ตอนที่ 723

วิญญาณเซียนแท้!

พื้นดินในอาณาเขตของทะเลสาบเต๋าโบราณจมลงไป จนมีรูปร่างเป็นรอยเว้าขึ้นอีกครั้ง แทบจะราวกับว่ามันกำลังสูดลมหายใจเข้าไป

ภาพที่เห็นนี้ทำให้ผู้ฝึกตนนับแสนที่อยู่ในเขตด้านนอก ต่างก็อ้าปากค้าง ดวงตาเบิกกว้าง และจิตใจก็หมุนคว้างขึ้นมาในทันที

“การ…การปะทุครั้งที่สอง!”

“เมื่อทะเลสาบเต๋าสิบจ้างปะทุขึ้นเป็นครั้งที่สอง ก็เป็นโอกาสดีที่ของวิเศษจะปรากฏขึ้น เช่นเดียวกับทะเลสาบหนึ่งร้อยจ้าง โดยที่ไม่จำเป็นต้องไปกล่าวถึง…ทะเลสาบหนึ่งพันจ้าง แต่นี่…คือการปะทุขึ้นเป็นครั้งที่สองของทะเลสาบหมื่นจ้าง!”

“มันกำลังจะพ่นของวิเศษออกมา! มันต้องเป็นของวิเศษอันล้ำค่าอย่างแน่นอน!”

“มันต้องยอดเยี่ยมกว่าก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน! ของวิเศษอันล้ำค่านี้!” ถ้าผู้ฝึกตนที่อยู่เขตด้านนอกตระหนักดีถึงเรื่องเหล่านี้ ก็สามารถคาดคิดได้ถึงกลุ่มคนที่อยู่เหนือทะเลสาบหลัก

แม้แต่จิตใจของลู่ปั๋วก็ยังต้องสั่นสะท้าน ยกเลิกความคิดที่จะต่อสู้กับเมิ่งฮ่าวไป มองลองไปยังทะเลสาบที่ด้านล่างด้วยจิตใจที่เต้นรัว

เด็กหนุ่มจากสำนักอีเจี้ยน จ้องลงไปยังทะเลสาบด้วยสายตาที่เจิดจ้า และเริ่มสูดลมหายใจเข้าไปอย่างหนักหน่วง “อย่าบอกข้านะว่า…กระบี่นั่นยังไม่ใช่ความโชคดี แต่นี่…ถึงจะเป็นความโชคดีที่แท้จริง?!”

แสงแปลกๆ ปรากฏขึ้นในดวงตาของหุ่นเชิดสำนักจินหาน ผู้ฝึกตนสำนักจินหานที่อยู่ด้านในได้รับของวิเศษเรียบร้อยแล้ว และคิดว่าจะจากไป แต่เมื่อได้เห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นใหม่นี้ ก็ทำให้พวกมันต้องเปลี่ยนใจ และเตรียมตัวที่จะลองเสี่ยงดูเป็นครั้งสุดท้าย

ผู้อาวุโสเต๋าเหี่ยวแห้งจ้องมองไปด้วยความประหลาดใจ และยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆ ในขณะที่ผู้ฝึกตนตระกูลซ่งปลดปล่อยกลิ่นอายของพวกมันออกมา สำหรับปรมาจารย์รุ่นสิบเก้าตระกูลหลี่ มันปาดเช็ดโลหิตที่มุมปาก และจ้องมองไปด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง มันเพิ่งจะพ่ายแพ้ไปเมื่อครู่นี้ แต่ครั้งนี้มันยินยอมที่จะต้องจ่ายค่าตอบแทนใดๆ ก็ตาม เพื่อที่จะได้ขโมยของบางสิ่งจากไปให้จงได้

ตี้เหยี่ยแอบบ่นพึมพำ ตอนนี้มันอ่อนแอลง และไม่อาจจะต่อสู้กับผู้ใดได้ ด้านข้างมัน ดวงตาโจวเฉินเริ่มสาดประกายเจิดจ้า

