Skip to content

I shall seal the heaven Chapter 1187

ตอนที่ 1187

บิดาบรรลุเต๋า

ก่อนที่ฟางซิ่วเฟิงจะเดินไปเป็นก้าวที่เก้าได้สำเร็จ รอยแตกร้าวก็กระจายออกไปทั่วทั้งร่าง ในเวลาเดียวกันนั้นก็มีเหตุการณ์อันยิ่งใหญ่บางอย่าง กำลังเกิดขึ้นอยู่ในอาณาจักรขุนเขาทะเล ซึ่งผู้คนทั้งหมดบนดาวหนานเทียนไม่มีใครรับรู้ได้ถึงเรื่องนี้!

เรื่องนี้จะเป็นตัวตัดสินว่าฟางซิ่วเฟิงจะสามารถก้าวเข้าไปในเต๋าได้หรือไม่ มันเป็นเหตุการณ์อันลึกลับที่น้อยคนนักในอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งหมดจะทราบได้!

กลุ่มคนที่ตระหนักถึงเรื่องนี้ คือกลุ่มคนที่มีความแข็งแกร่งมากที่สุดเท่านั้น อันที่จริง…ก็คือกลุ่มคนที่ควบคุมอาณาจักรขุนเขาทะเลนั่นเอง!

ตอนนี้เสียงนั้นกำลังดังก้องเข้าไปเต็มอยู่ในจิตใจของราชันแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งหมด!

เป็นเสียงที่เย็นชา ไร้อารมณ์ความรู้สึกใดๆ ไม่ว่าคนทั้งเก้าจะอยู่ห่างกันมากแค่ไหน ถูกขวางกั้นด้วยขุนเขาทะเลเพียงใด พวกมันต่างก็ได้ยินกันทุกคน

“จากกฎของอาณาจักรขุนเขาทะเล ราชันแห่งขุนเขาทะเลที่เก้า ขอเรียกร้องให้เซียนทุกชั้นฟ้าที่กำลังก้าวเข้าไปในเต๋าอยู่ตอนนี้…ถูกกำจัดไป เรื่องนี้ไม่ใช่สิทธิ์ของอาณาจักรขุนเขาทะเล และอาณาจักรขุนเขาทะเลก็ไม่อาจจะตัดสินเรื่องนี้ด้วยตนเองได้”

“ดังนั้น…ราชันแห่งเก้าขุนเขาทะเลอันยิ่งใหญ่ต้องตัดสินใจเอง พวกท่านทั้งเก้าโปรดให้คำตอบมา”

บนยอดเขาอันยิ่งใหญ่ของขุนเขาที่เก้ามีดวงตาขนาดใหญ่อยู่หนึ่งดวง ภายในดวงตานั่งขัดสมาธิไว้ด้วยชายชราผู้หนึ่ง ดวงตาสาดประกายขึ้นด้วยรังสีสังหารและความเด็ดเดี่ยว กล่าวขึ้นมาด้วยเสียงแผ่วเบา “ในฐานะที่เป็นราชันแห่งขุนเขาทะเลที่เก้า ข้าขอให้…กำจัดเซียนทุกชั้นฟ้าที่กำลังก้าวเข้าไปในเต๋า!”

ในเวลาเดียวกันนั้น ราชันแห่งขุนเขาทะเลอื่นๆ ทั้งหมดต่างก็ตัดสินใจออกมาอย่างเงียบๆ

หลังจากที่เงียบไปชั่วขณะ เสียงอันเย็นชาไร้ความรู้สึกก็ดังก้องขึ้นอีกครั้ง ผ่านเข้าไปในจิตใจของคนทั้งเก้า

“จากเก้าราชันขุนเขาทะเล ห้าเสียงเห็นด้วยว่าให้กำจัดเซียนทุกชั้นฟ้าไป สามเสียงไม่เห็นด้วย อีกหนึ่งงดออกเสียง…ด้วยเจตจำนงแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเล เซียนทุกชั้นฟ้าจะต้องถูกกำจัดไป!”

