บทที่ 39 : ให้เจ้าโจมตีก่อนสิบกระบวนท่า

ผู้ฝึกตนที่แท้จริงสองคนเผชิญหน้ากันบนลานประลอง หนึ่งในนั้นคือราชาแห่งศิษย์สายนอกในขณะที่อีกหนึ่งนั้นคือศิษย์สายในชั้นแนวหน้า

ผู้ชมเริ่มเงียบเสียงลง แม้ว่าผลสุดท้ายจะไม่เปลี่ยนแปลง ทว่ามันก็ยังคงเป็นการประลองที่น่าตื่นเต้นอยู่ดี

ฟู่วว

พลังภายในอันหนาวเหน็บเริ่มแพร่กระจายออกจากร่างของจ้าวฮัน ทำให้ทั้งลานประลองเย็นขึ้นเรื่อยๆ แม้จ้าวเฟิงจะยืนห่างออกไปในระดับหนึ่ง เขาก็ยังรู้สึกได้ว่าแขนขาของเขาเริ่มแข็งชา มันไม่ใช่จินตนาการของเขา ความเย็นนั้นมีอยู่จริง และต้นเหตุนั้นมาจากลักษณะของพลังภายในของอีกฝ่าย

“เป็นพลังภายในที่แข็งแกร่งอันใดเช่นนี้! ด้วยธาตุน้ำแข็งที่ปะปนอยู่กับพลังภายในทำให้มันแข็งแกร่งกว่าพลังภายในของผู้ฝึกตนขั้นสุดยอดของขั้นห้าส่วนมากเสียอีก” เหล่าผู้อาวุโสของพรรคจ้าวอุทานออกมา

เขาสามารถเอาชนะศิษย์สายในอันดับสามของตระกูลซิน ‘ซินโทง’ ได้ในกระบวนท่าเดียว ความแข็งแกร่งของเขานั้นได้สลักลงไปในใจของทุกคน

บัดนี้จ้าวฮันสามารถควบคุมพลังภายในอันบ้าคลั่งของเขาได้อย่างเต็มที่แล้ว ทำให้เขาน่าหวาดหวั่นยิ่งขึ้นไปอีก

“จ้าวฮันได้ค้นพบเศษผลึกลึกลับเมื่อสองสามเดือนก่อน ทำให้พลังภายในของเขานั้นสามารถพัฒนาได้อย่างชัดเจน” ชายชราแย้มยิ้ม

“มิน่าแปลกที่พลังภายในของเขาจะแข็งแกร่งเช่นนี้”

ทวีปบุปผาครามนั้นเต็มไปด้วยสิ่งของและสถานที่ลึกลับเมื่อมันมีอายุนับพันปี มันมีทั้งสุสานและของต้องห้ามที่สามารถช่วยผู้ฝึกตนที่โชคดีมีโอกาสได้ครอบครองสิ่งของเหล่านั้นให้พัฒนากลายเป็นผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งได้ในเสี้ยววินาที

แน่นอนว่าจ้าวฮันนั้นคือผู้โชคดีคนนั้น เมื่อเขาได้ครอบครองเศษผลึกลึกลับ

พลังการฝึกตนของเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน 6 เดือนที่ผ่านมาและมีโอกาสที่จะชิงตำแหน่งศิษย์สายในอันดับหนึ่งได้

“จ้าวเฟิง ข้าจะให้โอกาสเจ้าสามกระบวนท่า” จ้าวฮันดูถูกจ้าวเฟิง น้ำเสียงเย็นยะเยือกของเขาราวกับเป็นตัวแทนของพลังภายในของเขา

สามกระบวนท่า?

ผู้คนไม่ได้คิดว่าเขานั้นจองหอง กลับกันพวกเขากลับคิดว่ามันเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว

อย่างไรก็ตาม จ้าวฮันนั้นครองอันดับที่สูงกว่าจ้าวเฟิงยิ่งนัก การที่ให้โอกาสจ้าวเฟิงสามกระบวนท่า ไม่มีผู้ใดที่จะกล่าวว่าเป็นการรังแกผู้อ่อนแอ

“ฮะฮะฮะ สามกระบวนท่า? จ้าวฮัน! เจ้าเป็นคนน่าเบื่ออันใดเช่นนี้!? ข้าให้โอกาสเจ้าโจมตีก่อนสิบกระบวนท่า” จ้าวเฟิงหัวเราะเสียงลั่นก่อนจะเอ่ยอย่างหยามหยันไปยังอีกฝ่าย

สิบกระบวนท่า!