หลังจากที่เสียงกระหึ่มได้ยินมา การปะทุครั้งที่สองของทะเลสาบเต๋าก็จะเริ่มขึ้นในชั่วอึดใจ น้ำในทะเลสาบเริ่มเดือดพล่าน และดูเหมือนว่าการระเบิดครั้งใหญ่ใกล้จะเกิดขึ้นแล้ว

แต่เมื่อทะเลสาบกำลังจะปะทุขึ้นมา…ทันใดนั้น เมิ่งฮ่าวก็แวบขึ้นและพุ่งตรงไปยังปรมาจารย์รุ่นสิบเก้าตระกูลหลี่ในทันที

“บัดซบ!!” สีหน้าของปรมาจารย์รุ่นสิบเก้าตระกูลหลี่สลดลง และมันก็ล่าถอยหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว สมาชิกของตระกูลหลี่คนอื่นๆ ที่ด้านหลังมัน ต่างก็มีปฏิกิริยาเช่นเดียวกัน

“เจ้าคนบ้า! เจ้าคนวิปลาศ! การปะทุครั้งที่สองกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว เจ้าคิดว่าจะมีเวลามาสังหารพวกข้า?!”

“เมิ่งฮ่าว เจ้ากำลังจะทำอะไร!?!?”

“พวกเจ้าข้ามเส้นหมื่นจ้างมา ดังนั้นข้ากำลังจะสังหารพวกเจ้า” เมิ่งฮ่าวกล่าวตอบเสียงราบเรียบ เขาไม่เคยรู้สึกดีกับตระกูลหลี่ ไม่ว่าจะเป็นหลี่เต้าอีในการแข่งขันล่าขุมทรัพย์เซียนโลหิตเมื่อปีนั้น หรือการข่มขู่คุกคามจากผู้ฝึกตนตระกูลหลี่ที่บังคับให้เขาต้องจนมุมอยู่ที่ด้านนอกของถ้ำกำเนิดใหม่ ทั้งหมดนั้นทำให้รังสีสังหารของเมิ่งฮ่าวพุ่งขึ้นมา

ตอนนี้ ปราณและโลหิตภายในร่างเขากำลังเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง หลังจากที่ได้ดูดซับมาจากร่างกายของตี้เหยี่ย เขาก็พร้อมที่จะระเบิดพลังนั้นออกมาได้ทุกเมื่อ เขาเคลื่อนที่ตรงไปด้วยความรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ และขณะที่เข้าไปใกล้ ก็โบกสะบัดชายแขนเสื้อขึ้น

ทันใดนั้น มือยักษ์ก็ปรากฏขึ้นอย่างน่ามหัศจรรย์ ซึ่งกระจายกลิ่นอายค้นหาเต๋าออกมา ขณะที่มันพุ่งตรงไปยังสมาชิกตระกูลหลี่

ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นมองมา แต่ก็ไม่ได้สอดมือเข้าไป การปะทุใกล้เข้ามาแล้ว และพวกมันก็ให้ความสนใจว่าจะมีของวิเศษอะไรปรากฏขึ้นมามากกว่า

ตูม!!

ห้าคนรวมทั้งปรมาจารย์รุ่นสิบเก้าตระกูลหลี่ ต่างก็กระอักโลหิตออกมา และลอยละลิ่วไปทางด้านหลัง พวกมันกำลังจะใช้ยันต์เคลื่อนย้ายทางไกลเพื่อจากไป แต่เมิ่งฮ่าวก็ชี้นิ้วตรงไป

เวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิตปรากฏขึ้น กระแสน้ำวนสีโลหิตเริ่มหมุนอยู่รอบๆ ร่างพวกมัน ปรมาจารย์รุ่นสิบเก้าตระกูลหลี่ และคนอื่นๆ ได้แต่มองไปด้วยความตกใจ

“ไม่!!”

“เมิ่งฮ่าว, ปล่อยพวกเราไปเถอะ! ให้โอกาสพวกเราด้วย!”

“พวกเราจะจากไปในทันที!”

