ตอนที่ 1369

ดวงตะวัน ระเบิด

เวลาเดียวกันนั้น ผู้ฝึกตนทั้งหมดในอาณาจักรขุนเขาทะเล ต่างก็ปลดปล่อยความสามารถศักดิ์สิทธิ์ออกมา เพื่อบดขยี้ไปยังผนึกซึ่งเริ่มอ่อนแอลงและแตกร้าวขึ้น แต่สามสิบสามสวรรค์ก็จ่ายค่าตอบแทนออกไปอย่างน่าเหลือเชื่อ เพื่อทำให้ผนึกนี้แข็งแกร่ง เห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งที่พิเศษไม่ธรรมดา ถึงแม้ว่าจะแตกร้าว แต่ก็ไม่ได้พังทลายลงไป

ตรงด้านนอกของอาณาจักรขุนเขาทะเล เสียงระเบิดดังก้องออกมาจากดวงจันทร์ ขณะที่ราชันจักรพรรดิและกลุ่มคนนอกคอกอื่นๆ โจมตีไปอย่างต่อเนื่อง ดวงจันทร์สั่นสะเทือนจนแทบจะพังทลายลงไป ทำให้เสวียนฟางเริ่มหัวเราะเป็นเสียงเย็นชาขึ้น และไม่สนใจผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิด ที่กำลังสังหารไปตลอดเส้นทางจนถึงสวรรค์ชั้นที่สิบหกโดยสิ้นเชิง กลับยืนนิ่งอยู่ที่นั่นขยับสองมือร่ายเวท กลิ่นอายแปลกๆ เริ่มถูกสร้างขึ้นมาอยู่รอบๆ ตัว ในที่สุดเงาร่างภาพลวงตานับไม่ถ้วนก็เริ่มจะมองเห็นอยู่รอบๆ บริเวณนั้น

เมื่อเกิดขึ้นเช่นนั้น ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของกลุ่มคนนอกคอกก็ตกลงมายังดวงตะวันราวกับเป็นทะเลเวท ปกคลุมลงไปทั่ว ดวงตะวันไม่มีพลังต่อต้านเช่นเดียวกับดวงจันทร์ในทันทีที่ทะเลเวทพุ่งมากระทบ ก็เริ่มแตกร้าวและแยกออกจากกัน ดูเหมือนว่าทั่วทั้งดวงตะวันแทบจะพังทลายลงไป

เมิ่งฮ่าวตกอยู่ในท่ามกลางทะเลเวท เริ่มหัวเราะออกมาในขณะที่ต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีอันน่ากลัว ดวงตาลุกโชนขึ้นด้วยเปลวไฟ เนื่องจากรู้ดีว่าการโจมตีนี้…

คือสิ่งที่ดวงตะวันไม่อาจจะต่อต้านได้ มันกำลังจะแตกกระจายออกไป!

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะลำแสงอันน่ากลัวที่กระแทกเข้ามา พลังระเบิดอันรุนแรงนั้นทำให้ดวงตะวันในตอนนี้ ไม่อาจจะคงอยู่ต่อไปได้อีก…

“เมื่อเป็นเช่นนั้น แทนที่จะปล่อยให้เจ้าทำลายดวงตะวันนี้ไปได้อย่างง่ายดาย…ข้าจะใช้มันสังหารเจ้าพวกนอกคอกให้มากกว่านี้!” เมิ่งฮ่าวยกสองมือสูงขึ้นไป จากนั้นก็กระแทกลงมายังพื้นผิวของดวงตะวัน

แรงระเบิดที่มีพื้นฐานฝึกตนและพลังแห่งกายเนื้อของเมิ่งฮ่าวเกื้อหนุน ทำให้ดวงตะวันสั่นสะเทือน และระเบิดกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที!

ตูมมมมมมม!!

เศษชิ้นส่วนของดวงตะวันระเบิดออกไปในทั่วทุกทิศทาง เกิดเป็นพลังโจมตีอันแข็งแกร่งกระแทกเข้าไปในทะเลเวท เมื่อพลังทั้งสองพุ่งเข้ามาปะทะกัน ระลอกคลื่นอันน่ากลัวก็กระจายออกไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว ราวกับเป็นเสียงแผดร้องคำรามของยักษ์ ขณะที่แสงอันเจิดจ้าพุ่งออกไปยังทั่วทุกที่ ภาพทั้งหมดนี้ดูคล้ายกับเป็นการทำลายล้างของวันสิ้นโลก!

