ตอนที่ 1344
เผชิญหน้ากับแก่นแท้โลกอีกครั้ง
เมิ่งฮ่าวได้ทำในสิ่งที่สวรรค์ต้องสะท้านปฐพีต้องสะเทือนอย่างแท้จริง…เป็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่!
เขาไม่เพียงแต่จะเปล่งประกายไปทั่วทั้งท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลเท่านั้น แต่ยังทำให้แสงไฟลุกโชนขึ้นมาในดวงตาของผู้ฝึกตนทั้งหมด ส่องสว่างอยู่ในจิตใจและเจตจำนงศักดิ์สิทธิ์ของพวกมัน!
แสงนั้นคือจิตวิญญาณแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเล ทำให้คนทั้งหมดฮึกเหิมขึ้นมา!
เขาทำลายสวรรค์ชั้นแรกเพื่อบดขยี้จิตใจของกลุ่มคนนอกคอก และมอบความหวังให้กับผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล เพื่อปลุกความคิดต่อสู้ของพวกมันขึ้นมา!
พวกเราสามารถทำได้!
พวกเราสามารถเอาชนะได้!!
เสียงกระหึ่มดังก้องลงมาจากด้านบน และเวลาเดียวกันนั้น ผู้ฝึกตนแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลก็แผดร้องคำรามขึ้น เสียงแผดร้องด้วยความกระตือรือร้นม้วนกวาดออกไปราวกับเป็นลมพายุ แม้แต่เสียงการพังทลายลงไปของสวรรค์ชั้นแรกก็ยังไม่อาจจะกลบเสียงของพวกมันได้!
“สวรรค์ชั้นแรก…กำลังพังทลายลงมา!!”
“สวรรค์ชั้นแรก…ไม่มีอีกต่อไปแล้ว!!”
“มันทำได้แล้ว! เมิ่งฮ่าว…ทำได้จริงๆ!!” กลุ่มคนกำลังร้องตะโกนและร้องไห้ออกมา หยดน้ำตาของพวกมันส่องประกายอยู่ภายใต้แสงเปลวไฟที่ด้านบน แสงในดวงตาพวกมันสาดประกายขึ้นมาด้วยความมุ่งหวัง, แรงบันดาลใจและความมุ่งมั่น
ภายในขุนเขาทะเลที่เจ็ด บนดาวหู่เหลา ผู้ฝึกตนทั้งหมดกำลังสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น ก่อนหน้านี้จิตใจพวกมันเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง แต่ตอนนี้เมื่อสวรรค์ชั้นแรกกำลังพังทลายลงมา ก็ราวกับว่าพวกมันฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่
ในเก้าขุนเขาทะเลอันยิ่งใหญ่ ผู้ฝึกตนที่อยู่ในสนามรบทั้งหมดต้องอดกลั้นมานานแล้ว ตอนนี้เมื่อสวรรค์ชั้นแรกพังทลายไป จิตวิญญาณพวกมันก็พุ่งขึ้นไปด้วยความฮึกเหิม กระจายเต็มอยู่ในอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งหมด
“เมิ่งฮ่าว, เมิ่งฮ่าว!” ยากที่จะบอกได้ว่าใครพูดเป็นคนแรก แต่ในที่สุดคนทั้งหมดก็ร้องตะโกนนามนี้ขึ้นมา เสียงทั้งหมดในอาณาจักรขุนเขาทะเลรวมเข้าด้วยกันจนกลายเป็นเสียงฟ้าร้องคำราม
เสียงที่รวมเข้าด้วยกันนั้นพุ่งขึ้นไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว จนกระทั่งแม้แต่เมิ่งฮ่าวก็ยังได้ยิน
“เมิ่งฮ่าว, เมิ่งฮ่าว!”
“เมิ่งฮ่าว, เมิ่งฮ่าว!!”
