Skip to content

I shall seal the heaven Chapter 1220

ตอนที่ 1220

เมื่อต่อสู้ ชัยชนะจะเป็นของผู้กล้า

กลุ่มหมอกโลหิตที่ก่อตัวขึ้นมาจากร่างกายของปรมาจารย์เฮยหุน ใช้โลหิตของมันปลดปล่อยวิญญาณที่ตนเองกลั่นสกัดมาจากการฝึกตนหลายปีนับไม่ถ้วนออกมา จนดูเหมือนว่าวิญญาณเหล่านั้นจะกระจายออกไปทั่วทั้งท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว จากนั้นก็กลายเป็นหน้ากากขนาดใหญ่ หน้ากากวิญญาณบิดเบี้ยวไปมา และเสียงกรีดร้องแหลมเล็กก็ได้ยินขึ้น ราวกับว่าวิญญาณเหล่านั้นปรารถนาที่จะกลืนกินทุกสรรพสิ่งเข้าไปเพื่อช่วยขจัดความเจ็บปวดของพวกมัน

เสียงแผดร้องที่พวกมันเปล่งออกมา สิ่งมีชีวิตไม่อาจจะได้ยิน เป็นเสียงแผดร้องที่เกิดขึ้นมาจากความตาย ทำให้เกิดเป็นระลอกคลื่นที่ไร้รูปร่างอย่างไร้จุดสิ้นสุดเท่านั้น!

ระลอกคลื่นนั้นกระจายออกไปทั่วทั้งท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว ราวกับว่ากำลังกระจายออกไปทั่วทั้งผิวน้ำ ขณะที่มันกระจายออกไปเป็นรูปวงแหวน กฎธรรมชาติก็สั่นสะท้าน และล่าถอยออกไป แม้แต่เจตจำนงแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเล ก็ดูเหมือนว่าจะหลบหนีออกมาจากบริเวณที่ได้รับผลกระทบนี้

อย่างช้าๆ ภาพอันน่าตกใจของนรกอเวจีก็ปรากฏขึ้น มองเห็นน้ำพุเหลือง รวมทั้งวัฏจักรแห่งการเกิดใหม่ พร้อมด้วยวิญญาณภูติผีนับไม่ถ้วน

ที่น่าตกใจมากไปกว่านั้นก็คือว่า ด้านหลังภูตผีเหล่านั้นมองเห็นเป็น…สุสานขนาดใหญ่!

สุสานนั้นเป็นภาพลวงตาทั้งหมด ราวกับว่าวิญญาณที่มีอยู่อย่างมากมายในบริเวณนี้ทำให้พวกมันต้องตกลงมา ขณะที่สุสานปรากฎขึ้น พวกมันก็กลายเป็นฉากหลังที่เน้นให้เห็นถึงขนาดอันใหญ่โตของหน้ากากนั้น

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้ทำให้หน้ากากวิญญาณดูแปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง และดูน่ากลัวอย่างลึกล้ำ…ยิ่งไปกว่านั้นด้วยกลิ่นอายอันน่ากลัวเช่นนั้นก็ทำให้ม่านตาของเมิ่งฮ่าวต้องหรี่เล็กลง

นี่คือพลังที่ระเบิดออกมาจากราชันเต๋าสามแก่นแท้ ซึ่งเป็นผู้ที่สามารถทำให้สวรรค์ต้องสะท้านปฐพีต้องสะเทือนได้ ตอนที่มาถึงเฮยหุนเต้าในตอนแรกเมิ่งฮ่าวก็ตกอยู่ในอันตรายอันร้ายแรงแล้ว แต่ตอนนี้ระดับอันตรายนั้นก็เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว

ความรู้สึกถึงวิกฤตที่กำลังเผชิญหน้าอยู่นี้ บอกกับเขาว่าการต่อสู้นี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการโจมตีในครั้งนี้…สามารถจะกำจัดเขาไปได้!