ในทันทีที่คำว่า ‘กำจัด’ ดังก้องออกมา ร่างของฟางซิ่วเฟิงก็สั่นสะท้าน และกระอักโลหิตออกมากองโต ดูเหมือนว่าแทบจะพังทลายลงไปได้ทุกเมื่อ

“ไม่!!” เมิ่งฮ่าวแผดร้องออกมา สำหรับคนทั้งหมดบนดาวหนานเทียน มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น จู่ๆ เขาก็พุ่งตรงไป ไม่สนใจอันตรายใดๆ ขณะที่พุ่งขึ้นไปในท้องฟ้า

เวลาเดียวกันนั้น ย้อนกลับไปบนดาวหนานเทียน เมิ่งลี่สั่นสะท้านไปทั้งร่าง และพุ่งขึ้นไปในอากาศด้วยเช่นกัน ถึงแม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับกระแสน้ำวนที่ก้าวเข้าไปในเต๋าซึ่งมีอันตรายอย่างถึงที่สุด นางก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย เช่นเดียวกับฟางอวี๋ที่พุ่งขึ้นไปด้วยเช่นกัน

แม้แต่ขบคิดซุนไห่ก็ไม่ทำแม้แต่น้อย ในทันทีที่ฟางอวี๋พุ่งออกไป…มันก็บินตามไปด้วย

ถ้าท่านไป ข้าก็ไปด้วยเช่นกัน!

ภายในกระแสน้ำวน ร่างของฟางซิ่วเฟิงกำลังแยกส่วนออกจากกันอย่างช้าๆ ท่านไม่อาจจะเดินไปเป็นก้าวที่เก้าได้อย่างสมบูรณ์ และก้าวสุดท้ายนั้นก็ไม่อาจจะเดินไปได้ตลอดกาล ร่างกายท่านกำลังแยกส่วนออกจากกัน แต่ก็ไม่มีอันตรายจนถึงตาย

ถ้าท่านต้องการ ก็สามารถทำให้กลุ่มหมอกเต๋ากระจัดกระจายออกไป ปล่อยให้พวกมันถูกทำลายไปแทนร่างกายของตนเอง จากนั้นท่านก็จะมีชีวิตรอดพร้อมด้วยอายุขัยที่จำกัด

ใบหน้าฟางโส่วเต้าหมองคล้ำลง นั่งอยู่ที่นั่นโดยไม่พูดจา ท่านได้กระทำทุกอย่างเท่าที่สามารถจะทำได้แล้ว ท่านร้องเรียกเต๋า, ร้องเรียกวิญญาณของตนเอง และยังได้ขอให้คนในตระกูลทั้งหมดช่วยเสียสละอีกด้วย…

ระฆังเต๋าก็ถูกเรียกมา แต่สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดก็ยังไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของฟางซิ่วเฟิงได้

“มันน่าจะสามารถก้าวเข้าไปในเต๋าได้อย่างง่ายดาย…เซียนทุกชั้นฟ้า, เซียนทุกชั้นฟ้า…ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลวก็เซียนทุกชั้นฟ้า”

ฉับพลันนั้นดูเหมือนว่าฟางโส่วเต้าจะแก่ชราลงไปมากขึ้นกว่าเดิม

เช่นเดียวกับฟางเหยียนซวี คนทั้งสองมองไปยังฟางซิ่วเฟิงในกระแสน้ำวน และจากนั้นก็เห็นเมิ่งฮ่าวบินตรงขึ้นไปด้วยท่าทางสิ้นหวัง ครั้งนี้ฟางโส่วเต้าไม่ได้ขัดขวางเขาไว้

เพราะว่า…ไม่จำเป็น

ฟางซิ่วเฟิงที่อยู่ภายในกระแสน้ำวนถอนหายใจออกมา ใบหน้าท่านเต็มไปด้วยรอยแตกร้าว และร่างกายกำลังเริ่มจางหายไป ทำให้ลำแสงสีฟ้าพุ่งออกมาจากร่างท่าน

ด้วยความรู้สึกถึงความตายที่ใกล้เข้ามา ทำให้ท่านต้องถอนหายใจ ดูเหมือนว่าร่างกายกำลังกระจายกลิ่นอายแห่งความตายออกมา ท่านหันหน้ามองไปยังเมิ่งฮ่าวที่กำลังแผดร้องออกมา มองเห็นภรรยาและบุตรีที่กำลังพุ่งตรงมาด้วยเช่นกัน

“ไม่เป็นไร ถึงจะก้าวเข้าไปในเต๋าไม่ได้ ข้าก็ไม่เสียใจ แต่…เสียดายที่มีเวลาอยู่กับพวกเจ้าไม่มากแล้ว…” เมื่อท่านกำลังจะทำให้กลุ่มหมอกเต๋ากระจายออกไป และหยุดความพยายามที่จะก้าวเข้าไปในเต๋า ทันใดนั้นเองเสียงแค่นเย็นชาก็ดังก้องออกมา เป็นเสียงที่เก่าแก่โบราณและเต็มไปด้วยแรงกดดันอันไร้ขอบเขต ดังออกมาจากประตูเคลื่อนย้ายทางไกลของ…ดาวตงเซิ่ง!

