ตอนที่ 527
วิญญาณดวงที่เจ็ด!!
ถ้ามองมาจากที่ห่างไกล เมื่อเทียบเมิ่งฮ่าวกับดรรชนียักษ์นั้น เขาก็ดูเหมือนกับเป็นมดแมลงอย่างแท้จริง
แต่ใครจะไปสนใจเรื่องเช่นนั้น!?
เมื่อหมัดเมิ่งฮ่าวกระแทกไปยังดรรชนีนั้น เสียงระเบิดขนาดใหญ่ทำให้ท้องฟ้าและทะเลม่วงสั่นสะเทือน คลื่นยักษ์ม้วนตัวออกไปทั่วพื้นผิวท้องทะเล แน่นอนว่ามีเพียงเมิ่งฮ่าวซึ่งอยู่ที่นั่นเท่านั้นที่มองเห็น ถ้าคนอื่นๆ มองไป ก็คงจะตกใจเป็นอย่างยิ่งในสิ่งที่พวกมัน ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตนี้
ขณะที่เสียงระเบิดดังก้องออกไป โลหิตก็กระจายออกมาจากปากเมิ่งฮ่าว ถึงแม้เขาจะลอยละลิ่วไปทางด้านหลัง เสียงหัวเราะของเขาก็ยังคงดังก้องอยู่ในบริเวณนั้นอย่างต่อเนื่อง
ขณะที่เขาหัวเราะ ก็มองขึ้นไปยังดรรชนีเจ็ดสี ขณะที่มันพังทลายลงเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ทะเลสาบแห่งสายฟ้าเจ็ดสีที่ก่อตัวขึ้นมา ประกอบไปด้วยประจุไฟฟ้าเจ็ดสีมากมายไร้จุดสิ้นสุด พวกมันส่วนใหญ่ซึมเข้าไปในร่างเมิ่งฮ่าว ขณะที่เขาหัวเราะ ทัณฑ์สายฟ้าก็…
ถูกทำลายลงไปโดยสิ้นเชิง!
ท่ามกลางเสียงดังก้องอย่างยาวนาน เมฆลงทัณฑ์ที่อยู่ด้านบนกำลังเบาบางลงไป และดูเหมือนว่าใกล้จะกระจัดกระจายหายไปได้ทุกเมื่อ เห็นได้ชัดว่าทัณฑ์สวรรค์นี้ค่อนข้างจะเป็นเรื่องง่ายดายสำหรับเมิ่งฮ่าวที่จะเอาชนะมันไปได้
แต่ความเป็นจริงก็ไม่ใช่เช่นนั้น จริงๆ แล้วมันเป็นทัณฑ์สายฟ้าที่มีความรุนแรงมากกว่าก่อนหน้านี้ แต่ในความรู้สึกของเมิ่งฮ่าวที่มีต่อมัน…เป็นอิทธิพลมาจากความจริงที่ว่า เขาได้ใช้เวลามากกว่าหนึ่งร้อยปีในการนั่งเข้าฌาณตามลำพัง และจบลงด้วยการที่เขาได้กลายเป็น สิ่งที่อยู่ในจุดสูงสุดแห่งอาณาจักรมนุษย์ในดาวหนานเทียนนี้!
เมิ่งฮ่าวกวาดเช็ดโลหิตออกจากมุมปาก ด้วยการใช้วิญญาณที่หกนี้ ทำให้เขามีความแข็งแกร่งมากที่สุด ลอยตัวอยู่กลางอากาศสักพัก จากนั้นก็กระทืบเท้าลงไปอีกครั้ง เสียงปังได้ยินมาขณะที่เขาบินตรงไปยังเมฆลงทัณฑ์ที่กำลังกระจายหายไป
เมิ่งฮ่าวรู้ว่าเมื่อเมฆลงทัณฑ์กระจายออกไปเช่นนี้ พลังทำลายล้างของมันก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้น ดูเหมือนว่ามันกำลังกระจัดกระจายออกไป แต่จริงๆ แล้ว…ถ้าเขาไม่ระมัดระวังตัว ก็คงต้องถูกกำจัดไปอย่างแน่นอน
ในตอนที่เมิ่งฮ่าวพุ่งเข้าไปโจมตี เสียงกระหึ่มทันใดนั้นก็ได้ยินออกมาจากกลุ่มเมฆลงทัณฑ์ที่เบาบางนั้น จู่ๆ กลุ่มเมฆทั้งหมดก็รวมตัวกันอย่างรวดเร็วเพื่อก่อตัวเป็น…กำปั้นขนาดใหญ่อย่างน่าตกใจ!