เมื่อแสงและความร้อนของการระเบิดตนเองไปของดวงตะวันพุ่งกระจายออกไป ทะเลเวทก็ถูกปกคลุมไว้ภายใน กลุ่มคนนอกคอกนับล้านซึ่งมีความแข็งแกร่ง แต่พลังทำลายล้างของดวงตะวันก็เป็นสิ่งที่พวกมันไม่อาจจะต่อต้านได้อย่างง่ายดาย

นอกจากนั้น ดวงตะวันนี้ก็ส่องสว่างให้กับอาณาจักรขุนเขาทะเลมาหลายแสนปี เมื่อคิดว่ามันให้ความร้อนกับอาณาจักรนี้มานานเช่นนั้น ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการได้ว่ามันมีความร้อนมากแค่ไหนกันแน่ สิ่งสำคัญมากที่สุดก็คือจริงๆ แล้วดวงตะวันก็ถูกสร้างขึ้นมาจากของวิเศษที่เป็นของจิ่วเฟิงจื้อจุน ด้วยเช่นนั้นการระเบิดตัวเองของมันจึงเป็นสิ่งที่น่าตกใจจนยากที่จะคาดคิดได้!

เสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังเต็มไปทั่วทั้งสวรรค์ และแสงอันเจิดจ้าจากการระเบิดนั้นก็ส่องสว่างไปยังทุกสรรพสิ่ง คนทั้งหมดในอาณาจักรขุนเขาทะเล และกลุ่มคนนอกคอกทั้งปวงที่อยู่นอกเหนือจากอาณาเขตที่เกิดการระเบิดนั้น ต่างก็จ้องมองมายังสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้ด้วยความตกใจอย่างถึงที่สุด

ภาพที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้าพวกมันสามารถจะอธิบายได้ว่า เป็นสิ่งที่บ้าคลั่งมากที่สุดเท่าที่พวกมันเคยเห็นมา

ดวงตะวันกำลังระเบิดอยู่!

ตูมมมมมมม!

การระเบิดตัวเองนี้ไม่ใช่สิ่งที่จะจบลงได้ในทันที ขั้นตอนนี้ยังคงดำเนินต่อไป ขณะที่แสงและความร้อนอันเข้มข้นพุ่งออกไปอย่างต่อเนื่องในทั่วทุกทิศทาง ทะเลเวทถูกปกคลุมไปโดยสิ้นเชิง และกลุ่มคนนอกคอกที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นก็ไม่อาจจะหลบหนีจากไปได้ เลือดเนื้อของพวกมันฉีกขาดออกมาจากร่างกาย ถูกเผาไหม้จนกลายเป็นเถ้าถ่านไปในชั่วพริบตา!

เนื่องจากแสงอันเจิดจ้านั้น บางคนก็แค่หลับตาลง บางคนก็กล้าหาญที่จะมองดูแสงนั้นด้วยตาเปล่า เสียงแผดร้องโหยหวนนับไม่ถ้วนเริ่มพุ่งขึ้นมา ขณะที่กลุ่มคนนอกคอกคนแล้วคนเล่าราวกับจะถูกกำจัดไปด้วยหัตถ์แสงขนาดใหญ่

ในตอนนี้เองที่เสวียนฟางจื้อจุนเสร็จสิ้นจากการใช้สองมือขยับร่ายเวท มันมองขึ้นไป และใบหน้าก็ปรากฏเป็นรอยยิ้มอันโหดเหี้ยมขึ้นมา มันเป็นคนที่เข้าใจสงครามเป็นอย่างดี ถึงแม้ไม่อาจจะบอกว่าไม่มีใครเทียบกับมันได้ แต่ก็แน่นอนว่าในท่ามกลางห้าผู้ยิ่งใหญ่ มันคือผู้ที่มีทักษะในการวางแผนและใช้กลยุทธ์มากที่สุด

“ในการทำสงคราม มีแค่ชัยชนะและพ่ายแพ้เท่านั้น ไม่มีคำว่าผิดถูก เพื่อที่จะได้รับชัยชนะ…ข้ายินดีที่จะเสียสละทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าจำเป็นต่อให้ต้องเสียสละตัวเองข้าก็จะทำ เมื่อจิตวิญญาณของอาณาจักรขุนเขาทะเลตื่นขึ้นมา โชคชะตาก็จะถูกผนึกไว้…ไม่พวกเจ้าตายก็เป็นพวกข้าสิ้น!” มันกล่าวขึ้นด้วยเสียงราบเรียบ ทันใดนั้นก็ชี้นิ้วตรงไปยังทิศทางของกลุ่มคนนอกคอกที่ตกตายไปแล้วมากมาย

พร้อมกับการชี้นิ้วไปนั้นมันก็พูดขึ้นมา เต็มไปด้วยน้ำเสียงที่แปลกประหลาด ขณะที่ดังก้องออกไปในท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาว

“วิญญาณของพวกเจ้าถูกสะกดไว้ โลหิตของพวกเจ้าคือคำสาบาน โลกนี้กว้างใหญ่ ดวงดาวยืดขยายออกไป รวบรวมเจตจำนงแห่งการตัดขาดจนกลายเป็น…ใบมีด!”

