใจของกลุ่มคนที่เป็นสายโลหิตตระกูลฟางทั้งหมด กลายเป็นเสียงดังกังวานอย่างลึกล้ำ

เสียงระฆังเต๋านี้เป็นการบ่งบอกว่าเมิ่งฮ่าวได้ผ่านชั้นเจ็ดไป เหมือนกับที่เขาได้ผ่านชั้นหกมา…ด้วยความสมบูรณ์แบบ!

ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ใช้เวลาไปเพียงแค่หนึ่งวันเท่านั้น!

ข่าวคราวได้แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วว่า เขาได้ผ่านชั้นเจ็ดไปด้วยความสมบูรณ์แบบ ได้ทาบกิ่งต้นสมุนไพรใหม่ๆ ขึ้นมาได้หนึ่งแสนชนิด ฉับพลันนั้นกลุ่มคนในตระกูลฟางก็ตระหนักว่านายน้อยของพวกมัน ไม่เพียงแต่จะเป็นดวงตะวันอันเจิดจ้าในแง่ของการฝึกตนเท่านั้น เขายังได้เป็นดวงตะวันอันเจิดจ้าในทักษะที่เกี่ยวข้องกับเต๋าแห่งการปรุงยาอีกด้วย!

เมิ่งฮ่าวไม่ได้เห็นหรือได้ยินเสียงของความโกลาหลที่อยู่ด้านนอก ที่เบื้องหน้าขึ้นไป เกิดเป็นแสงหมุนวนไปทั่วทั้งชั้นเจ็ด ทำให้เกิดเป็นขั้นบันไดปรากฏขึ้น เป็นขั้นบันไดที่นำไปสู่ชั้นที่แปด!

เมิ่งฮ่าวสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เขาก้าวเท้าลงไปบนขั้นบันไดและเริ่มเดินขึ้นไป

 

ทันใดนั้น แสงทั้งหมดที่อยู่รอบๆ ตัวเขาก็หายไป และเมิ่งฮ่าวก็พบว่าตัวเองกำลังมองออกไปยังทะเลทรายอันกว้างใหญ่ ท้องฟ้าขยายยืดยาวออกไปอย่างไร้ขีดจำกัด และที่เบื้องหน้าขึ้นไป เขามองเห็นมังกรสีเขียวอยู่หนึ่งตัว มันนอนแผ่อยู่ที่นั่นอย่างแน่นิ่งไม่ไหวติง ราวกับว่ามันได้กลายเป็นซากศพไปแล้ว

มังกรตัวนี้มีขนาดใหญ่โตเป็นอย่างยิ่ง เพียงมองไปแค่แวบเดียวก็ไม่เพียงพอที่จะมองเห็นได้ทั้งตัว เมื่อมองดูให้ละเอียด ก็จะเห็นว่าจริงๆ แล้วมันได้ประกอบไปด้วยต้นสมุนไพรนับไม่ถ้วน ซึ่งเห็นได้ชัดว่ากำลังเติบโตขึ้นอยู่บนร่างของมังกร ใช้เลือดเนื้อของมันเป็นเสมือนกับปุ๋ย

เมิ่งฮ่าวกำลังยืนอยู่ใกล้กับหางของมังกร แต่ถึงแม้ว่าจะอยู่ที่นั่น เขาก็ยังรับรู้ได้ถึงพลังชีวิตอันน่ากลัวที่อยู่ภายในร่างของมัน

อย่างไรก็ตามพลังชีวิตนั้นได้ถูกผนึกไว้ และเห็นได้ชัดว่ากำลังถูกดูดซับเข้าไปทีละเล็กทีละน้อยโดยต้นสมุนไพรนับไม่ถ้วนเหล่านั้น

“นี่คือชั้นที่แปด?” เมิ่งฮ่าวคิด แทบจะในเวลาเดียวกันนั้น เสียงอันเย็นชาและเก่าแก่โบราณก็ได้พูดขึ้นมา เกิดเป็นเสียงดังก้องออกไปทั่วทั้งชั้นที่แปด

“หนึ่งล้านต้นสมุนไพรที่เติบโตขึ้นมาจากร่างมังกรสีเขียวตัวนี้ ให้แยกออกมาหนึ่งแสนต้น และเจ้าก็สามารถจะผ่านชั้นนี้ไปได้!”

