ตอนที่ 1339

หมื่นดาวระเบิดสวรรค์

ในตอนนี้สายตาทุกคู่ต่างก็จ้องนิ่งไปยังเมิ่งฮ่าวโดยสิ้นเชิง!

เมื่อเมิ่งฮ่าวพูดขึ้นก็โบกสะบัดชายแขนเสื้อ เพื่อปลดปล่อยเวทผนึกอสูรรุ่นสองออกไป เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องไปทั่วทั้งสวรรค์และปฐพี และท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวก็สั่นสะท้าน เวลาเดียวกันนั้นดินแดนอันกว้างใหญ่ซึ่งก็คือสวรรค์ชั้นแรก รวมทั้งกลุ่มเมฆลงทัณฑ์อันน่ากลัวก่อนหน้านี้ ก็สั่นสะเทือนด้วยเช่นกัน!

กงเล็บกิ้งก่ายักษ์ และสายฟ้าลงทัณฑ์นับไม่ถ้วน จู่ๆ ก็กลายเป็นภาพลวงตา และเริ่มจางหายไป ชั่วขณะต่อมาก็ดูเหมือนว่ากลุ่มเมฆลงทัณฑ์อันไร้ขอบเขตก็เริ่ม…จางหายไปด้วยเช่นกัน

หลังจากที่กลายเป็นภาพลวงตา สิ่งที่เมิ่งฮ่าวต้องทำก็คือพูดออกมาแค่คำเดียว และเจตจำนงของเขาก็จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนจากของจริงเป็นภาพลวงตาไป! ทำให้ผู้ฝึกตนและกลุ่มคนนอกคอกต่างก็ตกตะลึงไปตามๆ กัน ในตอนนี้ทัณฑ์เต๋ากายเนื้อของเมิ่งฮ่าว…ได้จบสิ้นลงไปแล้ว! จากวิธีการที่พวกมันไม่เคยเห็นหรือเคยได้ยินมาก่อนในชีวิต

“เป็นไปไม่ได้!!” ราชันจักรพรรดินอกคอกที่กำลังต่อสู้กับตี้จ้างแผดร้องอย่างน่าอนาถใจออกมาในทันที มันไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่กำลังมองเห็นอยู่นี้ เท่าที่มันคิดไม่น่าจะเป็นไปได้โดยสิ้นเชิง แต่ก็เกิดขึ้นแล้วอยู่ตรงหน้าตนเอง

ทันใดนั้นมันก็พุ่งตัวขึ้นไปด้วยความตั้งใจจะไปหยุดเมิ่งฮ่าว แต่ตี้จ้างก็หัวเราะเป็นเสียงเย็นชาขึ้น ทำให้วิหารโลกันต์ตกลงมา และน้ำพุเหลืองก็ม้วนกวาดออกไป แม่น้ำแห่งการเกิดใหม่พุ่งขึ้นมา ทำให้ราชันจักรพรรดินอกคอกไม่อาจจะทำอะไรได้โดยสิ้นเชิง

ตรงสถานที่อีกแห่งในท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาว เหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันนี้กำลังเกิดขึ้นกับไห่เมิ่งจื้อจุน นางทุ่มพลังจากพื้นฐานฝึกตนออกไปจนสุดตัว แม้ว่าจะทำให้ตนเองต้องได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสก็ตาม เพื่อขัดขวางผู้ยิ่งใหญ่นอกคอกอี้กู่ที่กำลังจะหลบหนีจากไปอย่างบ้าคลั่ง อี้กู่พลุ่งพล่านขึ้นด้วยโทสะ ดวงตาสาดประกายขึ้นด้วยรังสีสังหาร ขณะที่ส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ให้ม้วนกวาดออกไปบดขยี้เมิ่งฮ่าว แต่ก็ไม่อาจจะผ่านไห่เมิ่งไปได้

“ไห่เมิ่ง ข้าไม่ต้องการสังหารเจ้า! อย่าได้รนหาที่ตาย!!”