เมื่อเสียงของมันดังก้องออกมา เสียงกรีดร้องของวิญญาณพยาบาทนับไม่ถ้วนก็พุ่งขึ้นมา ซึ่งเป็นกลุ่มคนนอกคอกที่ตกตายไป โลหิตของพวกมันซึ่งน่าจะถูกกำจัดไปจนหมดสิ้นด้วยแสงและความร้อนนั้น กลับเริ่มหมุนวนขึ้นไปในตอนนี้ หลอมรวมเข้าด้วยกัน และสาดประกายขึ้นด้วยแสงที่แปลกประหลาด!

สำหรับโลหิตที่จางหายไปแล้ว กลิ่นคาวของมันที่เหลือทิ้งไว้ยังเบื้องหลัง ก็กลายเป็นภาพลวงตาของทะเลโลหิตอย่างรวดเร็ว

จากนั้นวิญญาณกลุ่มคนนอกคอกที่กรีดร้องออกมา ก็จมลงไปในทะเลโลหิต ราวกับว่าพวกมันไม่ยอมที่จะตายไป

เสียงกรีดร้องอย่างขมขื่นของวิญญาณพยาบาท ดังก้องเข้าไปในหูของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ราวกับว่าพวกมันต้องการจะพลิกคว่ำท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว และเสียงกรีดร้องของกลุ่มคนนอกคอกนับล้านที่รวมเข้าด้วยกันก็กลายเป็น…ความเกลียดชังอย่างเข้มข้นถึงที่สุด!

“ความเกลียดชังของพวกเจ้าก่อตัวเป็นใบมีด และใช้ใบมีดนั้นตัด…การเชื่อมต่อทางจิตใจทั้งหมดไป!” เสียงของเสวียนฟางดังก้องขึ้นราวกับเป็นเสียงฟ้าร้องคำราม และสีหน้าก็ดุร้ายโดยสิ้นเชิง ขณะที่ยกมือขึ้นไปในอากาศ และทะเลโลหิตที่พลุ่งพล่านปั่นป่วนก็รวมตัวเข้าด้วยกันเพื่อกลายเป็น…ใบมีด!

ใบมีดยักษ์หนึ่งเล่ม!

ใบมีดที่ก่อตัวขึ้นมาจากความเกลียดชังอย่างไร้ที่สิ้นสุด!

เสวียนฟางจื้อจุนยกใบมีดสูงขึ้นไป และจากนั้นก็กรีดเฉือนลงมายังเมิ่งฮ่าว!

“สหายเต๋าอี้กู่ วันนี้เปิ่นจุนจะช่วยท่าน…ให้หลุดพ้นเป็นอิสระ!”

ขณะที่เมิ่งฮ่าวมองขึ้นไป ก็ตระหนักว่าใบมีดแห่งความเกลียดชัง ที่ดูเหมือนว่าจะกรีดเฉือนตรงมายังตนเองเท่านั้น แต่เป้าหมายจริงๆ ของมันคือความว่างเปล่าที่อยู่เบื้องหน้าเมิ่งฮ่าว

ตรงหน้าเมิ่งฮ่าวคือบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีใครสามารถจะมองเห็นได้ และความจริงแล้วแม้แต่เมิ่งฮ่าวเองก็ไม่ได้สังเกตเห็นจนกระทั่งถึงตอนนี้…เส้นใยเส้นหนึ่ง!

เป็นเส้นใยที่เสวียนฟางสามารถจะมองเห็นได้ หลังจากที่ใช้วิชาเวทแปลกประหลาดออกมาเท่านั้น มันคือ…เส้นใยที่เชื่อมต่อเมิ่งฮ่าวไว้กับผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิด!