“พวกเจ้าเคยให้โอกาสข้าที่ถ้ำกำเนิดใหม่ในปีนั้นหรือไม่?” เมิ่งฮ่าวกล่าวตอบเสียงราบเรียบ กระแสน้ำวนสีโลหิตเริ่มดูดซับพวกมัน และเสียงแผดร้องโหยหวนก็ดังก้องออกมา ร่างของคนทั้งห้ารวมทั้งปรมาจารย์รุ่นสิบเก้าตระกูลหลี่ แห้งเหี่ยวลงอย่างรวดเร็ว พลังปราณและโลหิตจำนวนมากไหลตรงมายังเมิ่งฮ่าว

ขณะที่เกิดขึ้นเช่นนั้น ร่างกายเมิ่งฮ่าวก็เริ่มแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น

กลิ่นอายค้นหาเต๋าระเบิดออก ตามมาด้วยเสียงแผดร้องอย่างน่าอนาถใจ ขณะที่ร่างของผู้ฝึกตนตระกูลหลี่กลายเป็นโครงกระดูก เมื่อโครงกระดูกเหล่านั้นแตกกระจายกลายเป็นฝุ่นผง แรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์ของพวกมันก็บินออกมาและพยายามจะหลบหนีจากไป เมิ่งฮ่าวโบกสะบัดมือไปข้างหน้า

เหี่ยวแห้ง!

ทันใดนั้นสายลมก็พุ่งขึ้นมา ห้าแรกก่อตั้งศักดิ์สิทธิ์สั่นสะท้านอยู่ชั่วขณะ และจากนั้นก็เริ่มแห้งเหี่ยวลง เพียงไม่นานผู้ฝึกตนตระกูลหลี่ก็ตกตายไปทั้งร่างกายและวิญญาณ

“แย่นักที่ข้ายังไม่ได้เข้าไปในระดับสามของเวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิต มิเช่นนั้นข้าก็จะสามารถใช้ขั้นเส้นลมปราณได้!” ขณะที่เมิ่งฮ่าวรับรู้ได้ถึงระลอกคลื่นแห่งความแข็งแกร่งที่มีอยู่ภายในร่าง เสียงกระหึ่มกึกก้องขนาดใหญ่ก็ดังเต็มอยู่ในอากาศ

ที่ด้านล่าง ทะเลสาบหมื่นจ้างกำลังปะทุขึ้นมา!

เป็นการปะทุครั้งที่สอง!

สายตาทุกคู่จ้องนิ่งไปยังทะเลสาบที่ด้านล่าง และน้ำในทะเลสาบอันไร้ขอบเขตก็พุ่งขึ้นไปในอากาศ มีเพียงคนเดียวที่ไม่ได้มองไปยังทะเลสาบ

สายตาเมิ่งฮ่าวมองไปยังเต้าจื่อโจวเฉินแห่งสำนักหลิงไถ หลังจากที่ชำเลืองมองไปแค่แวบเดียว เขาก็มุ่งหน้าตรงไปยังทิศทางของมัน

ใครจะไปคาดคิดว่าเมิ่งฮ่าวจะโจมตีไปยังโจวเฉิน? แม้แต่โจวเฉินเองก็แทบไม่อยากจะเชื่อ นอกจากนี้มันก็ไม่เคยเป็นศัตรูกับเมิ่งฮ่าวมาก่อน

ด้วยการเคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ เมิ่งฮ่าวต่อยหมัดออกไป กลิ่นอายค้นหาเต๋ากระจายออก และอากาศก็แตกกระจายขณะที่หมัดพุ่งตรงไปยังโจวเฉิน พลังของโจวเฉินพุ่งขึ้นมา มันขยับมือร่ายเวทและจากนั้นก็ผลักออกไปที่ด้านหน้า

ตูม!

โลหิตกระจายออกมาจากปากโจวเฉิน ร่างมันลอยละลิ่วปลิวไปทางด้านหลัง จิตใจหมุนคว้าง แผดร้องขึ้น “เจ้ากำลังทำอะไร?!?!”