ดาวตงเซิ่งทั้งดวงกำลังสั่นสะเทือน ราวกับว่าเจตจำนงของมันกำลังตื่นขึ้นมา ขณะที่ดวงดาวตื่นขึ้นมา พื้นดินก็สั่นสะเทือน และภายในดินแดนบรรพบุรุษของตระกูลฟาง ในวิหารโลกันต์ ปรมาจารย์รุ่นแรกนั่งขัดสมาธิอยู่ที่นั่น และ…ลืมตาขึ้นมา!

“ในฐานะที่เป็นตระกูลทุกชั้นฟ้า ตระกูลฟางของข้าต่อสู้เพื่อโลกแห่งเซียน จนกระทั่งเหลือข้าอยู่เป็นคนสุดท้าย!”

“และตอนนี้…ตระกูลฟางจะรุ่งเรืองขึ้นมาอีกครั้ง โลหิตของพวกข้าถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา และชื่อเสียงของตระกูลทุกชั้นฟ้าก็จะขึ้นไปสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง…แล้วทำไมพวกข้าถึงต้องถูกจัดการเช่นนี้!?”

“ถ้านี่คือการก้าวเข้าไปในเต๋าทั่วไป ข้าก็จะไม่สอดมือเข้าไป ถึงแม้ว่ามันจะตายไปก็ตามที แต่ตอนนี้เรื่องราวได้เปลี่ยนไปแล้ว อันเนื่องมาจากโลหิตของตระกูลทุกชั้นฟ้าที่ถูกปลุกขึ้นมา ทัณฑ์เช่นนี้…ควรจะพอได้แล้ว!”

“ถ้าจิ่วเฟิงจื้อจุนยังไม่ตายไป แม้แต่ท่านก็ยังต้องให้ความเคารพต่อตระกูลทุกชั้นฟ้าเช่นพวกข้า แต่เจ้า…ที่เป็นเพียงแค่เศษวิญญาณ ซึ่งก่อตัวขึ้นมาจากกฎธรรมชาติ ราชันแห่งเก้าขุนเขาทะเลทั้งหลาย ต่างก็เฝ้ารักษาเศษชิ้นส่วนของกฎธรรมชาติเหล่านี้ ดังนั้น…ข้าจะไม่ต่อต้านกับอาณาจักรขุนเขาทะเลโดยตรง แต่สำหรับพวกเจ้าทั้งหมด ราชันแห่งขุนเขาทะเล ข้าจะแก้ไขความผิดพลาดที่พวกเจ้าพยายามจะทำลายตระกูลฟางของข้าด้วยตนเอง!”

เสียงที่ดังก้องออกมานี้คนทั้งหมดไม่อาจจะได้ยิน กลุ่มคนที่สามารถจะได้ยินมีเพียงแค่ราชันแห่งเก้าขุนเขาทะเล และเมิ่งฮ่าวเท่านั้น!

เวลาเดียวกันนั้น ลำแสงสายหนึ่งก็พุ่งออกมาจากดาวตงเซิ่งด้วยความรวดเร็วสูงสุด กลายเป็นลำแสงเก้าสายในทันที หนึ่งในนั้นพุ่งตรงไปยังขุนเขาที่เก้า และอีกแปดลำแสงก็พุ่งผ่านความว่างเปล่าตรงไปยังขุนเขาทะเลอีกแปดแห่ง!

ขุนเขาที่เก้าสั่นสะท้าน และดวงตาขนาดใหญ่ก็ส่งเสียงแผดร้องด้วยโทสะออกมา อย่างไรก็ตาม โลหิตได้พ่นกระจายออกมาและไหลลงมาจากดวงตาข้างนั้น ทำให้ทั่วทั้งตระกูลจี้สั่นสะเทือนไปตามๆ กัน

สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในขุนเขาทะเลอื่นๆ ไม่มีใครรู้ได้ แต่…ย้อนกลับไปยังกระแสน้ำวนที่อยู่บนดาวหนานเทียน ฉับพลันนั้นฟางซิ่วเฟิงก็ถูกผลักให้เดินตรงไป…เป็นก้าวที่เก้า!