อาณาจักรขุนเขาทะเลพลุ่งพล่านปั่นป่วนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผู้ฝึกตนกำลังระเบิดเป็นความตื่นเต้นออกไป สำหรับกลุ่มคนนอกคอก พวกมันกำลังสั่นสะท้านด้วยความสิ้นหวังและหวาดกลัวอย่างรุนแรง
ถึงแม้ว่าพวกมันจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าใดนัก แต่ก็รู้สึกได้ว่าผู้ฝึกตนแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลได้แตกต่างออกไปจากเดิม พวกมันมีความกล้าหาญมากขึ้น ไม่ยินยอมมากขึ้น และน่ากลัวมากขึ้น!
ราวกับว่าในที่สุดคนทั้งหมดก็รวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียวกัน!
ราวกับว่าอาณาจักรขุนเขาทะเลเคยเป็นยักษ์ที่หลับอยู่ ใครก็ตามสามารถจะสร้างความอัปยศให้ได้ตามอำเภอใจ แต่ตอนนี้ยักษ์ตนนั้น…ลืมตาขึ้นมาแล้ว…มันตื่นขึ้นมาแล้ว!
การตื่นขึ้นมานี้ทำให้เกิดเป็นสีสันแวบขึ้นไปในฟ้าดิน!
การตื่นขึ้นมานี้ทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวสั่นสะเทือนไปโดยสิ้นเชิง!
การพังทลายลงมาของสวรรค์ชั้นแรก คล้ายกับเป็นเครื่องเซ่นสังเวยที่ทำให้อาณาจักรขุนเขาทะเลตื่นขึ้นมาในตอนนี้!
ในขุนเขาทะเลที่เก้า กลุ่มคนในตระกูลฟางทั้งหมดกำลังเบิกบานยินดี ดูเหมือนว่าฟางซิ่วเฟิงจะไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าใดนักขณะที่มองไปยังเมิ่งฮ่าว แต่ภายในกำลังเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจอย่างเข้มข้น ท่านอยากจะร้องตะโกนไปยังผู้ฝึกตนแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งปวงว่า “เมิ่งฮ่าวคือบุตรชายข้าเอง!!”
ผู้ถูกเลือกทั้งหมดที่เมิ่งฮ่าวเคยติดต่อด้วยเมื่อในอดีต ไม่ว่าจะเป็นฝานตงเอ๋อร์ หรือว่าจี้ยิน ต่างก็อดที่จะตื่นเต้นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ถึงแม้ว่ากลุ่มคนเหล่านั้นจะมีความรู้สึกที่ผสมปนเปกันไปบ้าง แต่พวกมันก็ไม่ได้คิดไปถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ในสายตาพวกมันมองเห็นแต่…ดวงตะวันอันเจิดจ้า ผู้ที่สร้างความฮึกเหิมให้กับคนทั้งหมด…เมิ่งฮ่าว!
จริงๆ แล้ว ก็ยังมีผู้ฝึกตนบางคนที่มองไปยังกลุ่มผู้ถูกเลือกเหล่านั้น และจู่ๆ ก็ตระหนักขึ้นมาว่าการเป็นหนี้เมิ่งฮ่าวอาจจะเป็นสิ่งที่คนผู้หนึ่งสามารถจะภาคภูมิใจได้แล้ว…
ถ้าเมิ่งฮ่าวเอ่ยปากขึ้น ก็คงมีผู้คนไม่น้อยยินยอมที่จะเขียนตั๋วสัญญาให้เขาด้วยความยินดี…
การมีส่วนเกี่ยวข้องกับเมิ่งฮ่าวด้วยกรรม สามารถจะถือได้ว่าเป็นโชควาสนาอย่างหนึ่ง!