ผู้คนมองไปยังผู้พูดราวกับเขาเป็นสัตว์ประหลาด เด็กหนุ่มไม่เพียงปฏิเสธโอกาสสามกระบวนท่านั้น ทว่าเขากระทั่งให้โอกาสอีกฝ่ายโจมตีก่อนสิบกระบวนท่า

ฝูงชนเงียบกริบอีกครั้งหลังจากที่พูดคุยกันพักหนึ่ง

“เขาต้องล้อเล่นแน่ๆ”

“แน่นอน”

“อย่างไรเขาก็ต้องแพ้ ดังนั้นแล้วต่อให้จ้าวฮันโจมตีก่อนสิบกระบวนท่าก็ไม่ได้แตกต่างอันใด”

“สิบกระบวนท่า?” ใบหน้าของจ้าวฮันขาวซีด เด็กหนุ่มกล้ำกลืนความโกรธก่อนเค้นเสียงขม

“นับว่าเจ้ารนหาที่ตายแล้ว!”

ฟู่ววว

ทันทีที่สิ้นคำ หัวไหล่ทั้งสองของเขาก็ปลดปล่อยไอความเย็นออกมา ศิษย์สายในสี่สิบแปดคนไอออกมาจากความหนาวเย็นนั้น

ชั้นน้ำแข็งบางสีเงินปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของจ้าวฮันขณะที่มันพุ่งไปยังจ้าวเฟิง พลังโจมตีของฝ่ามือนี้สามารถทำลายผู้ฝึกตนขั้นสี่หรือต่ำกว่าได้อย่างง่ายดาย

“กระบวนท่าแรก…” จ้าวเฟิงตะโกน เด็กหนุ่มไม่ได้โจมตี แต่กลับเริ่มโคจรเคล็ดลมหายใจตัดอากาศและวิชากำแพงเหล็กเพื่อป้องกันร่างกายของเขาแทน ร่างทั้งสองเข้าปะทะกัน

เปรี้ยง!

แม้ว่าฝ่ามือของจ้าวฮันจะปะทะโดนร่างของอีกฝ่าย ทว่าคู่ต่อสู้กลับบิดร่างหลบและสามารถป้องกันการโจมตีได้สำเร็จ ภายในนั้นพลังภายในของทั้งสองได้ปะทะกัน

ปึก! ปึก! ปึก!

หนึ่งในนั้นถูกผลักออกมา

เกิดอันใดขึ้น!?

เหล่าศิษย์ตกอยู่ในความตกตะลึง เพราะผู้ที่ถูกผลักออกมาคือจ้าวฮัน! จ้าวฮันทรงตัวหลังจากที่ถูกผลักออกมา ใบหน้าของเขาทะมึนทึมไปด้วยโกรธ

ความรู้สึกชาแล่นจากแขนของเขาขึ้น จ้าวฮันไม่อาจห้ามตนเองไม่ให้ตะโกนออกมาได้

“เขามีพลังมากมายเช่นนี้ได้อย่างไร?”

เมื่อจ้าวฮันและซินโทงปะทะกันเมื่อสิบวันก่อน วิชาเสริมกายาของจ้าวเฟิงนั้นไม่มีส่วนใดที่สามารถสร้างอันตรายให้กับเขาได้แม้แต่น้อย

ทว่าวันนี้ วิชาเสริมกายาของจ้าวเฟิงนั้นกระทั่งแข็งแกร่งกว่าซินโทงเสียอีก

“ฮี่ฮี่ เจ้าไม่ใช่คนเดียวที่พัฒนาหรอก” จ้าวเฟิงเผยรอยยิ้มขณะที่เขาปลดปล่อยพลังภายในของเขาออกมา

พลังภายในของเขานั้นทะลวงจากขั้นสี่สู่ขั้นห้า และจุดสำคัญนั้นอยู่ที่พลังภายในของจ้าวเฟิงนั้นถูกควบคุมอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่เหมือนจ้าวฮันที่ใช้จำนวนเข้าข่มแทนที่จะใช้คุณภาพ

“พลังภายในขั้นห้า!” ระดับการฝึกตนของจ้าวเฟิงนั้นเป็นเพียงขั้นสุดยอดของขั้นสี่ ทว่าพลังภายในของเขานั้นกลับเข้าสู่ขั้นห้าแล้ว

“วิชาเสริมกายาของเขานั้นทรงพลังยิ่งนัก มันเหนือกว่าวิชาที่ศิษย์ในพรรคฝึกฝน” ผู้ตัดสินเคราขาวยิ้ม การตัดสินใจของเขาที่จะสนับสนุนจ้าวเฟิงนั้นไม่นับว่าสูญเปล่า

“เขายังคงมีกลิ่นอายของวัตถุดิบที่ใช้ในการฝึกตน ดูเหมือนว่าเขาจะโชคดีไม่น้อย” หัวหน้าพรรค จ้าวเทียนชาง เอ่ยขณะที่เขามองไปยังจ้าวเฟิง