กำปั้นนั้นก่อตัวขึ้นมาจากเมฆลงทัณฑ์โดยสมบูรณ์ ภายในเป็นสายฟ้าที่หมุนวนไปมาอย่างมากมายนับไม่ถ้วน สีทั้งเจ็ดหมุนไปรอบๆ นี่ไม่ใช่เป็นเพียงแค่สายฟ้าอีกต่อไป…มันคือพลังแห่งเมฆลงทัณฑ์โดยตรง!!
เมฆลงทัณฑ์ทั้งหมดรวมตัวเข้าด้วยกันกลายเป็นทัณฑ์สวรรค์ เพื่อที่จะทำลายล้างทุกสรรพสิ่งที่อยู่ในที่แห่งนี้
เมิ่งฮ่าวพุ่งผ่านอากาศไปอย่างรวดเร็ว มองไปยังเมฆลงทัณฑ์ที่กำลังเดือดพล่าน ซึ่งก่อตัวเป็นกำปั้นขนาดใหญ่ เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงเจตจำนงแห่งการทำลายล้างซึ่งอยู่ในกำปั้นนั้นดวงตาสาดประกายเจิดจ้า ขณะที่ขยับมือซ้ายชี้ตรงไปยังทะเลที่อยู่ด้านล่างในทันที
“ทะเลม่วง!”
ทะเลม่วงก็คือเขา และเขาก็คือทะเลม่วง!
ขณะที่คำพูดหลุดออกมาจากปาก ทะเลม่วงทั้งหมดซึ่งก็คือวันสิ้นโลกแห่งทะเลทรายตะวันตก ฉับพลันนั้นก็เริ่มขยับตัว กระแสน้ำวนขนาดใหญ่หมุนวนไปมา ทำให้ระลอกคลื่นขนาดใหญ่กระจายออกไปทั่วทั้งพื้นผิวของท้องทะเล
ในจุดศูนย์กลางของกระแสน้ำวน ซึ่งอยู่ตรงด้านล่างเมิ่งฮ่าว เสาน้ำขนาดยักษ์จู่ๆ ก็พุ่งขึ้นมา มีความกว้างนับพันจ้าง โอบล้อมอยู่รอบๆ ตัวเมิ่งฮ่าว ทำให้เขากลายเป็นจุดศูนย์กลางของมัน ขณะที่พุ่งขึ้นไปในอากาศ
ขณะที่เสาน้ำพุ่งขึ้นไปในอากาศ พื้นผิวของทะเลม่วงที่เหลืออยู่ก็จมลงไป ในเวลาเดียวกันนั้น นิ้วชี้ที่มือขวาของเมิ่งฮ่าวก็ชี้ลงไป
“ภูติผี!”
ภูติผีของสัตว์ปีศาจและผู้ฝึกตนทั้งหมด ซึ่งตายไปในวันสิ้นโลก ตอนนี้ได้กลายเป็นกาฝากอยู่ภายในทะเลม่วง พวกมันตอบรับคำร้องเรียกของเมิ่งฮ่าว ทันใดนั้นก็ประดังขึ้นมาจากทั่วทุกทิศทาง พุ่งขึ้นไปเต็มอยู่ในเสาน้ำ ก่อตัวเป็นวิญญาณแห่งเสา!
แต่ก็เป็นวิญญาณที่กระจัดกระจายกันออกไป วิญญาณที่แท้จริงก็คือ…เมิ่งฮ่าว!
ตูม!
เสาน้ำกว้างหนึ่งพันจ้าง พุ่งสูงขึ้นไปผ่านร่างเมิ่งฮ่าว กลายเป็นแขนยักษ์อย่างน่ามหัศจรรย์!ไกลขึ้นไปในท้องฟ้า ปลายสุดของแขนยักษ์ก็คือกำปั้น
กำปั้นสีม่วงและแขนสีม่วง นี่ก็คือ…แขนของทะเลม่วง!