“ต่างคนต่างก็ตกอยู่ในอันตราย…” เมิ่งฮ่าวกล่าว ดวงตาสาดประกายขึ้นด้วยความดุร้าย เขามักจะปฏิบัติต่อตนเองและผู้อื่นด้วยความโหดร้ายอย่างน่าเหลือเชื่อ ถ้าเขาออมมือไปเพียงเล็กน้อยในช่วงของการต่อสู้นี้ เขาคงจะต้องตายไปอย่างแน่นอน!

มีทางเลือกเดียวก็คือต้องไม่ยอมล่าถอย พยายามต่อสู้ต่อไป ราวกับเป็น…การเผชิญคู่แค้นในทางคับแคบและชัยชนะก็จะเป็นของผู้กล้า!

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขึ้นด้วยแสงแปลกๆ เขาไม่ยอมล่าถอยไปแม้แต่น้อย พลังระดับสูงสุดทั้งหมดของเขาพุ่งเข้าไปในอาวุธสงคราม กรีดเฉือนผ่านท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวด้วยแสงอันเจิดจ้า

หน้ากากวิญญาณแผดร้องคำรามออกมา ขณะที่กระแทกเข้าไปยังการโจมตีที่ทรงพลังมากที่สุดของเมิ่งฮ่าว การกรีดเฉือนมาของอาวุธสงคราม

เกิดเป็นเสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังก้องขึ้น กระจายออกไปไกลทั่วทุกทิศทางนับแสนหลี่, หนึ่งล้านหลี่, สิบล้านหลี่…

ในตอนนี้พันธมิตรเทพสวรรค์มากกว่าครึ่งรับรู้ได้ถึงระลอกคลื่นเหล่านี้!

กระแสของสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ที่มารวมตัวกันในบริเวณนี้บิดเบี้ยวไปมาในทันทีด้วยแรงระเบิดขนาดใหญ่นี้ และจากนั้นก็แตกกระจายออกไป!

เศษหินดินทรายรอบๆ บริเวณนั้นสั่นไปมา และจากนั้นก็กลายเป็นเถ้าธุลีค่อยๆ จางหายไปอย่างช้าๆ การต่อสู้ระหว่างเมิ่งฮ่าวและปรมาจารย์เฮยหุนได้ปลดปล่อยพลังออกมามากเกินไป ทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวสั่นสะเทือนและเริ่มแตกร้าวแยกออกจากกัน ทันใดนั้นหลุมดำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นอยู่ระหว่างเมิ่งฮ่าวและปรมาจารย์เฮยหุน!

ทุกสิ่งทุกอย่างสั่นสะเทือนไปมาอย่างรุนแรง!

วิญญาณที่กำลังกรีดร้องนับไม่ถ้วนของปรมาจารย์เฮยหุนถูกกำจัดไป แต่มันก็ใช้วิญญาณที่ยังเหลืออยู่พุ่งตรงไปยังเมิ่งฮ่าวโดยไม่สนใจถึงอันตรายใดๆ

มันกระแทกไปบนร่างเมิ่งฮ่าว จนร่างเขาสั่นสะท้านขึ้นมาอย่างรุนแรง ผ้าคลุมแยกตัวออกมาจากแผ่นหลังของเขา กลายเป็นอ๋าวเฉี่ยนซึ่งกำลังกระอักโลหิตออกมา ตอนนี้เมิ่งฮ่าวตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นกว่าเดิม

ภายในใจเมิ่งฮ่าวมีเสียงหนึ่งร้องตะโกนออกมาว่าให้หลบหนีจากไป หยุดการต่อสู้ที่ตนเองอาจจะถูกสังหารนี้ลงในทันที!