“อย่าได้ใจไปนักเลย ข้าใช้พลังเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น” จ้าวฮันเปลี่ยนความอับอายของเขาให้กลายเป็นความโกรธ

“ฝ่ามือเหมันต์!” ร่างของจ้าวฮันพุ่งปราดเข้าหาคู่ต่อสู้ขณะที่ส่งมือของเขาออกไปช้าๆ

แม้ว่ามือนั้นจะดูเชื่องช้า ทว่าพลังภายในที่รวบรวมอยู่ในฝ่ามือนั้นเข้มข้น ก่อนที่การโจมตีนั้นจะไปถึง ความเย็นก็ได้แช่แข็งโลหิตของคู่ต่อสู้ไปแล้ว

“กระบวนท่าที่สอง!” จ้าวเฟิงยังคงยืนนิ่ง ณ จุดเดิมและโคจรวิชากำแพงเหล็กและเคล็ดลมหายใจตัดอากาศอีกครั้งเพื่อป้องกันการโจมตีของจ้าวฮัน

ตูม!

เสียงระเบิดดังสนั่นขึ้นจากจุดปะทะ คลื่นกระแทกได้กวาดทุกอย่างภายในรัศมี 5 เมตรจนราบเรียบ

ร่างของจ้าวฮันถูกกระแทกถอยหลังอีกครั้ง เช่นเดียวกับแขนที่ชาหนึบ

หลังจากที่ส่งจ้าวฮันถอยหลังไป จ้าวเฟิงก็รู้สึกได้ถึงพลังภายในเย็นเยียบที่แล่นอยู่ภายในร่างของเขา แต่หลังจากที่วิชากำแพงเหล็กได้เข้าสู่ระดับสี่ ร่างกายของเขาไม่เพียงแค่แข็งราวเหล็ก มันยังเพิ่มความต้านทานต่อพลังภายในให้กับเขาอีกด้วย ไม่เพียงเท่านั้น ระดับการฝึกตนที่แท้จริงของเด็กหนุ่มนั้นอยู่ที่ขั้นห้า

“เป็นไปไม่ได้!” ใบหน้าของจ้าวฮันแปรเปลี่ยนเป็นโหดเหี้ยมขณะที่ทะยานร่างเข้าหาจ้าวเฟิงอย่างกราดเกรี้ยว

ทว่าจ้าวเฟิงนั้นราวกับกำแพงเหล็ก ไม่ขยับเคลื่อนแม้แต่น้อย ไม่ว่าเขาจะโจมตีอย่างบ้าคลั่งเช่นใด อีกฝ่ายก็ยังป้องกันการโจมตีของเขาได้ทุกครั้ง

“พลังป้องกันของเขานั้นอาจเหนือกว่าศิษย์สายในทุกคน”

ศิษย์พรรคจ้าวนิ่งใบ้ไป

กระบวนท่าที่สอง… กระบวนท่าที่สาม… กระบวนท่าที่สี่…

ทุกครั้งที่จ้าวเฟิงป้องกันการโจมตี เขาจะนับจำนวนการโจมตีของอีกฝ่ายไปด้วย

เด็กหนุ่มทำเพยงป้องกันตั้งแต่เริ่มประลอง

“โอ้ สวรรค์! เขาจะให้จ้าวฮันโจมตีก่อนสิบกระบวนท่าจริงหรือ?”

“ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น นี่ก็กระบวนท่าที่ห้าแล้วและเขายังไม่โจมตีแม้แต่ครั้ง”

เสียงซุบซิบดังขึ้นในหมู่คนดู บนลานเวทีนั้น หมายเลขสิบสอง จ้าวยี่จาง มีใบหน้าซีดเซียว

“เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้…? เขาแข็งแกร่งเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อใด? เหตุใดจึงไม่ใช่ข้า!!!”

“ไม่เพียงแค่ไม่ตาย แต่กระทั่งแข็งแกร่งขึ้น…” ใบหน้าของจ้าวเทียนเจี้ยนเขียวคล้ำ

เขาได้จ้างให้นักฆ่าไปกำจัดจ้าวเฟิงทิ้ง ไม่เพียงแค่พวกนั้นทำพลาด ทว่ากระทั่งเพิ่มความแข็งแกร่งให้อีกฝ่ายเสียอีก

“พลังป้องกันของเขานั้นมาจากวิชากำแพงเหล็ก กระทั่งพลังภายในก็อ่อนด้อยลงเมื่ออยู่ต่อหน้ามัน นั่นหมายความว่าวิชากำแพงเหล็กของเขานั้นย่อมต้องอยู่ที่ระดับสี่เป็นอย่างน้อย” ใบหน้าของจ้าวหยูเฟ่ยเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง นางไม่อาจทำใจให้เชื่อในสายตาตน วิชากำแพงเหล็กของอีกฝ่ายนั้นได้มาจากนาง นางย่อมรู้ว่ามันยากเพียงใดที่จะฝึกวิชานั้น