ถ้ามีใครมองมาจากที่ห่างไกลออกไป ก็คงจะรู้สึกตกตะลึงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และภาพนี้ก็คงจะฝังลึกลงไปในจิตใจของคนผู้นั้นตราบชั่วชีวิต
สิ่งที่พวกมันมองเห็นก็คือเมฆลงทัณฑ์ได้กลายเป็นกำปั้น เป็นตัวแทนของเจตจำนงแห่งสวรรค์ อีกกำปั้นยืดยาวออกมาจากภายในทะเล เป็นตัวแทนของจิตใจแห่งวันสิ้นโลก หนึ่งในกำปั้นยักษ์พุ่งลงมาจากด้านบน อีกหนึ่งพุ่งขึ้นมาจากใจกลางทะเล ที่นั่นในกลางอากาศ…พวกมันกระแทกเข้าหากัน
เสียงระเบิดดังก้องออกไปทั่วทุกทิศทาง สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือน ทำให้ทะเลม่วงสั่นกระเพื่อม ภาพที่เห็นนี้ช่างน่าตกตะลึงจนยากจะอธิบายออกมาได้ ความใหญ่โตมโหฬารของมันไม่อาจจะอธิบายให้เห็นได้อย่างชัดเจน
การเอาชนะทัณฑ์สวรรค์ด้วยวิธีนี้เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!
ก่อนหน้าเมิ่งฮ่าว ไม่มีใครเคยกระทำสิ่งใดๆ เช่นนี้มาก่อน และหลังจากวันนี้ก็คงไม่มีใครจะกระทำได้เช่นเดียวกัน!
เจตจำนงแห่งทะเลม่วง ได้กลายเป็นแขนซึ่งกำจัดทัณฑ์สวรรค์ไป แขนที่ประกอบไปด้วยพลังแห่งการทำลายล้างอันสูงสุด พลังที่คล้ายกับเป็นพลังของอสูรผู้ยิ่งใหญ่ ถ้าเมิ่งฮ่าวไม่เคยมีส่วนร่วมในการกลายร่างอสูรมาก่อน เขาก็คงไม่มีทางจะกระทำเช่นนี้ได้
ทันใดนั้น เมฆลงทัณฑ์ก็กระจายเสียงฟ้าร้องอย่างน่าตกใจออกมา สายฟ้าที่อยู่ภายในก้อนเมฆระเบิดออก กลายเป็นเสียงกระหึ่มกึกก้อง ซึ่งได้ยินอย่างชัดเจนแม้จะอยู่ในเมืองทั้งสิบด่านกลางทะเล
สายฟ้ามากมายนับไม่ถ้วน กระแทกเข้าไปในพลังแห่งการทำลายล้าง และจากนั้นก็กลายเป็นประจุไฟฟ้านับไม่ถ้วน ประจุไฟฟ้าเหล่านั้นหลอมรวมเข้าไปในทะเลม่วง ทำให้ภูติผีจำนวนมากมายหายตัวไป ประจุไฟฟ้าบางส่วนได้รวมเข้าไปในร่างเมิ่งฮ่าว และกระจายออกไปจนเต็มไปทั่วร่าง
ในที่สุด หลังจากที่สายฟ้าสุดท้ายกระจายไป ก็ไม่เห็นกำปั้นอีกต่อไป สายฟ้าหายไป เมื่อมันไม่อาจจะกำจัดเมิ่งฮ่าวได้ ก็ดูเหมือนว่าทัณฑ์สวรรค์ได้เลือกที่จะล่าถอยไปเอง
สำหรับแขนทะเลม่วงซึ่งมีเมิ่งฮ่าวอยู่ภายใน มันได้สูญเสียจิตวิญญาณ สูญเสียเจตจำนงไป และพังทลายลงไปในทะเล เสียงระเบิดขนาดใหญ่ได้ยินมา ขณะที่น้ำพุ่งกระจายกลับลงไปในทะเล ทำให้มันพุ่งขึ้นมาอีกครั้ง
เมิ่งฮ่าวลอยตัวอยู่กลางอากาศ ประจุไฟฟ้าไหลผ่านร่างไปอย่างต่อเนื่อง เขากระอักโลหิตออกมากองโต จากนั้นก็ลอยตัวกลับลงไปในทะเล ในขณะที่เขากำลังจะพุ่งลงไปในผิวน้ำ ก็หยุดลงและยืนอยู่บนพื้นผิวของมัน สายฟ้าเต้นไปมาอยู่รอบๆ ร่าง ใบหน้าซีดขาวขณะที่มองขึ้นไปในท้องฟ้า เมฆลงทัณฑ์ที่กำลังจะหายสาบสูญไป ทันใดนั้นก็หยุดนิ่งลง
ดูเหมือนว่าทัณฑ์สวรรค์จะมีพลังเหลืออยู่เล็กน้อย และต้องการจะสร้างสายฟ้าสายสุดท้ายให้ฟาดลงมา!