“ข้าต้องการวงแหวนที่เจ้าได้ไปเมื่อครู่นี้” เมิ่งฮ่าวกล่าว ขยับร่างตรงไปหามัน

“บัดซบ! บัดซบ!!” โจวเฉินกำลังจะล่าถอย แต่ทันใดนั้นการปะทุของทะเลสาบก็มีความรุนแรงมากขึ้น แสงเจิดจ้าปรากฏขึ้นอยู่ภายในน้ำ ราวกับว่าของวิเศษกำลังจะปรากฏขึ้น

ในตอนนี้ ไม่มีใครให้ความสนใจต่อเมิ่งฮ่าวและโจวเฉิน แต่พวกมันก็ยังคงระมัดระวังตัวกันอยู่ ความสนใจทั้งหมดของพวกมันเพ่งนิ่งไปยังทะเลสาบเต๋าที่เบื้องล่าง

เมิ่งฮ่าวต่อยไปอีกครั้ง และเสียงกระหึ่มอย่างน่าตกใจก็ดังก้องออกไป ใบหน้าโจวเฉินซีดขาว ขณะที่มันสั่นสะท้านลอยไปทางด้านหลัง กระอักโลหิตออกมามากขึ้นกว่าเดิม

“แข็งแกร่งยิ่งนัก! ข้าไม่อาจจะสู้กับมันได้เลย!” ใบหน้าโจวเฉินซีดขาว ถึงแม้การโจมตีของเมิ่งฮ่าวจะไม่ได้ทำร้ายมันมากนัก แต่ตอนนี้ไม่อาจจะทำการเคลื่อนย้ายทางไกลได้ สามารถทำได้หลังจากที่การปะทุเริ่มขึ้นแล้วเท่านั้น

“ตอนนี้มันกำลังจะปะทุขึ้นมาได้ทุกเมื่อ” โจวเฉินคิด กัดฟันแน่น “ไม่มีทางที่ข้าไม่อาจจะอดทนได้แค่ไม่กี่อึดใจ!”

เมิ่งฮ่าวมีสีหน้าเย็นชา เหตุผลที่เขาโจมตีผู้ฝึกตนตระกูลหลี่ ก็เพื่อดูดซับปราณและโลหิตของพวกมัน ซึ่งเขาวางแผนว่าจะใช้พลังเหล่านั้นไปฉกฉวยของวิเศษที่คนอื่นๆ เก็บรวบรวมไว้

ถึงแม้ว่าเขาและโจวเฉินจะไม่มีความเป็นศัตรูต่อกัน แต่การปล้นผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือ ก็ดีกว่าที่จะปล้นผู้ฝึกตนดินแดนด้านใต้ ซึ่งไม่มีความเกลียดชังระหว่างพวกเขา นอกจากเป็นดินแดนพันธมิตรร่วมกัน

แน่นอนว่า นี่เป็นเหตุผลที่โจวเฉินไม่อาจจะเข้าใจได้

“ส่งมอบวงแหวนนั่นมาให้ข้า มิเช่นนั้นเจ้าต้องตาย!” เมิ่งฮ่าวกล่าว พุ่งไล่ติดตามไป เสียงกระหึ่มของทะเลสาบเต๋าเริ่มมีความรุนแรงมากขึ้น น้ำในทะเลสาบกำลังเดือดพล่าน มีการจมลงไปมากขึ้นกว่าเดิม จนแสดงให้เห็นว่าการปะทุจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้านี้

“อดทนไว้!” โจวเฉินคิด กัดฟันแน่น “แค่อดทนอีกแค่ไม่กี่อึดใจ!” สีหน้ามันเปลี่ยนไป ล่าถอยไปด้วยความรวดเร็วทั้งหมดที่มันสามารถรวบรวมได้

“เจ้ากำลังหาที่ตายจริงๆ!!” เมิ่งฮ่าวกล่าวพร้อมกับแค่นเสียงเย็นชา โบกสะบัดมือ ทำให้ขุนเขาที่เก้าปรากฏขึ้น ล้อมรอบด้วยไข่มุกดำขาวที่หมุนวนไปมา ขณะที่มันตกลงไปบนร่างโจวเฉิน ใบหน้าโจวเฉินเต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างรุนแรง มันต้องการจะขัดขืนดิ้นรน แต่ร่างเมิ่งฮ่าวก็เทียบเท่ากับค้นหาเต๋า เขายกมือขวาขึ้น ซึ่งดูเหมือนจะหลอมรวมเข้ากับขุนเขาที่เก้า พลังทำลายล้างอย่างที่ยากจะอธิบายออกมาได้กดทับลงไป

บดขยี้!!