กระบวนท่าที่ห้า… กระบวนท่าที่หก… กระบวนท่าที่เจ็ด…

การโจมตีของจ้าวฮันนั้นบ้าคลั่งขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดริมฝีปากของเขาก็ปรากฏโลหิตขึ้นจากการที่เขากัดพวกมันอย่างแรง

ทว่า ทุกครั้งที่เขาโจมตี จ้าวเฟิงไม่เคยบาดเจ็บ กลับกันเขาเองที่เป็นฝ่ายบาดเจ็บจากพลังของตนเอง

“กระบวนท่าที่เก้า… กระบวนท่าที่สิบ…” เสียงของจ้าวเฟิงดังขึ้นกะทันหัน

“จ้าวฮัน! สิบกระบวนท่าได้หมดลงแล้ว! ความแข็งแกร่งของเจ้าทำให้ข้าผิดหวัง”

เสียงของเด็กหนุ่มนั้นราวกับฝันร้าย

สิบกระบวนท่าได้ผ่านพ้นไปแล้ว!

จ้าวเฟิงนั้นแน่นอนยิ่ง หากเขาให้เจ้าสิบกระบวนท่า เช่นนั้นเจ้าก็จะได้สิบกระบวนท่า

ภาพนี้ทำให้เหล่าศิษย์และผู้อาวุโสทั้งหลายเริ่มกระวนกระวาย บัดนี้ หลังจากที่ผ่านพ้นไปแล้วสิบกระบวนท่า จ้าวเฟิงย่อมไม่ป้องกันอีกต่อไป

“หมัดมังกรคลั่ง!”

แสงสีเขียวซีดปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเด็กหนุ่ม หมัดมังกรคลั่งของเขานั้นบัดนี้เกือบจะเหนือกว่าหมัดมังกรคลั่งแต่ดังเดิมไปแล้ว!

เปรี้ยง!

หมัดที่ดูธรรมดากลับสามารถโจมตีเข้าไปที่จุดอ่อนบนร่างกายของคู่ต่อสู้ได้อย่างแม่นยำ

อั่ก!

จ้าวฮั่นพ่นเลือดออกมาคำโตขณะที่ถูกกระแทกถอยหลัง ในตอนนั้นเองที่เขาได้เสียสติและเริ่มโจมตีอย่างบ้าคลั่งยิ่งกว่าเดิม

ทว่ายิ่งเขาเสียสติมากเท่าใด จุดอ่อนก็ยิ่งปรากฏขึ้นมากเท่านั้น ในสายตาของจ้าวเฟิงนั้น อีกฝ่ายเป็นเพียงเด็กน้อยที่กวัดแกว่งไม้กระบองมั่วซั่ว เมื่อจ้าวฮันนั้นมีสติเขาคิดว่าอีกฝ่ายคงเทียบเท่าได้กับจ้าวชิ ศิษย์สายในอันดับสอง ทว่าหากเขาเสียสติเช่นนี้ก็กลายเป็นว่าไร้อันตรายไปโดยสิ้นเชิง

“ข้าไม่เชื่อ แพ้…”

หลังจากที่ถูกโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า บัดนี้จ้าวฮันใช้เพียงพละกำลังของเขา ไร้ซึ่งวิชาใดๆ ไม่ช้าจ้าวเฟิงก็หลบหนึ่งในการโจมตีของจ้าวฮันและใช้ช่วงเวลานั้นโจมตีไปยังช่องว่าง ลูกเตะของเขาปะทะเข้ากับท้องของคู่ต่อสู้

เปรี้ยง!

ร่างของจ้าวฮันนั้นลอยออกไปนับสิบเมตรก่อนจะตกลงหน้าทิ่มดิน

ข้าไม่เชื่อ!

จ้าวฮันพยายามที่จะลุกขึ้นยืน

“ผู้ตัดสิน เหตุใดท่านจึงยังไม่เอ่ยว่าเขาแพ้อีกเล่า?” จ้าวเฟิงถาม

“อ่า!”

ผู้ตัดสินตื่นขึ้นจากความตกใจของเขาในที่สุดก่อนจะตะโกนอย่างรวดเร็ว

“จ้าวฮัน ท้าประลองล้มเหลว ผู้ถูกท้าประลองได้รับอันดับสาม”

สาม?

ริมฝีปากของจ้าวเฟิงโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม เป้าหมายที่จะติดหนึ่งในสามของเขาบัดนี้สำเร็จแล้ว