แต่เมิ่งฮ่าวก็กัดฟันแน่น ไม่สนใจเสียงเรียกร้องนั้น ทำการต่อสู้ต่อไป

เขารู้ว่าการต่อสู้นี้เขาต้องไม่ยอมล่าถอย เขาต้องต่อสู้และต่อสู้จนกระทั่งถึงจุดสิ้นสุด ใครก็ตามที่สามารถจะเดินข้ามความเป็นตายนี้ไปได้ก็จะกลายเป็นผู้ชนะ!

เสียงกระหึ่มกึกก้องได้ยินออกมามากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่วิญญาณในหน้ากากวิญญาณของปรมาจารย์เฮยหุนแตกกระจายออกไปมากขึ้น แต่ละวิญญาณที่พังทลายลงไปนั้นทำให้จิตใจของปรมาจารย์เฮยหุนเจ็บปวดขึ้น แต่มันก็พยายามฝืนทน เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะกำจัดเมิ่งฮ่าวไป!

“ตาย!” วิญญาณที่อยู่ในหน้ากากวิญญาณแผดร้องออกมาโดยพร้อมเพรียงกัน

ตูมมมมมมม!

ผีโต้งที่เป็นชุดเกราะของเมิ่งฮ่าวฉีกขาดออกมา แสงนับไม่ถ้วนม้วนตัวลอยออกไป เพื่อรวมเข้าด้วยกันอยู่ที่ด้านหลังเมิ่งฮ่าวในรูปแบบของผีโต้งซึ่งมีท่าทางอ่อนแออย่างน่าเหลือเชื่อ

เมิ่งฮ่าวกระอักโลหิตออกมาอีกครั้ง ร่างกายในตอนนี้แหลกเหลวไปโดยสิ้นเชิง!

แต่เขาก็ยังยืนหยัดต่อไป ปรมาจารย์เฮยหุนกำลังสั่นสะท้านด้วยเช่นกัน ถึงแม้ว่ามันจะสูญเสียวิญญาณไปเป็นจำนวนมาก แต่ก็ใช้สิ่งที่ยังเหลืออยู่พุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าวอย่างบ้าคลั่ง ถ้ามองมาจากที่ห่างไกล ก็จะดูคล้ายกับว่าเมิ่งฮ่าวกำลังลอยตัวอยู่ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวตามลำพัง ถูกห้อมล้อมไว้ด้วยทะเลแห่งวิญญาณนับไม่ถ้วน!

เขากำลังยืนหยัดต่อไป เช่นเดียวกับทะเลแห่งวิญญาณเหล่านั้น!

แต่ในตอนนี้เองที่แรงสั่นสะเทือนวิ่งผ่านไปทั่วร่างเมิ่งฮ่าว และผลเนี่ยผานลูกที่สี่ก็หลุดออกมาจากหน้าผากของเขา

เมื่อเกิดขึ้นเช่นนี้เมิ่งฮ่าวก็อ่อนแอลงเป็นอย่างมาก โลหิตพ่นกระจายออกมาจากปาก แต่พลังของเขาก็ยังไม่สะดุดลง ดวงตากลายเป็นสีแดงก่ำ เห็นได้ชัดว่าเขาอ่อนแอมากไปกว่าเดิม ยกเท้าขึ้นมาและก้าวเดินตรงไป

การก้าวเดินไปนี้แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่น และความดุร้ายของเขา!

ขณะที่เมิ่งฮ่าวเดินไป สติสัมปชัญญะของปรมาจารย์เฮยหุนก็เริ่มเลือนรางลง แต่ระลอกคลื่นอันไร้ขอบเขตก็ระเบิดออกมาจากทะเลแห่งวิญญาณ!

คนทั้งสองแทบจะหมดพลังไปโดยสิ้นเชิง และกำลังรอดูว่า…ใครจะอดทนได้นานกว่ากัน!