ความรู้สึกถึงอันตรายอันร้ายแรงอย่างน่าเหลือเชื่อ เต็มอยู่ในจิตใจโจวเฉิน เป็นความรู้สึกที่เข้มข้นอย่างถึงที่สุด โจวเฉินแน่ใจได้ว่ามันไม่อาจจะหลบเลี่ยงได้ และถ้าภูเขากระแทกลงมาบนร่าง มันก็คงจะต้องตายไปทั้งร่างกายและวิญญาณ

“บัดซบ!!” มันเป็นคนที่เด็ดขาด ดังนั้นพร้อมกับเสียงแผดร้อง มันหยิบวงแหวนที่เปล่งประกายสีทองออกมาจากถุงสมบัติ และขว้างออกไป ทันทีที่เมิ่งฮ่าวยื่นมือออกไปคว้าจับ…

ตูมมมมมม!

ทะเลสาบก็ปะทุขึ้น!

น้ำทะเลสาบมากมายนับไม่ถ้วน พุ่งขึ้นไปในอากาศ ภายในสามารถมองเห็นของวิเศษจำนวนไม่มากเหมือนครั้งแรก แต่มีแค่ชิ้นเดียวเท่านั้น!

มันเป็นสิ่งของภาพลวงตาที่สาดประกายด้วยสีสันที่หลากหลาย คล้ายกับเป็นวิญญาณ ดูคล้ายกับเป็นมนุษย์ ถึงแม้จะมีรูปร่างที่ดูค่อนข้างคลุมเครือ แต่ทันทีที่วิญญาณนั้นพุ่งออกมาจากภายในน้ำทะเลสาบ ท้องฟ้าก็เริ่มมืดเลือนลาง และพื้นดินที่ด้านล่างก็เริ่มสั่นไหว

กลิ่นอายอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทันใดนั้นก็ระเบิดออกมา ความเข้มข้นของมันสามารถจะสะกดข่มตัดวิญญาณและกำราบค้นหาเต๋าได้ นี่ก็คือ…

เซียน!!

กลิ่นอายเซียนพุ่งขึ้นไปในท้องฟ้า

ยิ่งไปกว่านั้น มันก็ไม่ได้เป็นเซียนเทียม แต่เป็น…เซียนแท้! อาณาเขตที่อยู่รอบๆ วิญญาณนั้นเปลี่ยนไปในทันที กฎธรรมชาติหมุนวนและเกิดการเปลี่ยนแปลง ราวกับว่าการคงอยู่ของมันจะมาแทนที่กฎที่คงอยู่มาตั้งแต่ตอนแรกไป

“วิญญาณแห่งเซียนแท้!” เด็กหนุ่มจากสำนักอีเจี้ยนกล่าว ด้วยเสียงที่แหบแห้งและสีหน้ามันก็ตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด

“วิญญาณของเซียนแท้!” หุ่นเชิดสำนักจินหานกล่าว หอบหายใจออกมา

ผู้อาวุโสเต๋าเหี่ยวแห้ง, ปรมาจารย์ตระกูลซ่ง และคนอื่นๆ ทั้งหมดต่างก็ตกตะลึงกันไปโดยสิ้นเชิง ถึงแม้ว่าพวกมันจะพยายามสะกดข่มจิตใจไว้ก่อนหน้านี้ และรู้ว่าการปะทุครั้งที่สองของทะเลสาบเต๋าจะมีของวิเศษอันล้ำค่าเกิดขึ้น แต่ก็ไม่มีใครจะคาดคิดว่าจริงๆ แล้วมันก็เป็น…วิญญาณของเซียนแท้!

“สำหรับใครบางคนที่อยู่ในขั้นสูงสุดของค้นหาเต๋า การได้ดูดซับวิญญาณของเซียนแท้ จะช่วยสร้างโอกาสที่จะบรรลุกลายเป็นเซียนแท้ได้อย่างน่าเหลือเชื่อ!”

“มันเป็นวิญญาณของเซียนแท้จริงๆ!”