ด้วยเส้นใยและเจตจำนงศักดิ์สิทธิ์นั้น

ทำให้เมิ่งฮ่าวสามารถจะควบคุมผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดได้ ที่สำคัญมากไปกว่านั้นก็คือว่าเส้นใยนั้นจริงๆ แล้วก็ไม่ได้เป็นของเมิ่งฮ่าวเอง เขาไม่ได้สร้างมันขึ้นมา มันมาจาก…โฉ่วเหมินไถ!

ใบมีดกำลังตกลงมาเพื่อตัด…เส้นใยนั้น!

ถ้าทำได้สำเร็จ…เจตจำนงศักดิ์สิทธิ์ของเมิ่งฮ่าวที่เชื่อมต่ออยู่กับผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดก็จะถูกตัดออกไป!!

โลหิตและวิญญาณของกลุ่มคนนอกคอกนับล้านได้กลายเป็นใบมีด ซึ่งเป็นสิ่งที่เสวียนฟางจื้อจุนวางแผนไว้นานแล้ว ถึงแม้จะดูเหมือนว่าการกระทำของมันมีการเปลี่ยนแปลงไปมาตามอำเภอใจ แต่ความจริงแล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่ถูกกระทำไปนั้นก็เพื่อที่จะให้กลุ่มคนนอกคอกได้เปรียบอย่างสูงสุดเท่านั้น

เป้าหมายของมันในตอนนี้ไม่ใช่การพยายามจะสังหารเมิ่งฮ่าว แต่เพื่อตัดเส้นใยนั้น กลุ่มคนนอกคอกนอกจากจะได้ประโยชน์จากการกระทำนี้แล้ว ก็ยังสามารถแก้ปัญหาของผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดที่กำลังจะไปสังหารหลีหลงจื้อจุนอีกด้วย!

เกิดเป็นเสียงระเบิดดังก้องขึ้น ม่านตาเมิ่งฮ่าวหดเล็กลง ขณะที่รู้สึกได้ว่าการเชื่อมต่อระหว่างตนเองและผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดกำลังถูกตัดออกไป!

การควบคุมผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดที่จู่ๆ ก็หายไปนั้น เกิดเป็นความรู้สึกที่คล้ายกับว่าแขนขาถูกตัดออกไป ราวกับว่าความรู้สึกของการควบคุมยังคงมีอยู่ แต่แขนขาก็หายไปแล้ว

เวลาเดียวกันนั้นผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดที่กำลังพุ่งตรงไปยังสวรรค์ชั้นที่หก จู่ๆ ก็สั่นสะท้านขึ้นมา ดวงตากลายเป็นว่างเปล่า เคลื่อนทีช้าลงและหยุดชะงักนิ่งไป

“ใบมีดวิญญาณถูกสร้างขึ้นมาจากวิญญาณนับล้าน สามารถจะตัดเจตจำนงศักดิ์สิทธิ์ได้ทั้งหมด เมิ่งฮ่าว เมื่อไม่มีอี้กู่แล้ว…เจ้าก็ต้องตาย!” เสวียนฟางเริ่มหัวเราะเป็นเสียงดังก้อง มันมักจะเชื่อว่าตนเองเป็นผู้ที่มีเล่ห์เหลี่ยมอย่างน่าตกใจ และตอนนี้ก็พิสูจน์ได้ว่ามันคิดถูก เล่ห์เหลี่ยมและกลอุบายของมัน ทำให้อาณาจักรขุนเขาทะเลต้องพบเจอกับปัญหาอย่างน่าเหลือเชื่อที่แท้จริง

ถ้าปราศจากมันแล้ว การต่อสู้ก็อาจจะง่ายดายมากกว่านี้ และความสูญเสียของอาณาจักรขุนเขาทะเลก็คงจะสามารถจัดการได้มากกว่านี้ แต่ตอนนี้ดวงตะวันระเบิดไป และดวงจันทร์ก็ตกอยู่ในอันตรายอันร้ายแรง

แต่หลังจากที่ดวงตาเมิ่งฮ่าวเบิกกว้างขึ้นชั่วขณะ ก็มีสีหน้าแปลกๆ ขึ้น เสวียนฟางจื้อจุนเป็นจอมเจ้าเล่ห์ มักจะมีความคิดและแผนการที่ไม่มีใครสามารถจะมองออก เมิ่งฮ่าวรู้ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้