ดวงตาเมิ่งฮ่าวหดเล็กลง และพื้นฐานฝึกตนของเขาก็เริ่มโคจรหมุนวน ความเจ็บปวดอันแหลมคมเสียดแทงอยู่ในร่างกาย และเขาก็กระอักโลหิตออกมาอีก แต่เมื่อกระอักโลหิตออกมา จิตใจทันใดนั้นก็สั่นสะท้าน
เหตุผลก็คือ ภายในโลหิตที่เขาเพิ่งจะกระอักออกมา สามารถมองเห็นประจุไฟฟ้าอยู่จำนวนมากมาย ทำให้คาดคิดได้ว่าในตอนนี้เขาต้องดูคล้ายคลึงกับ…มนุษย์สายฟ้าเป็นอย่างมาก
“ฟ้าร้อง ฟ้าแลบ…” จิตใจเมิ่งฮ่าวสั่นสะท้าน ไม่สนใจเมฆลงทัณฑ์ที่อยู่ด้านบนและทุกสรรพสิ่ง จิตใจทันใดนั้นก็ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความปั่นป่วนวุ่นวาย ขณะที่ความคิดอันแปลกประหลาดอย่างน่าเหลือเชื่อก่อตัวขึ้นมา
“สายฟ้าก็คือการแสดงออกของพลัง เป็นสิ่งที่สามารถใช้สร้างเป็นรอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ได้…ด้วยเช่นนั้น…มันก็สามารถสร้าง…วิญญาณแรกก่อตั้งได้เช่นกัน!! วิญญาณแรกก่อตั้งดวงที่เจ็ดของข้า…วิญญาณแรกก่อตั้งสายฟ้า!”
“ถ้าข้าสร้างวิญญาณแรกก่อตั้งดวงที่เจ็ดได้จริงๆ เมื่อข้าใช้วิญญาณดวงที่เจ็ด ก็จะมีพลังต่อสู้เทียบเท่ากับวิญญาณแรกก่อตั้งขั้นสุดท้ายสูงสุดหกสิบสี่คน!”
“ไม่ใช่, นั่นไม่ถูกต้อง มันไม่ใช่วิญญาณแรกก่อตั้งขั้นสุดท้ายสูงสุด มันน่าจะเป็นขั้นวงจรอันยิ่งใหญ่ของวิญญาณแรกก่อตั้ง!” เมิ่งฮ่าวหอบหายใจโดยไม่ลังเล เขาหยิบเอาเม็ดยาจัดหาวิญญาณที่ยังเหลืออยู่ทั้งหมดออกมาจากถุงสมบัติ เหลือสำรองไว้เพียงแค่หนึ่งเม็ด ใส่เม็ดยาที่เหลือทั้งหมดเข้าไปในปาก
ทันทีที่เม็ดยาผ่านเข้าไปในปาก ก็รู้สึกว่าสัมผัสศักดิ์สิทธิ์แปลกๆ ได้กวาดผ่านไปทั่วร่าง ทันใดนั้น เขาก็เผชิญพบกับความเจ็บปวดอยู่ในทุกส่วนของร่างกาย
ขณะที่ความเจ็บปวดปรากฏขึ้น เส้นใยแห่งสายฟ้าก็ถูกบังคับให้ออกมาจากร่าง สายฟ้านี้ประกอบไปด้วยพลังของทัณฑ์สวรรค์ ทั้งจากทัณฑ์สวรรค์ในตอนนี้ รวมถึงเศษเสี้ยวที่ยังหลงเหลืออยู่จากทัณฑ์สวรรค์ของพื้นฐานลมปราณและแกนสีทองสมบูรณ์ สายฟ้าทั้งหมดถูกบังคับให้ออกมา และจากนั้นก็ถูกดูดเข้าไปในจุดตันเถียน
เพียงชั่วพริบตา ประจุไฟฟ้าทั้งหมดก็เริ่มหลอมรวมเข้าด้วยกัน เมิ่งฮ่าวนั่งลงขัดสมาธิบนพื้นผิวทะเลในทันที ไม่สนใจเมฆลงทัณฑ์ที่อยู่ด้านบน เพ่งสมาธิไปที่การเข้าฌาณโดยสิ้นเชิง ประกายสายฟ้าเริ่มรวมเข้าไปในจุดตันเถียนมากขึ้นเรื่อยๆ
สายฟ้าทั้งหมดทั่วบริเวณนั้นหยุดนิ่งอยู่กับที่ และจากนั้นก็ถูกดูดตรงไปยังเมิ่งฮ่าว สายฟ้าที่อยู่ในอากาศและทะเล ต่างก็บิดเบี้ยวกระพริบแสงไปมา ขณะที่มันเจาะไชเข้าไปในร่างเมิ่งฮ่าว และไปอยู่ที่จุดตันเถียนของเขา
ด้วยการใช้ร่างกายเป็นกระถางปรุงยา จิตใจเป็นสูตรยา และชีวิตเป็นเปลวไฟ เขาเริ่มทำการปรุงวิญญาณแรกก่อตั้ง!