“ตายยยยยยย!” วิญญาณนับไม่ถ้วนของปรมาจารย์เฮยหุนแผดร้องออกมา ขณะที่พวกมันกรีดร้องอยู่นั้น ก็ลุกไหม้ขึ้นเป็นเปลวไฟ ทำให้มีพลังการโจมตีเพิ่มมากขึ้น วิญญาณบางดวงยังได้เกาะไปบนร่างเมิ่งฮ่าวอีกด้วย เริ่มพยายามจะกัดกินเขาด้วยความตะกละตะกลาม!

ขณะที่ปรมาจารย์เฮยหุนต่อสู้ต่อไป วิญญาณที่ตายไปทั้งหมดของมันคล้ายกับเป็นแรงระเบิดอันทรงพลังอยู่ภายในใจ แต่ก็ยังคงอดทนต่อไป ความคิดที่กำลังลุกโชนขึ้นมาของมันราวกับเป็นเปลวไฟที่ไม่มีวันมอดดับลงไป

เมิ่งฮ่าวทุกข์ทรมานด้วยความเจ็บปวด ขณะที่วิญญาณกัดแทะฉีกทึ้งเลือดเนื้อจนเผยให้เห็นถึงกระดูกที่ด้านใน ต่อมาวิญญาณเหล่านั้นก็เริ่มขบเคี้ยวกระดูก และยังได้แทรกซึมเข้าไปในร่างเพื่อกัดกินอวัยวะภายในของเขาอีกด้วย!

ภาพที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นี้ช่างน่าตกใจอย่างถึงที่สุด การถูกกัดกินไปทั้งเป็นเช่นนี้เป็นสิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปไม่อาจจะทนทานรับได้

แต่เมิ่งฮ่าวก็แค่ขมวดคิ้วและไม่สนใจวิญญาณเหล่านั้น โคจรหมุนเวียนพื้นฐานฝึกตน ทำให้ปราณและโลหิตพุ่งขึ้นมา บดขยี้ไปยังวิญญาณที่ดุร้ายเหล่านั้นราวกับเป็นเครื่องโม่ศิลา

ในที่สุดทั่วทั้งร่างของเขาก็เต็มไปด้วยโลหิต ตอนนี้เมิ่งฮ่าวขาดแคลนพลังอย่างรุนแรง และสุดยอดสะพานของเขาก็ถูกโจมตีโดยวิญญาณจำนวนมากของปรมาจารย์เฮยหุน จนต้องกลับเข้ามาอยู่ภายในร่าง

ในทันทีที่สุดยอดสะพานหายไป วิญญาณเหล่านั้นก็ส่งเสียงกรีดร้องพุ่งตรงมายังร่างเมิ่งฮ่าว ตอนนี้เขาจมอยู่ในวิญญาณที่ดุร้ายเหล่านั้นโดยสิ้นเชิง!

อาวุธสงครามเริ่มแยกส่วนออกไป แต่ก่อนที่มันจะจางหายไป เมิ่งฮ่าวก็กระอักโลหิตออกมา และตวัดอาวุธสงครามกรีดเฉือนลงไปอีกครั้ง!

“ปรมาจารย์เฮยหุน เจ้า…กล้าที่จะตายไปพร้อมกับข้าหรือไม่!?”

วิญญาณที่ก่อตัวเป็นปรมาจารย์เฮยหุนเริ่มจางหายไปอย่างรวดเร็ว จากสิบล้านเป็นหนึ่งล้าน จนกระทั่งตอนนี้เหลืออยู่แค่หนึ่งแสนดวง เกิดเป็นเสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังก้องขึ้น ขณะที่วิญญาณหลุดออกมาจากร่างเมิ่งฮ่าว ถ้าไม่ถูกทำลายไปก็หมุนคว้างลอยออกไป