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขึ้นด้วยแสงอันเจิดจ้า ขณะที่มองไปยังมังกรสีเขียวตัวนั้น อย่างช้าๆ ความมุ่งมั่นก็เริ่มปรากฏขึ้นในดวงตา

“ในชั้นที่เจ็ด ข้าต้องทาบกิ่งเพื่อสร้างเป็นต้นสมุนไพรที่แตกต่างกันออกมา ในชั้นที่แปดนี้ ข้าต้องเผชิญกับต้นสมุนไพรที่ถูกทาบกิ่งมาเป็นจำนวนมาก ซึ่งต้องแยกมันออกมาให้ได้!”

“เปลี่ยนพวกมันให้กลับไปสู่สถานะดั้งเดิม ให้กลายเป็นต้นสมุนไพรเดิมของพวกมัน ความยากของชั้นนี้…มากกว่าที่ชั้นเจ็ดเป็นหลายเท่าตัว!”

“อย่างไรก็ตาม ถ้าข้าสามารถผ่านชั้นนี้ไปได้ด้วยความสมบูรณ์แบบ ทักษะเกี่ยวกับต้นพืชสมุนไพรของข้าก็จะบรรลุถึงระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน!”

“ข้าไม่อาจจะคาดเดาได้เลยว่า ระดับความยากที่เกี่ยวข้องกับความรู้เรื่องต้นพืชสมุนไพรของชั้นที่แปดนี้จะมากมายสักแค่ไหน”

จิตใจเมิ่งฮ่าวพุ่งขึ้นไปด้วยความมุ่งมั่น ที่จะต้องมาเผชิญหน้ากับความท้าทายที่เบื้องหน้านี้ เขาสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ และก้าวเท้าตรงไป ในทันทีที่เท้าของเขาไปสัมผัสโดนพื้นดิน แสงอันเจิดจ้าก็สาดประกายขึ้นมา และภาพลวงตาของต้นสมุนไพรก็ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้า ปิดกั้นเส้นทางไว้

เมิ่งฮ่าวมองไปยังต้นสมุนไพรนั้นอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็โบกสะบัดมือ ทำให้มันแยกส่วนออกมาเป็นต้นสมุนไพรที่แตกต่างกันสามต้น จากนั้นมันก็จางหายไป

โดยที่ไม่หยุดชะงักลงแม้แต่น้อย เขามุ่งหน้าเดินต่อไป ทุกย่างก้าวของเขาทำให้มีต้นสมุนไพรปรากฏขึ้นมาเรื่อยๆ แต่ละต้นเขาใช้เวลามองไปเพียงแค่แวบเดียว ก่อนที่พวกมันจะถูกแยกส่วนออกจากกัน

สิบก้าว, หนึ่งร้อยก้าว, หนึ่งพันก้าว, หนึ่งหมื่นก้าว…

เวลาผ่านไป ในที่สุดเมิ่งฮ่าวก็เดินไปได้สามหมื่นก้าว ซึ่งเป็นการบ่งบอกว่าเขาได้แยกต้นสมุนไพรออกมาได้สามหมื่นต้นแล้ว ขณะที่เขาดำเนินการต่อไป มังกรสีเขียวที่อยู่ใต้เท้าของเขาก็เริ่มแสดงท่าทีว่ามันกำลังจะตื่นขึ้นมาแล้ว

จากที่เห็น ถ้ามีใครสามารถจะแยกส่วนต้นสมุนไพรออกมาได้ทั้งหมดหนึ่งล้านต้น มังกร…ก็จะไม่ถูกผนึกไว้อีกต่อไป และจะสามารถบินขึ้นไปในท้องฟ้าได้อีกครั้ง

ที่ด้านนอกของศาลาโอสถ นามของเมิ่งฮ่าวปรากฎขึ้นบนแท่นศิลาตัวอักษร ในท่ามกลางรายชื่อที่อยู่ตรงชั้นที่แปด คนทั้งหมดมองไปด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ขณะที่นามของเขาได้ไต่ขึ้นไปบนรายชื่อเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว

 

เสียงระเบิดดังก้องออกมาจากศาลาโอสถ เต็มอยู่ในสองหูของกลุ่มคนที่มุงดูอยู่ทั้งหมด เมื่อพวกมันได้ยินเสียงระเบิดนี้ ก็แทบจะดูเหมือนว่าเสียงนั้นสามารถจะควบคุมจังหวะการเต้นหัวใจของพวกมันได้ ทำให้ทั่วทั้งแผนกเต๋าแห่งการปรุงยาตกอยู่ในความเงียบไปโดยสิ้นเชิง

สายตาทุกคู่จ้องนิ่งไปยังศาลาโอสถโดยสิ้นเชิง

เมิ่งฮ่าวเดินตรงไปบนลำตัวของมังกรสีเขียวที่อยู่ในชั้นแปด หนึ่งหมื่นห้าพันก้าว, หนึ่งหมื่นแปดพันก้าว, สองหมื่นก้าว! สามหมื่น, สี่หมื่น, ห้าหมื่น…

เขาไม่ได้หยุดชะงักลงเลยแม้แต่ครั้งเดียว เดินไปทีละก้าว ทำการแยกส่วนต้นสมุนไพรออกมา เนื่องจากทักษะเกี่ยวกับต้นพืชสมุนไพรของเขา ทำให้ไม่มีต้นสมุนไพรแม้แต่เพียงต้นเดียวที่คู่ควรจะทำให้เขาต้องใช้เวลาในการขบคิด

กรรรรรรร!