ในตอนที่เท้าของท่านเหยียบย่างลงไป ดวงตาฟางซิ่วเฟิงก็เบิกกว้างขึ้น คนทั้งหมดที่กำลังเฝ้ามองดูอยู่ต่างก็รู้สึกประหลาดใจ ในเวลาเดียวกันนั้นกลุ่มหมอกเต๋าที่อยู่บนศีรษะของท่าน ก็ก่อตัวเป็นรูปร่างของกระบี่ขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์!

กระบี่…สีโลหิต!!

กระบี่นั้นตกลงไปบนศีรษะของฟางซิ่วเฟิง และทันใดนั้น…ท่านก็ปะทุด้วยกลิ่นอายของอาณาจักรเต๋าออกมา!!

ระลอกคลื่นระเบิดออกมาจากกระแสน้ำวน ม้วนกวาดออกไปทั่วทั้งขุนเขาทะเลที่เก้า ก่อนที่จะจางหายไปเผยให้เห็นถึงฟางซิ่วเฟิง!

ท่านกำลังสับสนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ ไม่เพียงแต่ท่านเท่านั้น ฟางโส่วเต้าและฟางเหยียนซวีต่างก็ตกตะลึงและหอบหายใจออกมา พวกท่านแทบไม่อยากจะเชื่อต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้ และผู้แข็งแกร่งอาณาจักรเต๋าอื่นๆ ทั้งหมด ที่กำลังมองมายังดาวหนานเทียนต่างก็ประหลาดใจเช่นเดียวกัน

“เห็นได้ชัดว่ามันล้มเหลว…แล้วสุดท้ายมันทำสำเร็จได้อย่างไร!?”

“เมื่อครู่นี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่!?!?”

“เหลือเชื่อนัก! เป็นไปไม่ได้! ตลอดหลายปีที่อาณาจักรขุนเขาทะเลเกิดขึ้นมา ไม่เคยมีใครผ่านจากขั้นที่เห็นได้ชัดว่าพ่ายแพ้ไปแล้ว กลายเป็นชนะขึ้นมาได้อย่างลึกลับเช่นนี้มาก่อน!”

แต่ไม่ว่าผู้คนจะคิดหรือกล่าวว่าอย่างไรก็ตามที ฟางซิ่วเฟิง…ก้าวเข้าไปในเต๋าได้สำเร็จแล้ว!

ผู้ฝึกตนจากตระกูลฟางไม่แน่ใจว่ามีอะไรทำให้เกิดขึ้นเช่นนี้ แต่หลังจากที่เห็นว่าฟางซิ่วเฟิงก้าวเข้าไปในเต๋าได้แล้ว พวกมันต่างก็ปลาบปลื้มยินดีกันทั่วหน้า

“ขอคารวะท่านผู้นำตระกูล!”

“ผู้นำตระกูล ยินดีด้วยที่ก้าวเข้าไปในเต๋าได้สำเร็จ!”

“ขอแสดงความยินดีต่อท่านผู้นำตระกูล!!” เสียงร้องตะโกนแสดงความยินดีดังก้องไปทั่ว ทำให้ดาวหนานเทียนสั่นสะเทือนไปทั้งดวง เมิ่งลี่บินขึ้นไปกอดฟางซิ่วเฟิงไว้ หยดน้ำตาไหลลงมานองหน้า

ฟางอวี๋และซุนไห่ก็เข้าไปใกล้พร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาด้วยเช่นกัน

“เตีย…ท่านทำได้แล้ว!” ฟางอวี๋กล่าว ทั้งร้องไห้และหัวเราะออกมาในเวลาเดียวกัน

“ยินดีด้วย เตีย!” เมิ่งฮ่าวกล่าว ลอยตัวอยู่ที่ด้านข้าง เมื่อเห็นว่าบิดาปลอดภัยก็ทำให้เขาต้องถอนหายใจด้วยความโล่งอกออกมา แต่ที่แอบซ่อนอยู่ภายใต้รอยยิ้มนั้น คือสิ่งที่เขาไม่ต้องการให้บิดามารดามองเห็น และนั่นก็คือความเย็นชา, ความต้องการสังหาร อันเนื่องมาจากสิ่งที่เกือบจะเกิดขึ้นกับฟางซิ่วเฟิง

เมิ่งฮ่าวไม่มีทางจะลืมเสียงที่เขาเพิ่งจะได้ยินมานี้ และมีความเข้าใจใหม่ๆ เกี่ยวกับศักดิ์ฐานะของตนเองที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งหมดด้วยเช่นกัน การรุ่งเรืองขึ้นมาของตระกูลทุกชั้นฟ้าคือภัยคุกคามของราชันขุนเขาทะเลอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง…ตระกูลจี้ จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมตระกูลจี้ถึงได้ตัดสินใจ กระทำการสังหารเช่นนั้น!