ปรมาจารย์เฮยหุนปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง ถึงแม้ว่าจะไม่มีร่างกายเหลืออยู่ มีเพียงแรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังกรีดร้องอยู่เท่านั้น ตอนนี้มันรู้สึกหวาดกลัวเมิ่งฮ่าวโดยสิ้นเชิง มันไม่เคยเผชิญหน้ากับใครที่ดุร้ายเช่นนี้มาก่อน เมื่อครู่นี้เมิ่งฮ่าวจมอยู่ภายในวิญญาณไปโดยสิ้นเชิง เริ่มถูกกัดกินกระดูกและอวัยวะภายในไปอย่างรวดเร็ว

เป็นความเจ็บปวดที่น้อยคนนักจะสามารถอดทนได้ แต่ถึงแม้จะอยู่ในสภาวะะเช่นนั้น เมิ่งฮ่าวก็ยังพยายามโจมตีกลับมา เป็นสิ่งที่ยากจะพบเห็นยิ่งนัก!

“บัดซบ ไปมีคนดุร้ายเช่นนี้ปรากฏขึ้นในขุนเขาทะเลที่แปดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?! มันต้องไม่ใช่ผู้ฝึกตนในที่แห่งนี้อย่างแน่นอน มันต้องมาจากขุนเขาทะเลแห่งอื่น!!” ปรมาจารย์เฮยหุนกำลังสั่นสะท้านใจ เห็นได้ชัดว่ามันได้สติกลับคืนมาจากความปวดร้าวที่ได้เห็นสำนักของตนเองถูกทำลายไป ในที่สุดมันก็เริ่มขบคิดด้วยเหตุผล โดยไม่ลังเลอีกต่อไป มันหยุดคิดที่จะโจมตีไปยังเมิ่งฮ่าวและหลบหนีจากไป

เมื่อคู่แค้นมาพบกัน ชัยชนะก็จะตกเป็นของผู้กล้า และในตอนนี้…ปรมาจารย์เฮยหุนเป็นคนที่หลบหนีจากไป!

นั่นไม่ใช่สิ่งที่มันต้องการจะทำ แต่ก็ไร้ทางเลือกใดๆ จิตใจมันกำลังเต้นรัวด้วยความหวาดกลัว มันอาจจะเป็นราชันเต๋าสามแก่นแท้ แต่ตอนนี้มันคือคนที่ต้องหวาดกลัวไปเอง!

มันสั่นสะท้านไปด้วยความดุร้ายของเมิ่งฮ่าวโดยสิ้นเชิง รู้สึกสะท้านใจด้วยความมุ่งมั่นของเขา ความบ้าคลั่งของเมิ่งฮ่าวทำให้ปรมาจารย์เฮยหุนรู้สึกราวกับว่าบุคคลที่สำนักเพิ่งจะถูกกวาดล้างไปไม่ใช่ตัวมันเอง แต่จริงๆ แล้วก็คือเมิ่งฮ่าว!

“เจ้าบ้า! เจ้ามันบ้าคลั่งอย่างแท้จริง บัดซบ…เจ้าไม่คู่ควรที่จะมาตายไปพร้อมกับเหล่าฟู แต่ข้าขอสาบานว่าเจ้าจะต้องจ่ายค่าตอบแทนสำหรับความเป็นศัตรูในวันนี้นับร้อยเท่า!!”

หลังจากที่มันแผดร้องออกมาอย่างฉุนเฉียว แรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์ของปรมาจารย์เฮยหุนก็หลบหนีจากไปอย่างรวดเร็ว ไม่ใช่ว่ามันไม่กล้าจะต่อสู้ต่อไป แต่มันหวาดกลัวต่อความตาย มันไม่ต้องการจะตายไปในขณะที่ศัตรูได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส

เมื่อเห็นว่าปรมาจารย์เฮยหุนกำลังหลบหนีจากไป เมิ่งฮ่าวก็แทบจะเริ่มไล่ล่าติดตามไป แต่หลังจากที่เดินไปหนึ่งก้าว ก็เริ่มสั่นสะท้านขึ้นมาและหยุดชะงักนิ่ง ร่างกายเจ็ดในสิบส่วนของเขากลายเป็นโครงกระดูกไป และสามในสิบส่วนของโครงกระดูกเหล่านั้นก็แตกหักกระจัดกระจายออกไป