อันที่จริงมีผู้คนไม่มากนักที่จะตระหนักว่าสิ่งนั้นคืออะไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่ามกลางกลุ่มผู้ฝึกตนนับแสนที่เขตด้านนอก อย่างไรก็ตาม ผู้คนส่วนใหญ่ซึ่งอยู่ที่ด้านบนของทะเลสาบหมื่นจ้าง ก็สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไรในการมองไปเพียงแค่แวบเดียว

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายเจิดจ้า

เซียนมีทั้งเซียนแท้และเซียนเทียม เซียนแท้เป็นกลุ่มคนที่รู้แจ้งเกี่ยวกับเต๋าเฉพาะตน และหลังจากที่บรรลุถึงจุดสูงสุด ได้เผชิญพบกับทัณฑ์เซียน ผู้ที่มีชีวิตรอดผ่านจากการค้นหาเต๋าก็จะกลายเป็นเซียน!

แต่กลับกัน เซียนเทียมไม่ได้พบเจอกับทัณฑ์เซียน พวกมันจะสลักนามของตนเองลงไปบนแท่นผนึกเซียนของขุนเขาที่เก้า และจะถูกผนึกด้วยความเป็นอมตะ พวกมันมีปราณเซียน แต่…เป็นเซียนได้แค่ในขุนเขาที่เก้าเท่านั้น

เซียนเช่นนั้นไม่อาจจะย่างเท้าออกไปจากขุนเขาที่เก้าได้ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าแท่นผนึกเซียนถูกทำลายไป พวกมันก็จะตายไปทั้งหมด นอกจากนี้…พวกมันทั้งหมดก็จะเป็นเซียนแห่งตระกูลจี้เท่านั้น!

“แย่แน่! การปรากฏขึ้นของวิญญาณเซียนแท้ ต้องไปดึงดูดความสนใจของผู้ฝึกตนค้นหาเต๋าขั้นสูงสุด จากสำนักและตระกูลต่างๆ ในดินแดนด้านใต้อย่างแน่นอน”

“กลิ่นอายนี้ยากที่จะปิดกั้นไว้เป็นอย่างยิ่ง มันอาจจะไม่กระจายออกไปจากดินแดนด้านใต้ แต่ในตอนนี้ ก็ต้องมีผู้คนในที่แห่งนี้รับรู้ได้อย่างแน่นอน”

เด็กหนุ่มสำนักอีเจี้ยน, หุ่นเชิดสำนักจินหาน และผู้อาวุโสเต๋าเหี่ยวแห้ง รวมทั้งผู้ฝึกตนอื่นๆ บางคน ต่างก็รู้ดีว่านี่หมายความว่าอะไร

“สู้!!”

“ข้าต้องยื่นมือเข้าไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้! ถึงแม้ว่าข้าไม่อาจจะใช้มันได้ แต่ก็สามารถส่งมอบมันเป็นของกำนัล และอาจจะได้รับสิ่งของตอบแทนด้วยความโชคดีอย่างน่าเหลือเชื่อก็เป็นไปได้!”

“ข้าต้องได้มันมา! ใครก็ตามที่มาแย่งชิงมันต้องตาย!”

เด็กหนุ่มจากสำนักอีเจี้ยนพุ่งออกไป ดวงตามันเป็นสีแดงก่ำ คนอื่นๆ ทั้งหมดในบริเวณนั้น ต่างก็พุ่งตรงไปด้วยสายตาที่เจิดจ้าเช่นเดียวกัน

เพียงชั่วพริบตา ทุกคนต่างก็ขยับตัวเคลื่อนที่ออกไป แม้แต่เมิ่งฮ่าว

ต่อสู้เพื่อวิญญาณเซียนแท้!

พวกมันจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงวิญญาณเซียนแท้ทันทีที่เป็นไปได้ ก่อนที่ผู้พิสดารขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าจะมาถึง นี่คือโชคชะตาเซียน คือโอกาสที่จะกลายเป็นเซียนแท้ เมื่อโอกาสเช่นนี้เกิดขึ้นมา ก็ไม่มีอะไรที่จะสำคัญอีกต่อไป

มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่สำคัญ…โชคชะตาเซียน!

ตูม!!