ขั้นตอนนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงชั่วพริบตา เสียงกระหึ่มก็เต็มอยู่ในจิตใจเมิ่งฮ่าว ขณะที่สายฟ้าในจุดตันเถียนรวมตัวกันเป็นลูกทรงกลมขนาดใหญ่ ลูกทรงกลมนั่นเริ่มบิดเบี้ยว และจากนั้นก็แตกกระจายออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย มนุษย์ตัวเล็กๆ สูงเจ็ดชุ่นปรากฏขึ้น!
มนุษย์ผู้นี้มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับเมิ่งฮ่าวทั้งหมด นี่ก็คือวิญญาณแรกก่อตั้งดวงที่เจ็ดของเมิ่งฮ่าว ซึ่งเขาสามารถปรุงออกมาได้ด้วยโอกาสที่ไม่ธรรมดา…วิญญาณแรกก่อตั้งสายฟ้า!
ทันทีที่มนุษย์ตัวเล็กๆ ปรากฏขึ้น พื้นฐานฝึกตนของเมิ่งฮ่าวก็ระเบิดขึ้นไป นี่ไม่ใช่ขั้นสุดท้ายสูงสุดของวิญญาณแรกก่อตั้งอีกต่อไป ตอนนี้เขาได้ทะลวงผ่านเข้าไปใน…วงจรอันยิ่งใหญ่ของขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง!
เส้นผมพริ้วไปมา ขณะที่เขาพุ่งขึ้นไปในจุดสูงสุดของพลังแห่งวิญญาณแรกก่อตั้ง!
ในเวลาเดียวกันนั้น เมฆลงทัณฑ์อันเบาบางในท้องฟ้า ก็ดูเหมือนจะถูกกระตุ้นท้าทาย ไม่มีใครกล้าบังอาจทะลวงผ่านพื้นฐานฝึกตน ในท่ามกลางทัณฑ์สวรรค์! นอกเหนือจากนั้น ยังมีใครกล้าดูดซับพลังของทัณฑ์สวรรค์?
ทั้งหมดนี้ ทำให้เมฆลงทัณฑ์กระจายไปและจากนั้นก็กลายเป็น…สายฟ้าที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์!สายฟ้านั้นไม่ได้สมบูรณ์แบบ จริงๆ แล้วก็ดูเลือนลางอยู่เล็กน้อย มีรูปร่างที่ไม่ชัดเจนนัก แต่ยังคงกระจายแรงกดดันอันน่าตกใจและน่ากลัวออกมา ทันใดนั้น มันก็พุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าว
“วิญญาณดวงที่เจ็ด!” ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายด้วยแสงแห่งการทำลายล้าง ขณะที่วิญญาณแรกก่อตั้งสายฟ้าซ้อนทับและจากนั้นก็หลอมรวมเข้าด้วยกันกับวิญญาณแรกก่อตั้งอื่นๆ ผลักดันให้เมิ่งฮ่าวสามารถใช้วิญญาณดวงที่เจ็ด
ตูม!!
ร่างเมิ่งฮ่าวแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อขึ้นมาในทันที แต่ตอนนี้ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง เขามีความสูงและความองอาจเพิ่มมากขึ้น ตอนนี้เขาไม่ใช่ปีศาจอสูรอีกต่อไป แต่เหมือนกับเป็นเซียนปีศาจ!
เส้นผมยาวของเขาพริ้วไสวไปมา และร่างกายก็กระจายกลิ่นอายทำลายล้างอันน่ากลัวออกมา ตอนนี้เขาได้เข้าไปอยู่ในวิญญาณดวงที่เจ็ด ระเบิดด้วย…พลังของวงจรอันยิ่งใหญ่วิญญาณแรกก่อตั้งหกสิบสี่คนออกมา
ในตอนนี้ เมิ่งฮ่าว…ไม่ได้เป็นแค่หนึ่งในผู้ที่อยู่ภายใต้ขั้นตัดวิญญาณ แต่ตอนนี้ ถ้าเขาต้องเผชิญหน้ากับผู้ฝึกตนตัดวิญญาณ…เขาอาจจะพ่ายแพ้ในที่สุด แต่ก็สามารถต่อสู้ด้วยได้!