สวี่ชิงกำลังยิ้ม ฟางอวี๋กำลังยิ้ม และเมิ่งลี่กำลังยิ้ม แม้แต่บนใบหน้าของหลี่หลิงเอ๋อร์ก็มองเห็นรอยยิ้ม ในตอนนี้ผู้ฝึกตนแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งปวง ต่างก็รู้สึกว่าภายในใจพวกมันมีบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างออกไปจากเดิม
บนดาวหนานเทียน สุ่ยตงหลิวมองเห็นอาณาจักรขุนเขาทะเลฮึกเหิมขึ้นมา มองเห็นเห็นความหวังปรากฏขึ้น จนต้องแหงนหน้าขึ้นไปและหัวเราะออกมา
“ด้วยจิตวิญญาณเช่นนี้…ต่อให้ขุนเขาทะเลต้องพ่ายแพ้ไป ตราบใดที่ยังคงมีผู้ฝึกตนรอดชีวิตอยู่แม้แต่คนเดียวก็ตาม เปลวไฟนั้นก็จะลุกโชนต่อไป และสายโลหิตแห่งขุนเขาทะเลก็จะถูกสืบทอดต่อไปตราบชั่วนิรันดร์!” สุ่ยตงหลิวหัวเราะเป็นเสียงดังก้อง เป็นเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความเบิกบานใจอย่างแท้จริง ท่านรู้ว่าในตอนนี้ ชัยชนะหรือพ่ายแพ้…ไม่ได้สำคัญอีกต่อไป
สูงขึ้นไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว เมิ่งฮ่าวลอยตัวอยู่ที่นั่น มองลงไปยังอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งหมด เวลาเดียวกันนั้นผู้ฝึกตนที่อยู่ด้านล่าง ก็กำลังมองผ่านเศษชิ้นส่วนที่แตกกระจายไปของสวรรค์ชั้นแรกไปยังเมิ่งฮ่าว
เมิ่งฮ่าวรู้สึกว่า ควรจะต้องกล่าวอะไรออกไปบ้าง ดังนั้นเมื่อครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ ก็กล่าวว่า “ข้าคือผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล!”
เขาเกื้อหนุนคำพูดนั้นด้วยพลังจากพื้นฐานฝึกตนและสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ ทำให้พวกมันดังก้องออกไป เริ่มจากขุนเขาทะเลที่สี่ จากนั้นก็กระจายออกไปยังขุนเขาทะเลที่สาม, สอง, หนึ่ง เช่นเดียวกับห้า, หก, เจ็ด, แปดและเก้า
คนทั้งหมดในอาณาจักรขุนเขาทะเลค่อยๆ เริ่มร้องตะโกนขึ้นเช่นเดียวกัน!
“ข้าคือผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล!!”
“ข้าคือผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล!!”
“ข้าคือผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล!!” เสียงเหล่านี้ดังก้องขึ้นมาจากส่วนลึกในจิตใจของผู้ฝึกตนทั้งหมดที่ร้องตะโกนออกไป เป็นคำพูดที่ประกอบไปด้วยชีวิต ความตั้งใจ และความภาคภูมิใจของพวกมัน!
ที่น่าตกใจไปมากกว่านั้นก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมา บนดาวหนานเทียน สุ่ยตงหลิวแหงนหน้าขึ้น ชูสองมือขึ้นไปในอากาศ เพื่อตอบรับการกระทำนี้ เจตจำนงแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลก็เริ่มเดือดพล่านและส่งเสียงกระหึ่มดังกึกก้อง พลังอันมหาศาลแห่งฟ้าดินที่ถูกกักเก็บไว้มานานหลายปี ตอนนี้กำลังพุ่งกระจายออกไปทั่วทั้งอาณาจักรขุนเขาทะเล ไหลซึมเข้าไปในร่างของผู้ฝึกตนทั้งหมด
พวกมันเริ่มแผดร้องคำรามออกมาทีละคน ขณะที่พื้นฐานฝึกตนพุ่งทะลวงผ่านขึ้นไป!!
พวกมันถูกสะกดข่มไว้เป็นเวลานานมากแล้ว แต่ตอนนี้ผนึกแห่งสามสิบสามสวรรค์กำลังอ่อนแอลง ตอนนี้อาณาจักรขุนเขาทะเลถูกกระตุ้นขึ้นมา ทำให้พลังการฝึกตนเริ่มพุ่งทะยานขึ้นไป!