เป็นเสียงที่เต็มอยู่ในแผนกเต๋าแห่งการปรุงยา และค่อยๆ เริ่มคล้ายกับเป็นเสียงร้องคำรามของมังกร ในตอนนี้ เมิ่งฮ่าว…ได้เดินไปแล้วเจ็ดหมื่นก้าว!

ทีละก้าวพร้อมกับพืชสมุนไพรทีละต้น เขายังคงเดินหน้าต่อไปอย่างไม่ลดละเหมือนเช่นเคย แปดหมื่น, เก้าหมื่น, หนึ่งแสน!

ด้วยการเดินไปได้หนึ่งแสนก้าว เป็นการบ่งชี้ว่าเขาได้แยกส่วนของพืชสมุนไพรออกมาจากมังกรสีเขียวได้แล้วถึงหนึ่งแสนต้น ทำให้ในตอนนี้เริ่มมีแสงเจิดจ้าสาดประกายขึ้นมา และยังได้มีเสียงกระหึ่มขึ้นมาเล็กน้อยอีกด้วย

เมิ่งฮ่าวสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ และดวงตาก็สาดประกายเจิดจ้าขึ้น เป็นเรื่องธรรมดาที่หนึ่งแสนต้นสมุนไพรจะไม่ใช่ขีดจำกัดของเขา ถ้าเขาไม่เคยมายังสถานที่แห่งนี้ก็ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้เมื่อเขาได้มาแล้ว…

เขาก็จะต้องบรรลุถึงจุดสูงสุดให้จงได้!

แรงสั่นสะเทือนวิ่งผ่านไปทั่วร่างเมิ่งฮ่าว และเขาก็ก้าวเดินตรงไปอย่างต่อเนื่องด้วยความเชื่องช้าแต่ก็แน่นอน หนึ่งแสน, หนึ่งแสนห้าหมื่น, สองแสน, สามแสน, สี่แสน, ห้าแสน!

มังกรสีเขียวเริ่มสั่นสะท้านมากขึ้นไปเรื่อยๆ และเสียงคำรามในตอนนี้ก็ดังก้องออกไปทั่วทั้งสวรรค์และปฐพี

กลุ่มคนตระกูลฟางที่อยู่ด้านนอกของศาลาโอสถ ต่างก็สั่นสะท้านไปโดยสิ้นเชิง

ขณะที่พวกมันมองเห็นนามของเมิ่งฮ่าวกำลังไต่ขึ้นไปบนแท่นศิลาตัวอักษร นามนั้นได้ไปอยู่ตรงอันดับแรกมานานแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้กลุ่มผู้ชมต้องประหลาดใจขึ้นอย่างแท้จริงก็คือว่า ตัวเลขที่อยู่ข้างรายชื่อของเขา

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขึ้นด้วยแสงแปลกๆ ขณะที่ก้าวเดินต่อไป ห้าแสนห้าหมื่น, หกแสน, เจ็ดแสน, แปดแสน…

เมื่อเขาบรรลุถึงก้าวที่แปดแสน การเดินไปของเขาก็เริ่มช้าลง อย่างไรก็ตามในตอนนี้พลังของเขาได้ระเบิดพุ่งขึ้นมามากขึ้นกว่าเดิม เขาได้ใช้พลังจิตทั้งหมดออกมา ดวงตาสาดประกายขึ้นด้วยแสงของการพยากรณ์อย่างบ้าคลั่ง ระดับทักษะเกี่ยวกับต้นพืชสมุนไพรที่ปรากฏขึ้นมาอยู่ในที่แห่งนี้เริ่มมีความยากมากขึ้น ขณะที่เขาพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้เดินหน้าได้ต่อไป

แปดแสนสามหมื่น, แปดแสนหกหมื่น, แปดแสนเก้าหมื่น…

เก้าแสน!