“ช่างน่าขำนัก!” ไห่เมิ่งกล่าวตอบ แต่ก็ยังคงขวางทางมันไว้อีกครั้ง

เก้าขุนเขาทะเลเมื่อครู่นี้เงียบกริบลงไปโดยสิ้นเชิง แต่ทันใดนั้นก็เกิดเป็นเสียงปั่นป่วนโกลาหลขึ้นมา ผู้ฝึกตนแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลกำลังร้องตะโกนด้วยความดีใจออกมา เสียงพวกมันผสมรวมเข้าด้วยกันกลายเป็นคลื่นเสียงที่พุ่งกระจายออกไปในทั่วทุกทิศทาง สำหรับกลุ่มคนนอกคอก พวกมันตื่นตระหนกไปโดยสิ้นเชิง แต่ความต้องการต่อสู้ก็ยังไม่ได้ลดน้อยลงไป และเริ่มต่อสู้กันต่อไป

แต่…คนทั้งหมด รวมทั้งกลุ่มคนนอกคอก ยังคงเฝ้ามองไปยังเมิ่งฮ่าว ขณะที่เข้าไปใกล้สวรรค์ชั้นแรก

เขาพุ่งตรงขึ้นไปด้วยความรวดเร็วสูงสุด ถูกห้อมล้อมด้วยดวงตะวันขนาดเล็กหนึ่งหมื่นดวง กระจายเป็นแสงอันเข้มข้นออกมา

เข้าไปใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ!

กลุ่มคนนอกคอกนับไม่ถ้วนบินออกมาจากสวรรค์ชั้นแรก พุ่งตรงไปยังเมิ่งฮ่าว เกราะป้องกันที่เปล่งประกายระยิบระยับจำนวนมากปรากฏขึ้น

แต่ขณะที่กลุ่มคนนอกคอกเข้ามาใกล้ สองมือของเมิ่งฮ่าวก็ขยับร่ายเวทอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็แยกกว้างออกไปและตบเข้าหากันอย่างรุนแรง ส่งผลให้พลังจากพื้นฐานฝึกตนพุ่งตรงไปยังกลุ่มคนนอกคอก และสวรรค์ชั้นแรก!

“ดวงตะวัน ระเบิด!” เขาร้องตวาดออกไป ทันใดนั้นดวงตะวันหนึ่งหมื่นดวงก็เคลื่อนที่ตรงไปยังกลุ่มคนนอกคอก และเกราะป้องกันที่กำลังปกคลุมอยู่รอบๆ ดินแดนอันกว้างใหญ่ซึ่งก็คือสวรรค์ชั้นแรก!

ตูมมมมมมม!

ดวงตะวันทั้งหนึ่งหมื่นดวงต่างก็ระเบิดขึ้น!

ดวงตะวันขนาดเล็กแต่ละดวงเหล่านี้เต็มไปด้วยพลังการฝึกตนของเมิ่งฮ่าว และด้วยเช่นนั้นทำให้พลังที่รวมเข้าด้วยกันของพวกมันน่าตกใจโดยสิ้นเชิง ระเบิดขนาดใหญ่ที่พื้นดินต้องสะเทือนภูเขาต้องสะท้าน สามารถทำลายทั้งสวรรค์และปฐพี แยกท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวให้ฉีกขาดออกเป็นสองส่วนกระเพื่อมขึ้น!

จากนั้นระลอกคลื่นอันน่าตกใจก็กระจายออกไปในทั่วทุกทิศทาง

ระลอกคลื่นนั้นมีขนาดใหญ่มหาศาล จนแม้แต่ขุนเขาทะเลที่เก้าก็สามารถจะมองเห็นได้ ทำให้จิตใจของคนทั้งหมดต้องสั่นสะท้านไปตามๆ กัน