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป…สามสิบสามสวรรค์…คือสามสิบสองสวรรค์แล้วในตอนนี้ และผนึกของพวกมันก็หายไปหนึ่งชั้น!
ขณะที่เสียงกระหึ่มดังก้องอยู่ในหูของกลุ่มคนนอกคอก พวกมันสั่นสะท้านและเริ่มถอยไปทางด้านหลัง ไร้ความต้องการต่อสู้ใดๆ อีกต่อไป แม้แต่จักรพรรดิเต๋านอกคอกหลงหลินจื่อ ที่กำลังต่อสู้อยู่กับปรมาจารย์เอกะเทวะก็กำลังสั่นสะท้าน
“บางที…พวกเราคิดผิดไปแล้ว อาณาจักรขุนเขาทะเลที่สืบเนื่องมาจากอาณาจักรเซียนผู้ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เป็นสิ่งที่…พวกเราไม่อาจจะปราบปราม…หรือทำลายลงไปได้…”
ราชันจักรพรรดินอกคอกที่กำลังต่อสู้กับตี้จ้างก็เริ่มสั่นสะท้านด้วยเช่นกัน พื้นฐานฝึกตนของมันทำให้อยู่ในจุดสูงสุดที่จะกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ ดังนั้นจึงสามารถจะมองเห็นในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้ได้มากขึ้น มันสามารถมองเห็นอาณาจักรขุนเขาทะเลกำลังตื่นขึ้นมา และมองเห็นว่ากลิ่นอายของอาณาจักรขุนเขาทะเลกำลังพุ่งขึ้นมาจากส่วนลึกอย่างช้าๆ
จิตใจของผู้ยิ่งใหญ่นอกคอกอี้กู่ที่กำลังต่อสู้กับไห่เมิ่งจื้อจุน เต็มไปด้วยความขมขื่นอย่างรุนแรง ในฐานะที่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ ทำให้สามารถจะมองเห็นได้ทั่วทั้งอาณาจักรขุนเขาทะเล และเข้าใจได้ถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นี้ มันยังรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายอันน่ากลัวที่กำลังพุ่งขึ้นมาอีกด้วย เป็นกลิ่นอายแห่งความภาคภูมิใจที่ถูกส่งต่อสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นของอาณาจักรเซียนผู้ยิ่งใหญ่
เซียนจากยุคของอาณาจักรเซียนผู้ยิ่งใหญ่เต็มไปด้วยความกล้าหาญ ภาคภูมิใจแต่ไม่เย่อหยิ่ง พวกมันแข็งแกร่งแต่ก็ไม่โหดร้าย ปราบปรามอาณาจักรชั้นต่ำไปมากมาย ม้วนกวาดไปทั่วทั้งสวรรค์และปฐพี อยู่เหนือท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว!
เป็นเวลานานมากแล้วที่อี้กู่จื้อจุนเคยเห็นกลิ่นอายเช่นนี้ แต่ในที่แห่งนี้…ในวันนี้ มันรู้สึกได้ว่ากลิ่นอายนั้นกำลังหยั่งรากฝังลึกลงไปอีกครั้ง
“เด็กผู้นี้อาจจะไม่เชี่ยวชาญด้านศึกสงคราม และอาจจะไม่เข้าใจในเรื่องการจัดขบวนทัพ ไม่เก่งในด้านกลยุทธ์การทำศึก แต่มันก็เข้าใจใน…แก่นแท้ของสงคราม!”