ร่างเมิ่งฮ่าวเต็มไปด้วยรอยกัดโดยสิ้นเชิง และดวงตาหนึ่งข้างก็หลุดออกมา อวัยวะภายในก็เสียหายอย่างร้ายแรงด้วยเช่นกัน

ตอนนี้ร่างกายภายนอกของเขา ดูน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง

ถ้าไม่มีอาณาจักรความเป็นนิรันดร์กำลังรักษาพลังชีวิตของเขาไว้อย่างต่อเนื่องแล้วละก็ เมิ่งฮ่าวคงจะตกตายไปนานแล้ว…

อาวุธสงครามจางหายไป และทันใดนั้นร่างกายเมิ่งฮ่าวก็ดูเหมือนว่าจะแก่ชราลงไป กระอักโลหิตออกมาอีกครั้ง และอวัยวะที่เสียหายของเขาก็ขยับตัวไปมา

เมิ่งฮ่าวทรุดตัวลงพร้อมกับกลิ่นอายที่อ่อนแอลงไป

จากพลังการต่อสู้ของเขาในตอนนี้ เมิ่งฮ่าวไม่อาจจะสู้กับราชันเต๋าสามแก่นแท้ได้โดยปราศจากสุดยอดสะพาน แต่ถึงแม้จะด้วยความช่วยเหลือของสุดยอดสะพาน และความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งต่างๆ เขาก็ยังคงไม่อาจจะกำจัดราชันเต๋าสามแก่นแท้ไปได้ ในที่สุด…ก็ต่อสู้กันอย่างคู่คี่เสมอกัน!

เมิ่งฮ่าวต้องการจะไล่ล่าติดตามไป แต่ไม่อาจจะทำได้ ที่สำคัญมากไปกว่านั้นก็คือว่า กระแสแห่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากในบริเวณนี้ บ่งบอกให้รู้ว่าผู้แข็งแกร่งทรงพลังจากพันธมิตรเทพสวรรค์ กำลังพุ่งตรงมาในทิศทางนี้แล้ว

เมิ่งฮ่าวตระหนักมานานแล้วว่า การกระทำนี้จะต้องไปกระตุ้นความไม่พอใจของพันธมิตรเทพสวรรค์ และตอนนี้อีกไม่นานบริเวณนี้ก็จะเต็มไปด้วยผู้ฝึกตนนับไม่ถ้วน ซึ่งจะมาตรึงอาณาเขตนี้ทั้งหมดไว้

เมิ่งฮ่าวมองไปยังทิศทางที่ปรมาจารย์เฮยหุนหลบหนีจากไป ดวงตาสาดประกายขึ้นด้วยความเย็นชา ในที่สุดเขาก็หันหลังและจากไป

ไม่นานต่อมา ลำแสงหลากสีจำนวนมากก็เต็มอยู่ในบริเวณนั้น คนที่อยู่ในตำแหน่งผู้นำคือชายชราในชุดสีม่วง ซึ่งมีกลิ่นอายอยู่ในอาณาจักรเต๋า

“ส่งคำสั่งออกไปทั่วทั้งพันธมิตรเทพสวรรค์ ให้ตรึงทางเข้าออกที่อยู่ภายในอาณาเขตของพันธมิตรทั้งหมดไว้ ให้ระดมผู้ฝึกตนอาณาจักรโบราณและสูงกว่าของกลุ่มพันธมิตรทั้งหมดมาร่วมกันสังหารผู้ฝึกตนแปลกหน้า!” ชายชราโบกสะบัดชายแขนเสื้อ ใช้วิธีการพิเศษเฉพาะกระจายข้อความไปยังอาณาเขตทั้งหมดของพันธมิตรเทพสวรรค์

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!