กลุ่มคนนอกคอกจำนวนมากที่บินออกมาเพื่อขัดขวางเมิ่งฮ่าว ไม่ว่าพวกมันจะมีพื้นฐานฝึกตนอยู่ที่ระดับใด ต่างก็ถูกม้วนกวาดออกไปด้วยระลอกคลื่นที่เกิดจากการระเบิดของหนึ่งหมื่นดวงตะวัน เสียงแผดร้องอย่างน่ากลัวจนโลหิตต้องแข็งตัวดังก้องออกมา ขณะที่ร่างกายพวกมันกลายเป็นเถ้าธุลีไป แม้แต่แรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์ที่พยายามจะหลบหนีจากไปก็ถูกกำจัดไปโดยสิ้นเชิง

เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น เมื่อระลอกคลื่นเหล่านั้นกระแทกเข้าไปในเกราะป้องกันของสวรรค์ชั้นแรก ในชั่วพริบตาเกราะป้องกันก็เริ่มแตกกระจายออกไปทีละเล็กทีละน้อย พวกมันเริ่มซ่อมแซมตัวเองในทันที แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเริ่มอ่อนแอลงไป แต่ในที่สุดเกราะป้องกันก็แข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง แม้แต่การระเบิดของหนึ่งหมื่นดวงตะวันก็ยังไม่อาจจะทำลายพวกมันไปได้ แต่เกิดเป็นช่องโหว่ขนาดเล็กขึ้น

นั่นคือสิ่งที่เมิ่งฮ่าวต้องการ เขาโบกสะบัดมือออกไป และอาวุธสงครามก็ปรากฏขึ้น กลายเป็นลำแสงสีดำแทงตรงเข้าไปในจุดที่อ่อนแอนั้น เพื่อไม่ให้เกราะป้องกันฟื้นฟูตัวเองได้

สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้รวดเร็วจนไม่มีใครจะทันมีปฏิกิริยาใดๆ เมิ่งฮ่าวเคลื่อนที่ไปด้วยความรวดเร็วราวสายฟ้า กวัดแกว่งอาวุธสงครามไปมาจนเกราะป้องกันเกิดเป็นรอยแตกขนาดใหญ่ขึ้น จากนั้นก็ก้าวเดินเข้าไปในรอยแตก…ไปปรากฏตัวขึ้นในสวรรค์ชั้นแรก!

เมื่อมาถึงจุดนี้ ผู้ฝึกตนแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลต่างก็ร้องตะโกนขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น สำหรับกลุ่มคนนอกคอก ใบหน้าพวกมันซีดขาวและเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ราชันจักรพรรดิแผดร้องคำราม ผู้ยิ่งใหญ่กู่ร้องออกมา และร่างจำแลงของจักรพรรดิเต๋ากำลังพยายามจะรวมตัวกลับเข้ามาแต่ก็ไม่สำเร็จ

ในทันทีที่เมิ่งฮ่าวเหยียบย่างลงไปบนสวรรค์ชั้นแรก ก็ร้องตะโกนออกไปพร้อมกับพลังจากพื้นฐานฝึกตน “ผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล สู้ตาย!”

ผู้ฝึกตนแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งหมด ร้องตะโกนขึ้นโดยพร้อมเพรียงกันเพื่อตอบรับ เหมือนกับว่าได้วางแผนไว้แล้วล่วงหน้า แต่จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่

คนกลุ่มแรกที่กล่าวตอบไปคือขุนเขาทะเลที่สี่ ผู้ฝึกตนที่รายล้อมอยู่รอบๆ สวี่ชิง ต่างก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความต้องการต่อสู้ สวรรค์ชั้นแรกยังไม่ถูกทำลายไป แต่เสียงที่ร้องตะโกนออกมาของเมิ่งฮ่าวก็ทำให้จิตวิญญาณของผู้ฝึกตนทั้งหมดในที่แห่งนั้นลุกโชนขึ้นมา

เมื่อไหร่ที่สวรรค์ชั้นแรกถูกทำลายไปอย่างแท้จริง เปลวไฟนั้นก็จะระเบิดออกไปราวกับเป็นไฟโลกันต์

“ผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล สู้ตาย!” เสียงร้องตะโกนของผู้ฝึกตนในขุนเขาทะเลที่สี่ดังก้องออกมาคนแล้วคนเล่า คล้ายกับเป็นเสียงเป่าของหลอดเขาสงคราม ที่กำลังเรียกร้องให้คนทั้งหมดเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ขณะที่เป็นเช่นนั้นพวกมันก็พุ่งตรงไปยังกลุ่มคนนอกคอกที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้น

ในที่สุดเสียงร้องตะโกนเช่นเดียวกันนี้ก็เต็มไปทั่วในอากาศของขุนเขาทะเลที่สี่ ดวงตาของผู้ฝึกตนทั้งหมดกำลังสาดประกายเจิดจ้า และรู้สึกราวกับว่ากำลังระเบิดเป็นพลังอันน่าเหลือเชื่อออกไป

ในที่สุดเสียงทั้งหมดในขุนเขาทะเลที่สี่ก็ร้องตะโกนขึ้นโดยพร้อมเพรียงกัน จนกลายเป็นเสียงที่ทรงพลังเพียงแค่หนึ่งเดียว

“ผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล สู้ตาย!”

เมิ่งฮ่าวกำลังใช้คำพูดอันเรียบง่าย เพื่อทำให้เก้าขุนเขาทะเลรวมตัวกันเป็นอาณาจักรขุนเขาทะเลเพียงหนึ่งเดียว!

ขณะที่เสียงเหล่านั้นดังก้องอยู่ในขุนเขาทะเลที่สี่ เสียงร้องตะโกนเช่นเดียวกันนี้ก็ดังก้องอยู่ในขุนเขาทะเลที่สามและห้า ระลอกคลื่นเสียงขนาดใหญ่กำลังบดขยี้ออกไป เข้าไปร่วมกับขุนเขาทะเลที่สอง, หนึ่ง, หกและเจ็ด!

เสียงร้องตะโกนทั้งหมด เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและแรงบันดาลใจ

“ผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล สู้ตาย!” คำพูดแค่ประโยคเดียวนี้กลายเป็นจิตวิญญาณแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเล ปฏิเสธที่จะยอมล่าถอย ไม่ยอมฝืนทนอีกต่อไป อดกลั้นจนถึงที่สุดแล้ว หลังจากถูกบังคับจนถึงขีดสุด ก็ระเบิดออกเป็น…เสียงร้องตะโกนอย่างบ้าคลั่ง!

พวกมันไม่ยอมถูกกวาดล้าง พวกมันไม่ยอมตายไป พวกมันไม่ยอมให้ขุนเขาทะเลสูญหายไป นี่คือเสียงร้องตะโกนของกลุ่มคนที่ไม่ยอมจำนน

นี่คือ…การตื่นขึ้นมาของจิตวิญญาณและเจตจำนงแห่งมวลชน…เป็นเสียงของการโหมโรง!

“ผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล สู้ตาย!” ในที่สุดก็ได้ยินเสียงนี้อยู่ในขุนเขาทะเลที่แปด และจากนั้นก็เป็น…ขุนเขาทะเลที่เก้า เก้าขุนเขาทะเลทั้งหมด ทั่วทั้งอาณาจักรขุนเขาทะเล ต่างก็เต็มไปด้วยเสียงที่เป็นหนึ่งเดียวกันนี้!

กลุ่มคนนอกคอกทั่วไปสั่นสะท้านไปทั้งร่าง จักรพรรดิเต๋าตื่นตระหนก ราชันจักรพรรดิสะท้านใจ ผู้ยิ่งใหญ่ตกตะลึง!!

ในตอนนี้ดูเหมือนว่ากลุ่มคนแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเล กำลังใช้เสียงร้องตะโกนนี้บอกกับกลุ่มคนนอกคอกว่า อย่าได้ดูถูกพวกข้า ถึงแม้ว่าจะถูกผนึกสะกดไว้มานานนับหมื่นปี แต่พวกข้าก็ยังคงเป็น…อาณาจักรขุนเขาทะเล!