“คนทั่วไปคิดว่าสงครามเป็นเรื่องของการปราบพิชิต นักวางแผนกลยุทธ์มักจะคิดไปถึงความตายและการทำลายล้าง แต่…เหล่านักปราชญ์ต่างก็รู้ว่า…สงครามคือการทำลายจิตวิญญาณของศัตรู…”
“โลกและกลุ่มคนใดๆ ก็ตาม ต่างก็มีจิตวิญญาณที่ทำให้เกิดเป็นพลังแห่งเจตจำนงอันน่ากลัวมากที่สุด ในยุคสมัยของอาณาจักรเซียนผู้ยิ่งใหญ่ จิตวิญญาณนั้นถูกสะกดข่มลงไป และพลังแห่งเจตจำนงก็ถูกเปลี่ยนแปลงไป ถูกบังคับให้อยู่ในส่วนลึก ไม่เพียงแต่สามสิบสามสวรรค์จะผนึกไว้เท่านั้น กลุ่มคนเหล่านั้นต่างก็ผนึกมันไว้ด้วยตนเอง”
“แต่ตอนนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปแล้ว…เด็กผู้นั้นต้องตาย!” ดวงตาผู้ยิ่งใหญ่นอกคอกสาดประกายขึ้นด้วยแสงอันเย็นชา
ในตอนนี้เมิ่งฮ่าวได้ยินเสียงหัวเราะด้วยความขมขื่นจากที่ห่างออกไปไม่ไกลมากนัก ซึ่งก็คือจักรพรรดิเต๋านอกคอกที่รวมร่างจำแลงกลับเข้ามาแล้ว มันยอมเผาไหม้พลังชีวิตของตนเองเพื่อขัดขวางการพังทลายลงไปของสวรรค์ชั้นแรก แต่ก็ช้าไปแล้ว ตอนนี้จิตใจมันกำลังสั่นสะท้านไปโดยสิ้นเชิง เสียงกระหึ่มดังก้องออกมา ขณะที่มันพุ่งตรงไปยังเมิ่งฮ่าวด้วยความเคียดแค้นและบ้าคลั่ง
“เจ้าทำลายบ้านข้า ทำลายคนของข้า! เจ้ากำจัดทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของข้าไป เมิ่งฮ่าว!!” มันแผดร้องคำรามออกมาขณะที่เข้ามาใกล้ด้วยความรวดเร็ว
“เจ้าทำตัวเอง” เมิ่งฮ่าวกล่าวเสียงราบเรียบ กำลังจะโจมตีไป แต่ทันใดนั้นเองก็หันหน้ามองไปยังสวรรค์ชั้นแรกที่กำลังพังทลายลงไป
เขารับรู้ได้ถึง…กลิ่นอายแห่งแก่นแท้!
“แก่นแท้โลก!” เมิ่งฮ่าวคิด ดวงตาสาดประกายขึ้น จิตใจพลุ่งพล่านขึ้นด้วยความยินดี คิดย้อนกลับไปยังแก่นแท้โลกแห่งอาณาจักรสายลม ดินแดนอันกว้างใหญ่ที่เป็นสวรรค์ชั้นแรกนี้ก็มีแก่นแท้ด้วยเช่นกัน และยังมีมากกว่าอาณาจักรสายลม ซึ่งเคยเป็นหนึ่งในสามพันอาณาจักรชั้นต่ำอย่างมากมาย
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดา…ที่สถานที่แห่งนี้จะมีแก่นแท้โลก!
แก่นแท้โลกคือสุดยอดเต๋า เป็นพื้นฐานเต๋าที่สมบูรณ์ซึ่งมีอยู่ทั่วทั้งโลก ด้วยเช่นนั้นโลกที่ไม่เหมือนกัน ก็จะมีแก่นแท้โลกที่แตกต่างกันออกไป!
หลายปีก่อนหน้านี้เมิ่งฮ่าวเคยพบเจอกับสถานการณ์อันร้ายแรงมามากมาย ทั้งหมดนั้นก็เพื่อที่จะได้ครอบครองแก่นแท้โลกแห่งอาณาจักรสายลม หลังจากที่ได้มาแล้วก็สามารถจะปลดปล่อยสายโลหิตเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าของตนเองได้ และสามารถจะปลูกเมล็ดเต๋าทุกชั้นฟ้าอยู่ในสายโลหิตของตระกูลฟางได้ทั้งหมดอีกด้วย!