ในตอนนี้เองที่…เมิ่งฮ่าวกระพริบตาปริบๆ และจากนั้นก็กระแอมไอออกมา

เส้นใยนี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยโฉ่วเหมินไถ

ถึงแม้เมิ่งฮ่าวจะไม่ค่อยมั่นใจว่าโฉ่วเหมินไถจะแข็งแกร่งอย่างน่ากลัวมากแค่ไหน แต่ความจริงที่ว่ามันสามารถจะเปลี่ยนผู้ยิ่งใหญ่ให้กลายเป็นหุ่นเชิดได้…ก็แสดงให้เห็นว่ามันไม่ธรรมดาโดยสิ้นเชิง และต้องมีความสามารถในการจัดการอื่นๆ อีกอย่างแน่นอน

ข้อตกลงของโฉ่วเหมินไถก็คือ เมิ่งฮ่าวจะมีผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดหนึ่งคน แต่ตอนนี้…การเชื่อมต่อถูกตัดขาดออกไปโดยใครบางคน และเมิ่งฮ่าวก็สูญเสียหุ่นเชิดไป ที่สำคัญมากที่สุดก็คือว่า โฉ่วเหมินไถต้องการความช่วยเหลือจากเมิ่งฮ่าว เพื่อเพาะเมล็ดแห่งความหวัง ซึ่งจะทำให้จู่เหริน (เจ้านาย) ของมันฟื้นคืนชีพขึ้นมา จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมโฉ่วเหมินไถไม่เพียงแต่จะไม่ทำอันตรายต่อผลประโยชน์ของเมิ่งฮ่าวเท่านั้น มันยังได้มอบหุ่นเชิดให้เขาอีกด้วย ซึ่งไม่เพียงแต่จะสอดคล้องกับข้อตกลงเท่านั้น แต่ก็เป็นวิธีที่จะช่วยปกป้องเขาอีกด้วย

นอกจากนี้ความเป็นตายของเมิ่งฮ่าวก็เกี่ยวข้องกับความสำเร็จหรือล้มเหลวในการฟื้นคืนชีพจู่เหรินของโฉ่วเหมินไถ ดังนั้นจึงแน่ใจได้ว่าเมิ่งฮ่าวตระหนักดีในเรื่องเหล่านี้ทั้งหมด

ด้วยเช่นนั้น จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะคาดคิดได้ว่า บุคคลที่มีโทสะมากที่สุดเมื่อเส้นใยนั้นถูกตัดขาดออกไป…ต้องไม่ใช่เมิ่งฮ่าว แต่เป็นโฉ่วเหมินไถ มันอาจจะหลับใหลอยู่ แต่ก็จะต้องตื่นขึ้นมาอย่างแน่นอน เนื่องจากมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น!

ในตอนนี้เองที่เมิ่งฮ่าวกล่าวขึ้นว่า “โฉ่วเหมินไถ…เส้นใย ถูกตัดออกไปแล้ว!”

เสียงหัวเราะของเสวียนฟางยังคงดังก้องออกมาอย่างต่อเนื่อง ขณะที่เริ่มเดินตรงไปยังเมิ่งฮ่าว แต่ในตอนนี้เองที่สีหน้ามันสลดลงไป และจิตใจก็สั่นสะท้านขึ้นมาในทันที จู่ๆ มันก็มีลางสังหรณ์อันเลวร้ายขึ้นมา ความรู้สึกแปลกๆ ปรากฏขึ้นราวกับหายนะบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นมา

เวลาเดียวกันนั้น จู่ๆ ก็มีเสียงดังก้องออกมาจากปากของผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดที่ไร้อารมณ์ความรู้สึก

“เจ้าบังอาจมาตัดเส้นใยของข้า?” ผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดหมุนตัวมาในทันที และดวงตาก็สาดประกายเป็นสีแดงจ้า กลายเป็นว่ามันมีโทสะขึ้นมาอย่างถึงที่สุด ในตอนนี้มันไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิด นี่คือ…สิ่งที่ถูกฝังลึกอยู่ด้านในของผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิด…เศษชิ้นส่วนวิญญาณของโฉ่วเหมินไถ!

เสียงของมันเต็มไปด้วยกลิ่นอายอันน่ากลัว และดังก้องขึ้นด้วยความบ้าคลั่ง น้อยคนนักที่สามารถจะได้ยินเสียงนี้อย่างแท้จริง แต่เสวียนฟางจื้อจุนสามารถ และดวงตามันก็เบิกกว้างขึ้น จากนั้นจิตใจก็เริ่มเต้นรัวขึ้น ขณะที่ค่อยๆ หันหน้ามองไปยังผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิด

จากนั้น…สีหน้ามันก็เปลี่ยนไป!