มังกรสีเขียวแผดร้องคำราม ในตอนนี้มันได้ตื่นขึ้นมาเก้าในสิบส่วนแล้ว และกลิ่นอายอันน่าตกใจก็กระจายออกมาจากชั้นที่แปด แทบจะดูเหมือนว่ามันกำลังอ้อนวอนขอให้เมิ่งฮ่าว ทำการแยกส่วนพืชสมุนไพรหนึ่งแสนต้นสุดท้ายให้ได้สำเร็จ เพื่อที่มันจะสามารถบินออกไปอยู่ในท่ามกลางท้องฟ้าได้อย่างเป็นอิสระ

 

ความเงียบกริบได้ปกคลุมไปทั่วที่ด้านนอกของศาลาโอสถ ขณะที่สายตาทุกคู่ได้เพ่งมองไปที่ตัวเลขซึ่งอยู่บนแท่นศิลาตัวอักษร ราวกับว่าคนทั้งหมดกำลังเฝ้ารอให้ตัวเลขนั้นบรรลุถึงหนึ่งล้าน!

ทันใดนั้นเมิ่งฮ่าวก็มองขึ้นไป ระดับความยากในตอนนี้ช่างน่าเหลือเชื่อเป็นอย่างยิ่ง และดวงตาของเขาก็กลายเป็นสีแดงก่ำไปโดยสิ้นเชิง เมื่อมาถึงพืชสมุนไพรหนึ่งแสนต้นสุดท้าย แต่ละต้นของพวกมันถูกสร้างขึ้นมาจากพืชสมุนไพรอื่นๆ นับสิบจนไปถึงนับร้อยต้น

เขาสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ และภายในร่าง ปราณเซียนได้ระเบิดเป็นพลังออกมาเพื่อเกื้อหนุนพลังจิตของเขา เจตจำนงเซียนอันเข้มข้นทำให้ปราณเซียนหมุนวนไปมา และดวงตาเขาก็สาดประกายขึ้น ราวกับว่าเป็นแสงดาว ขณะที่เดินมุ่งหน้าต่อไป

กรรรรรรร!

เก้าแสนหนึ่งหมื่น, เก้าแสนสองหมื่น, เก้าแสนสามหมื่น…เก้าแสนเจ็ดหมื่น, เก้าแสนแปดหมื่น, เก้าแสนเก้าหมื่น!!

ต้นสมุนไพรนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าเมิ่งฮ่าว เขาทำการแยกส่วนพวกมันทั้งหมดออกมาจากตัวมังกร โดยไม่รับรู้ถึงกาลเวลาที่ผ่านไป แทบจะราวกับว่าต้นสมุนไพรเหล่านี้ไม่มีวันหมดไป แต่ต่อมาในทันใดนั้นเองก็ไม่มีต้นสมุนไพรเหลืออยู่อีก เมิ่งฮ่าวหยุดชะงักนิ่ง

หนึ่งล้าน!!

เมื่อเมิ่งฮ่าวแยกส่วนพืชสมุนไพรได้จนหมดหนึ่งล้านต้น เสียงแผดร้องคำรามอย่างกึกก้องก็ดังเต็มอยู่ในชั้นแปด ทั่วทั้งศาลาโอสถกระจายแสงสีเขียวออกมา ขณะที่ภาพลวงตาของมังกรสีเขียวได้แผดร้องคำรามออกมาอย่างน่าตกใจ

กลุ่มคนตระกูลฟางที่กำลังมองดูอยู่ที่ด้านนอกของศาลาโอสถ ต่างก็ตกอยู่ในความปั่นป่วนวุ่นวาย

“หนึ่งล้าน! นายน้อยบรรลุถึงหนึ่งล้านก้าวบนชั้นที่แปด!!”

“นี่เป็นสิ่งที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน! ในประวัติศาสตร์ของแผนกเต๋าแห่งการปรุงยา ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน!”

“นายน้อยคือผู้ถูกเลือกในการฝึกตน และเป็นดวงตะวันอันเจิดจ้าในเต๋าแห่งการปรุงยา!!”

 

 

——————–

หมายเหตุ : เปลวไฟในเตากลายเป็นสีเขียวสดใส (炉火纯青 = หลูหั่วฉุนชิง) หมายถึง การบรรลุถึงจุดสมบูรณ์ มาจากเรื่องเล่าของเต๋าแห่งการปรุงยาในสมัยโบราณของจีน ซึ่งมักจะคิดว่าเมื่อเปลวไฟที่อยู่ในเตาตอนปรุงยาได้กลายเป็นสีเขียวสดใส ก็มักจะเป็นช่วงที่ปรุงได้สำเร็จโดยสมบูรณ์