แก่นแท้โลกนั้นมีผลกระทบต่อเมิ่งฮ่าวอย่างลึกล้ำ อันที่จริงแล้วหลังจากนั้นก็มีแค่เหตุผลเดียวเท่านั้นที่ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งจนสามารถสังหารราชันเต๋าและจักรพรรดิเต๋าไปได้ นั่นก็เนื่องมาจากสายโลหิตทุกชั้นฟ้าของตนเอง และนั่น…ก็เนื่องมาจากแก่นแท้โลกแห่งอาณาจักรสายลม, ตำราผู้ทรยศกบฎเต๋า!
ในตอนนี้เมิ่งฮ่าวสั่นสะท้านไปโดยสิ้นเชิง รับรู้ได้ว่าสายโลหิตเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าที่อยู่ภายในร่างกำลังเดือดพล่านขึ้นมา ราวกับว่ามันกำลังกระหายขึ้นอย่างน่าเหลือเชื่อ ทันใดนั้นก็มีลางสังหรณ์อย่างเข้มข้นว่า ถ้าได้ครอบครองแก่นแท้โลกนี้ ก็มีโอกาสที่จะปลุกสายโลหิตเซียนเต๋าทุกชั้นฟ้าให้ตื่นขึ้นมามากยิ่งขึ้น!
เขายังรู้สึกด้วยอีกว่าแก่นแท้โลกแห่งสวรรค์ชั้นแรกนี้ เป็นสิ่งที่แตกต่างไปจากตำราผู้ทรยศกบฎเต๋าของอาณาจักรสายลมเป็นอย่างมาก ถ้าได้รับความรู้แจ้งจากมัน ผลลัพธ์ที่ได้ก็คงจะไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!
มันสามารถช่วยให้ผู้ฝึกตนได้รับความรู้แจ้งจากเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งฟ้าดิน
สามสิบสามสวรรค์ที่ยอมอดกลั้นต่ออาณาจักรสายลม ก็เนื่องมาจากแก่นแท้โลกที่พวกมันอยากได้เท่านั้น
ในตอนนี้ขณะที่ดินแดนอันกว้างใหญ่ซึ่งก็คือสวรรค์ชั้นแรกพังทลายลงไป ก็สามารถจะบอกได้ว่าแก่นแท้โลกนี้มีความแข็งแกร่งกว่าของอาณาจักรสายลมมากนัก ยิ่งไปกว่านั้น…ตอนนี้มันกำลังไหลซึมออกมาจากรอยแตกร้าวที่กระจายไปทั่วทั้งสวรรค์ชั้นแรก
เมิ่งฮ่าวไม่ลังเลแม้แต่น้อย ขยับร่างเคลื่อนไหวในทันที หลบหลีกจากจักรพรรดิเต๋านอกคอกไปปรากฏกายขึ้นตรงตำแหน่งของแก่นแท้โลกอย่างฉับพลัน
เมื่อเกิดขึ้นเช่นนั้น กลิ่นอายแก่นแท้อันเข้มข้นก็พุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าว ทำให้จิตใจเริ่มแจ่มใสมากขึ้น และมีความคล่องแคล่วว่องไวขึ้นเป็นร้อยเท่าในทันที รู้สึกได้ถึงแก่นแท้อันแข็งแกร่งของเต๋าอันยิ่งใหญ่ได้มากขึ้นกว่าเดิม
ที่สำคัญมากที่สุดก็คือ พลังแห่งการใคร่ครวญไตร่ตรองในตอนนี้ของเมิ่งฮ่าว มีมากขึ้นกว่าเดิม
แม้แต่สายโลหิตของเขาก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างแปลกๆ ขึ้น แสดงให้เห็นถึงสัญญาณแห่งการดูดซับและเปลี่ยนแปลงไป!