อย่างไรก็ตามภัยคุกคามแห่งความตายที่แท้จริง ไม่ได้มาจากหนึ่งในผู้ฝึกตนใดๆ แต่มาจากอาณาจักรขุนเขาทะเลเอง จากพลังแห่งกฎธรรมชาติที่พยายามจะกำจัดฟางซิ่วเฟิงไป! จากมุมมองของเมิ่งฮ่าว มันต้องเกิดขึ้นเพราะว่าปรมาจารย์จี้เทียนแห่งตระกูลจี้ ยอมจ่ายค่าตอบแทนที่สูงลิ่วเพื่อให้เกิดขึ้นเช่นนี้ ถ้าราชันแห่งขุนเขาทะเลใดๆ สามารถจะกระทำเรื่องที่ขาดสติเช่นนี้ได้ ก็ไม่มีใครกล้าที่จะไปต่อสู้กับพวกมัน

แต่ก็โชคร้ายที่ราชันแห่งขุนเขาทะเลสามารถจะถูกแทนที่ได้ ดังนั้นในตอนนี้เมิ่งฮ่าวจึงตัดสินใจที่จะทำให้จี้เทียนต้องจ่ายค่าตอบแทนออกมาในสิ่งที่มันเพิ่งจะทำไป

“จี้เทียน เจ้าต้องตายไปในไม่ช้า!” รอยยิ้มเมิ่งฮ่าวเย็นชาและคมกริบราวใบมีด ขณะที่จ้องมองขึ้นไปในท้องฟ้า เขาไม่ค่อยมั่นใจว่าทำไมจี้เทียนถึงได้เลือกใช้วิธีนี้มาสังหารบิดา ได้แต่เฝ้าถามตัวเองว่าระหว่างบิดาและจี้เทียน มีความเป็นศัตรูที่ไม่อาจจะอยู่ร่วมฟ้าเดียวกันหรือไม่

“มันเป็นเพราะข้า หรือเพราะว่าจี้เทียนไม่ต้องการให้เตียมาอยู่บนดาวหนานเทียน?” ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขึ้น การที่ใครบางคนพยายามจะสังหารบิดาตนเองเป็นสิ่งที่ล้ำเส้นมากเกินไป สำหรับเขาแล้ว นี่คือข้อห้ามอันร้ายแรง ถึงแม้ว่าโดยภายนอกแล้วเขาจะดูปกติเหมือนเดิม แต่จิตใจกำลังเต้นรัวด้วยโทสะและรังสีสังหารที่พุ่งขึ้นมา

เขาไม่เคยมีโทสะเช่นในตอนนี้มาก่อน ไม่เคยต้องการสังหารใครมากมายเช่นเดียวกับจี้เทียนมาก่อน ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจว่า…จะต้องแก้แค้นเรื่องในวันนี้ให้จงได้อย่างแน่นอน

ฟางซิ่วเฟิงมองไปยังภรรยาและบุตรี จากนั้นก็เมิ่งฮ่าว เมิ่งฮ่าวอาจจะสามารถเก็บซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงไว้จากเมิ่งลี่และฟางอวี๋ แต่ไม่ใช่จากบิดา

ท่านมองเข้าไปในดวงตาที่กำลังลุกโชนด้วยโทสะของเมิ่งฮ่าว และจิตใจก็สั่นสะท้าน แต่ก่อนที่ท่านจะมีเวลามากพอในการขบคิดถึงเรื่องนี้ เมิ่งฮ่าวก็ยิ้มออกมาและกล่าวขึ้นอีกครั้ง “ยินดีด้วย เตีย”

ฟางซิ่วเฟิงยิ้มให้และกำลังจะกล่าวตอบไป แต่ทันใดนั้นสีหน้าท่านก็สลดลง ในเวลาเดียวกันนั้น สีหน้าของเมิ่งฮ่าวก็สลดลงด้วยเช่นกัน ที่ด้านล่าง ปฏิกิริยาเช่นเดียวกันนี้มองเห็นได้บนใบหน้าของฟางโส่วเต้าและฟางเหยียนซวี!

นั่นเป็นเพราะว่า…กลุ่มเมฆทั้งหมดได้หายไปจากดาวหนานเทียนโดยสิ้นเชิง ถูกแทนที่ด้วย…ร่างแหภาพลวงตาขนาดใหญ่!

นั่นคือ…ค่ายกลเวทของดาวหนานเทียน!

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!